Οι ηγέτες της Ευρώπης απέτυχαν και πάλι να σώσουν την Ευρώπη

Τις πρώτες πρωινές ώρες της 27ης Οκτωβρίου και μετά από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις, οι ηγέτες της Ευρωζώνης συμφώνησαν σε ένα «ολοκληρωμένο πακέτο» για να διαλύσουν την κρίση η οποία καταδυναστεύει την Ευρωζώνη τα τελευταία δύο χρόνια. Αποφάσισαν λοιπόν να ενισχυθεί  ένα ταμείο με στόχο την στήριξη των υπερχρεωμένων κρατών-δανειοληπτών  και συνέταξαν ένα προσχέδιο για την αποκατάσταση των τραπεζών, ανακοίνωσαν ένα γενναίο κούρεμα

του ελληνικού χρέους, και έθεσαν ορισμένους όρους για την πιο αποτελεσματική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης.  Μετά από ένα καλοκαίρι επισκιασμένο υπό την απειλή της οικονομικής κατάρρευσης, έδειξαν στις αγορές ποιος είναι το αφεντικό.

Ωστόσο, με το πρώτο φώς της ημέρας, φάνηκαν ευδιάκριτα τα κενά στο σχέδιο διάσωσης. Είναι προφανές ότι το σχέδιο όχι μόνο μπερδεύει, άλλα προκαλεί και μία έλλειψη εμπιστοσύνης όσον αφορά την εφαρμογή του. Προκαλεί σύγχυση διότι οι χρηματοοικονομική στρατηγική «παραείναι ευφυής» την στιγμή που ελλοχεύει ο κίνδυνος από απρόβλεπτες συνέπειες. Δεν πείθει, γιατί λείπουν πάρα πολλές λεπτομέρειες και ο πυρήνας του σχεδίου αφήνει απροστάτευτο το Ευρώ.

Το συγκεκριμένο σχέδιο της Ευρωζώνης,  αποτελεί το τρίτο συνολικό πακέτο που έχει εκπονηθεί αυτό το έτος. Είναι αμφίβολο, ότι θα είναι και το τελευταίο.

 Τα λόγια είναι φτηνά

Το πιο αξιοσημείωτο επίτευγμα της συνόδου, ήταν η σφυρηλάτηση μίας συμφωνίας για το κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 50%. Παράλληλα, ακόμη μία ουσιαστική απόφαση αποτελεί η δημιουργία ενός τοίχου προστασίας γύρω από του υπερχρεωμένους δανειζόμενους, όπως η Ιταλία. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τραπεζών, για να μπορέσουν να συνεχίσουν την «επιχείρηση» δανεισμού.

Δυστυχώς, το ευρωπαϊκό τοίχος προστασίας αποτελεί το πιο αδύναμο κομμάτι της συμφωνίας. Το βασικό ταμείο διάσωσης της Ευρώπης, το  EFSF, δεν διαθέτει αρκετό ρευστό σε περίπτωση που χρειαστεί να στηρίξει την Ιταλία και την Ισπανία. Η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) έχουν αποκλείσει την μοναδική πηγή αστείρευτης στήριξης, δηλαδή την ίδια την Κεντρική Τράπεζα. Οι κυβερνήσεις των χωρών- δανειστών του βορρά έχουν αρνηθεί να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Αντίθετα κατέληξαν στις  εξής δύο λύσεις ενίσχυσης του EFSF. H πρώτη, έχει να κάνει με την χρησιμοποίηση του για τις πρώτες απώλειες που ενδέχεται να συμβούν εάν χρειαστεί να «κουρευτούν» τα νέα ομόλογα που θα εκδοθούν. Στην θεωρία, αυτό σημαίνει ότι η δύναμη του ταμείου διάσωσης θα μπορούσε να πολλαπλασιαστεί αρκετές φορές. Όμως στην πράξη, μία τέτοια «πιστωτική ενίσχυση» μπορεί να μην αποφέρει και τόσα πολλά. Υπάρχει περίπτωση, οι αγορές να αντιμετωπίσουν  με καχυποψία τις εγγυήσεις από χώρες οι οποίες θα είναι ευάλωτες αν οι υπερχρεωμένοι γείτονές  τους υποστούν κάποια αναταραχή.

Η δεύτερη , αναφέρει ότι μέσω του EFSF θα δημιουργηθεί μία σειρά οχημάτων ειδικών σκοπών χρηματοδοτούμενα από άλλους επενδυτές. Πάλι, και σε αυτ