Με πολιτική «χρυσόψαρου» και στα εθνικά θέματα...

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η εξασθένιση ή η απουσία ιστορικής μνήμης σε συλλογικό επίπεδο θα μας αναγκάσει, αργά ή γρήγορα, να ξαναζήσουμε τα δράματα του παρελθόντος, αφού - όπως έλεγε ο Αριστοτέλης - ''τα μέλλοντα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος τους όμοια με όσα έχουν γίνει στο παρελθόν'' και ''η ιστορία γίνεται φιλοσοφία (ζωής) μέσα απ' τα παραδείγματά της'', κατά πώς λέει ο Θουκυδίδης.

Αλλά όπως φαίνεται, δυστυχώς, η ρήση του Χέγκελ (Γερμανού ιδεαλιστή και φιλόσοφου) ότι ''οι λαοί κι οι κυβερνήτες

27 Μαΐου 1988: Υπογράφεται η ''συμφωνία της Βουλιαγμένης'' μεταξύ του τότε ΥΠΕΞ μας Κάρολου Παπούλια και του ομολόγου του της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ (αυτού που ομολόγησε σε συνέντευξή του το 2011 ότι τη διετία 1995-97 Τούρκοι πράκτορες έκαιγαν τα ελληνικά δάση).

Η ''συμφωνία'' του '88 ήταν στο... πνεύμα του Νταβός(της Ελβετίας), που ταυτίστηκε - για την ιστορία- με το ''mea culpa'' του Ανδρέα Παπανδρέου. Σύμφωνα με το κείμενο του μνημονίου της Βουλιαγμένης, επικυρώθηκε ουσιαστικά το πακέτο της εξωτερικής μας πολιτικής με την Τουρκία, όπως είχε αποφασιστεί τον Ιανουάριο του ίδιου έτους κατά τη συνάντηση στο Νταβός του Ανδρέα Παπανδρέου με τον Τογρούτ Οζάλ.

Εκεί είχαν συζητηθεί όλα τα θέματα εξωτερικής πολιτικής Ελλάδας-Τουρκίας που αφορούσαν την Κύπρο, το Αιγαίο, τη Δυτική Θράκη, τα νησιά του Αιγαίου και τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο.

Αυτά που υπογράφηκαν τότε και που ακολούθησαν ως Βίβλο, αργότερα, τα... πολιτικά ''χρυσόψαρα'' που ανέβηκαν στον πρωθυπουργικό θώκο, ήταν ουσιαστικά η αφετηρία των διεκδικήσεων της γείτονος χώρας και μια ακόμα καταπάτηση των συμπεφωνημένων εκ μέρους της. Κι αυτό γιατί:

Ενώ για τις περιουσίες της ελληνικής ομογένειας της Τουρκίας ο Οζάλ είχε υποσχεθεί ότι θα γινόταν άρση του μυστικού διατάγματος του 1964 με το οποίο είχαν μπλοκαριστεί αυτές (πράγμα που ανάγκασε τους εκεί Έλληνες να καταφύγουν στην Ελλάδα λόγω των διωγμών που υφίσταντο κατά τα έτη 1956, 1964 και 1974), δεν έγινε τίποτε τελικά και οι περιουσίες των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να είναι μπλοκαρισμένες,

Η δικιά μας πλευρά, ωστόσο, είχε τιμήσει τότε την υπογραφή της και ήρε τα εμπόδια που υπήρχαν - λόγω της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το '74 - για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Σχετικά τώρα με την απόφαση που είχε παρθεί για την Αιγιαλίτιδα Ζώνη, και πάλι η Άγκυρα παραβίασε τους κανόνες του Νταβός και της διεθνούς νομιμότητας που απαγορεύουν τη χρήση βίας, αλλά και την απειλή χρήσης βίας.

Και τους παραβίασε δημόσια ακολουθώντας την τακτική που είχε υιοθετήσει ήδη δυο χρόνια μετά την εισβολή της στην Κύπρο, απ' το 1976 δηλαδή. Έκτοτε τη βλέπουμε να αποθρασύνεται προοδευτικά και να διαστρέφει - επί τη βάσει της εθνικής της γραμμής - την πραγματικότητα, προειδοποιώντας την Ελλάδα να μην τολμήσει να ασκήσει τα αναφαίρετα κυριαρχικά της δικαιώματα (Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση του 1995), τα οποία η χώρα μας είχε κατοχυρώσει απ' το 1982, με βάση το ''Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας'', που της έδινε το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια.

Έτσι ξεκίνησε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα η πυρηνική απειλή του casus belli (αιτία πολέμου), παράλληλα με την επιθετική σε βάρος της χώρας μας πολιτική σχετικά με την υφαλοκρηπίδα. Αναφορικά μ' αυτό το τελευταίο, θα πρέπει να τονισθεί ότι η Τουρκία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν αναγνωρίζει το κατοχυρωμένο δικαίωμα στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου να έχουν τη δική τους υφαλοκρηπίδα.

Για το θέμα αυτό, μάλιστα, επινόησε τη θεωρία - μια θεωρία μη αποδεκτή απ' τη σύμβαση του 1982 - ότι ''η υφαλοκρηπίδα των νησιών μας αποτελεί προέκταση της ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας των Μικρασιατικών νησιών, η οποία επεκτείνεται μέχρι το μέσον του Αιγαίου''...

Πέραν αυτού, ενώ στο Νταβός είχε συνυπογράψει ο Τούρκος πρωθυπουργός ότι η χώρα του, και ειδικότερα το υπουργείο Εξωτερικών της, θα διορθώσει τους χάρτες που αφορούν την Ελλάδα, όχι μόνο δεν τους διόρθωσε, αλλά εξέδωσε ειδική οδηγία απ' το πρωθυπουργικό Γραφείο προς το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας του.

Σύμφωνα με αυτήν δεν υπάρχει τίποτε οριοθετημένο επίσημα στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας (είναι το λεχθέν από τον κ. Τσίπρα περί μη ύπαρξης θαλασσίων συνόρων στο Αιγαίο) κι ότι αυτό διέπεται από το καθεστώς ''ημιανοιχτής θάλασσας''.

Στην ίδια οδηγία, μάλιστα, κατηγορείτο η Ελλάδα ότι προσπαθούσε να εμφανίσει σαν σύνορο τη γραμμή των νησιών της Ανατολίας, για να προβάλει την κρατική της παρουσία στο Αιγαίο. Ως εκ τούτου, δεν υφίστατο θέμα διόρθωσης των χαρτών υπέρ της χώρας μας, κατά την τουρκική άποψη. Αντίθετα έπρεπε να ανατυπωθούν εκείνοι που έτειναν να δικαιολογήσουν ότι το Αιγαίο ανήκει σ' αυτήν, ότι ήταν δηλαδή ''ελληνική λίμνη'' ...

Με τα δεδομένα αυτά πώς μπορούμε να μιλάμε για ''ελληνοτουρκική φιλία'' και ''σχέσεις καλής γειτονίας'', ενώ είναι ηλίου φαεινότερο ότι πρόκειται για λυκοφιλία που γίνεται όλο και πιο αποκαλυπτική και προκλητική επί Ερντογάν, αφού αυτός θέτει απροσχημάτιστα πλέον σε κάθε ομιλία του θέμα αναθεώρησης των Διεθνών Συνθηκών (όπως αυτή της Λωζάνης), με μακροπρόθεσμο στόχο την εκπλήρωση του ''γαλάζιου ονείρου'', το οποίο θα επιτρέψει στην υπεροπλισμένη Τουρκία να πετύχει την εδαφική της εξάπλωση σε βάρος μας και όχι μόνο;

Σ' αυτόν τον τουρκικό παραλογισμό των αυθαιρεσιών, των βίαιων συμπεριφορών και των παραβιάσεων των κανόνων του διεθνούς δικαίου πώς απαντά αλήθεια η Ελλάδα διαχρονικά;

Η απάντηση είναι αποκαρδιωτική. Απαντά μονίμως με το δόγμα του ηττημένου: μετριοπάθεια, κατευνασμός του θηρίου, φοβική ως ανύπαρκτη διπλωματική αντίδραση, παλικαρισμοί μόνο για εσωτερική κατανάλωση και εκκλήσεις προς θυμηδία στα διεθνή φόρα, που παίζουν έτσι κι αλλιώς πάντα τον ρόλο του Πόντιου Πιλάτου για μας.

Και λοιπόν; Νοιάζεται η Τουρκία για την εικόνα της και τις αγριάδες των ξένων σε βάρος της; Ούτε συζήτηση... Τους έχει υποτιμημένους όλους μέσα στον μεγαλοϊδεατισμό της. Γι' αυτό είναι αστείο και να το συζητάμε ακόμα ότι θα βρεθεί κάποιος να την εκφοβίσει για χάρη μας...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

*Δεν μπορούμε να μιλάμε για άξια λόγου εθνική εξωτερική πολιτική, όταν το ΥΠΕΞ μας είναι αποδιοργανωμένο διπλωματικά και στελεχιακά, ενώ ο πολιτικός του προϊστάμενος - πολύ περισσότερο ο πρωθυπουργός είχε αναλάβει και το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών - έχει μαύρα μεσάνυχτα από ιστορία, αγώνες και διεκδικήσεις των ελληνικών δικαίων.

* Θα πρέπει να αποφασίσουμε σαν Ελλάδα αν μας συμφέρει να ενστερνιζόμαστε το ''πνεύμα του Νταβός'', αφού μας έχει οδηγήσει αποδεδειγμένα σε λαθεμένες εκτιμήσεις αναφορικά με τη στάση μας απέναντι στην Τουρκία.

* Θα πρέπει να συσταθεί επιτέλους μια Εθνική διακομματική επιτροπή για θέματα αντιμετώπισης κρίσεων που αφορούν τις σχέσεις μας με την Αλβανία, τα Σκόπια και, προπαντός, την Τουρκία.

* Είναι επιτακτική ανάγκη να επανακτήσει τη δυναμική του το διπλωματικό μας σώμα , για να μπορεί να παίξει πολλαπλούς ρόλους ως πρεσβευτής της Ελλάδας στο εξωτερικό.

* Να επανεκτιμηθούν οι εθνικοί μας στόχοι υπό το φως των τωρινών δεδομένων.

* Να αναδιοργανωθεί η ΕΥΠ και να ανασυνταχθούν οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας, με βάση τα νέα στρατιωτικά δεδομένα που καθιστούν την Τουρκία άκρως επικίνδυνη.

* Να πάψουν να υπάρχει ευνοιοκρατία στο στράτευμα, με βάση την οποία αναρριχώνται στις Ένοπλες Δυνάμεις οι μέτριοι και οι κομματικοί καταλαμβάνοντας θέσεις κλειδιά που αφορούν την εθνική ασφάλεια της χώρας μας.

* Η επιλογή των αρχηγών των τριών όπλων να γίνεται αποκλειστικά με βάση τα αξιοκρατικά κριτήρια.

* Η επιλογή των εκάστοτε υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών να μη σχετίζεται με τις εσωκομματικές ισορροπίες του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος, αλλά με τα αντικειμενικά τους προσόντα και τον βαθμό της εθνικής τους συνείδησης.

* Να γίνει δωδεκάμηνη η στρατιωτική θητεία και να δοθούν γενναία κίνητρα στους μόνιμους και τους εθελοντές οπλίτες πενταετούς υποχρέωσης (ΕΠΥ), όπως και σε όσους επιλέγουν να υπηρετήσουν σε ακριτικές περιοχές.

* Είναι μεγάλη ανάγκη να οπλιστούμε σαν λαός παιδευτικά και να μην αφήσουμε να ξεθωριάσει η ιστορική μας μνήμη.

* Είναι ανάγκη να μην εκλέγουμε στο εξής πολιτικά ''χρυσόψαρα'' για πρωθυπουργούς, οι οποίοι έχουν εξασθενημένη ή δεν έχουν καθόλου ιστορική μνήμη και εθνική συνείδηση.

*Να είμαστε προετοιμασμένοι για πόλεμο, επειδή ακριβώς επιζητούμε την Ειρήνη.

Με πλήρη συναίσθηση των ιστορικών στιγμών που ζούμε και που, δυστυχώς για εμάς, μάς βρίσκουν απροετοίμαστους, αποδεκατισμένους οικονομικά, παροπλισμένους εθνικά και αφοπλισμένους συνειδησιακά, θέλω να σας μεταφέρω μια προτροπή του Αμερικανού Προέδρου John Adams (1825-1829) προς τους συμπατριώτες του, η οποία μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν την πρωτοδιάβασα:

''Διδάξτε στα παιδιά σας πολιτική και πόλεμο, ώστε οι γιοι τους να μπορούν να σπουδάσουν ιατρική και μαθηματικά, για να δώσουν στα δικά τους παιδιά την ευκαιρία να μελετήσουν ζωγραφική, μουσική και αρχιτεκτονική'' !...

Διαβάστε περισσότερα