Ο δρόμος της επιτυχίας είναι μονόδρομος για την κυβέρνηση Σαμαρά

Του Κώστα Ροδινού

Λίγο μετά τις εκλογές του 2004, είδα έναν υπουργό της κυβέρνησης Καραμανλή. Εντυπωσιάστηκα από την αισιοδοξία του, την όρεξη για δουλειά και τα πολλά σχέδια που είχε για το υπουργείο του. Δεν συζητούσε καν το ενδεχόμενο αποτυχίας του. Τόσο σίγουρος έδειχνε και δεν ήταν κανένας αιθεροβάμων!

Απόρησε, όταν φεύγοντας από τη συνάντηση,  του είπα «συνήθως τα μεγάλα σχέδια  πνίγονται στις δαγκάνες της καθημερινότητας και ο καιρός

περνάει χωρίς να το καταλάβετε. Κάντε πρώτα τα μικρά και τα εύκολα»  Και πρόσθεσα: «αν κάθε μέρα ασχολείστε λίγα λεπτά και συζητάτε τους λόγους για τους οποίους απέτυχε η προηγούμενη κυβέρνηση, θα ριζώσετε στο υπουργείο σας!»

Περίπου τα  ίδια επανέλαβα σ’ έναν υπουργό της Κυβέρνησης Σαμαρά με τον οποίο συνομίλησα χτές. «Έχουμε πάρει το μάθημά μας. Δεν την ξαναπατάμε», απάντησε σχεδόν απόλυτα. Είθε! Αν και πάντα με προβληματίζει η βεβαιότητα των πολιτικών για την ορθότητα των επιλογών τους!

 Ο ωφέλιμος χρόνος

Σχεδόν για όλες τις κυβερνήσεις κρίσιμες θεωρούνται οι «πρώτες εκατό μέρες».  Και έχει μια λογική. Πρώτον γιατί οι πολίτες πάντα δείχνουν μια κατανόηση στην αρχή. Δεύτερον, γιατί όταν ξεκινάς θετικά, στη συνέχεια αναπτύσσεται μια δυναμική που προσδίδει ταχύτητα στα πράγματα.

Από την άποψη αυτή, και παρά τις ατυχίες που τη χτύπησαν στο ξεκίνημά της, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει το Καλοκαίρι μπροστά της για να δώσει  πειστικά  δείγματα γραφής.

Και αυτά τα δείγματα πρέπει να είναι απολύτως θετικά για να μπορέσει να τα κεφαλαιοποιήσει για το μέλλον. Και ίσως είναι η πρώτη φορά που μας παρακολουθούν με μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το εξωτερικό παρά από το ..εσωτερικό. Για την ακρίβεια μας την έχουν ….στημένη!

Η κυβέρνηση, αν πραγματικά θέλει να διεκδικήσει με  σοβαρές πιθανότητες τη βελτίωση των δυσμενών όρων του μνημονίου, πρέπει για μια  φορά  να αιφνιδιάσει  με θετικό τρόπο αγορές και εταίρους. Να δείξει τόλμη και αποφασιστικότητα και να πράξει το ….απρόβλεπτο και μη αναμενόμενο! Γιατί απλούστατα δεν έχουμε συνηθίσει να κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα. Μέχρι τώρα αγόμεθα και συρόμεθα από τις εξελίξεις.

Από την άλλη πρέπει να ασχοληθούν εντατικά με τα ..ταπεινά προβλήματα της καθημερινότητα τα οποία μπορεί να φαίνονται μικρά, αλλά ταλαιπωρούν χιλιάδες πολίτες, άνευ λόγου.

 Πορεία στα δύσκολα…

Βέβαια η πορεία της κυβέρνησης θα θυμίζει πέρασμα από «Καυδιανά δίκρανα».

Κατ’ αρχήν θα πρέπει να διαχειριστεί την αυξανόμενη δυσπιστία, έως καχυποψία των εταίρων μας. Όποιος είδε τον απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο μίλησε ένας απλός υπάλληλος της Κομισιόν, ο εκπρόσωπος τύπου Αλταφάζ, μπορεί να καταλάβει πως μας αντιμετωπίζουν στα υψηλότερα κλιμάκια. Και αυτή η μάχη δεν κερδίζεται εύκολα. Θέλει χρόνο  και ..έργα.

Δεύτερον, η κοινωνία έχει προ πολλού υπερβεί ακόμα και τα έσχατα όρια αντοχής της και δικαιολογημένα αναζητά κάποια ανακούφιση. Μια ανάσα για να αντιμετωπίσει τα ακόμα δυσκολότερα.

Τρίτον, ένα από τα πρώτα προβλήματα που θα κληθεί να διαχει