Οι τραπεζίτες απαιτούν «γην και ύδωρ» για να συμμετάσχουν στο “κούρεμα”

Σε καθοριστικής σημασίας ζήτημα για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις αναδεικνύεται η ανταλλαγή ομολόγων (PSI), καθώς από την έκβασή της θα εξαρτηθεί τόσο ο βιος της κυβέρνησης Παπαδήμου αλλά και εν συνόλω η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, ήτοι και η νέα δανειακή σύμβαση

Παρά την αισιοδοξία που εκφράζει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, οι διαπραγματεύσεις με το IIF βρίσκονται επί ξυρού ακμής. Ο λόγος είναι ότι οι όροι που θέτουν οι τραπεζίτες δεν μπορούν να γίνουν εύκολα αποδεκτοί από την ελληνική κυβέρνηση διότι εξασφαλίζουν τους ίδιους αλλά εγκυμονούν κινδύνους για τη χώρα. Κατ’ αρχάς ζητούν τα νέα ομόλογα να υπάγονται στο αγγλικό Δίκαιο και όχι στο ελληνικό, οπότε σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής του χρέους θα έχουν αυξημένα δικαιώματα τα οποία φθάνουν μέχρι και τη διεκδίκηση δημόσιας περιουσίας.

 Οι τραπεζίτες ζητούν τα νέα ομόλογα να έχουν την ίδια προνομιακή νομική μεταχείριση (preferential status) με το δάνειο που παρέχει η Τρόικα προς της Ελλάδα, άρα σε περίπτωση αδυναμίας εξυπηρέτησης ολόκληρου του χρέους να έχουν προτεραιότητα στην εξόφληση, ρύθμιση που πάλι οδηγεί σε εκτός ελληνικού Δικαίου έλεγχο. Συζήτηση γινόταν επίσης για το αν τα 30 δισ. ευρώ του δανείου που θα δοθούν απο τον EFSF θα χρησιμοποιηθούν ως εγγύηση για τα νέα ομόλογα, όπως ζητά ο IIF, ή αν, όπως θέλει η ελληνική κυβέρνηση, θα διατεθούν για αγορά χρέους.

Ένας άλλος όρος που αποτελεί αγκάθι είναι το υψηλό επιτόκιο που ζητούν οι τραπεζίτες, το οποίο φθάνει έως και 8%, καθώς επίσης και η απαίτηση να υπάρχει ρήτρα που θα συνδέει την απόδοση των ομολόγων με το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Όσο μεγαλύτερη θα είναι η αύξηση του ΑΕΠ τόσο θα αυξάνεται το επιτόκιο. Ρήτρα αφαίμαξης δηλαδή της οποίας ελληνικής ανάπτυξης.

Το κίνητρο για τη συμμετοχή των ιδιωτών στην ανταλλαγή ομολόγων είναι ότι το κούρεμα θα είναι της τάξης του 50% διότι σε διαφορετική περίπτωση αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο μεγαλύτερης αναδιάρθρωσης, έως και 80% -85%, καθώς το σημαντικότερο ποσοστό του χρέους υπάγεται στο ελληνικό Δίκαιο και θεωρητικά η κυβέρνηση μπορεί να προχωρήσει μονομερώς σε μια τέτοια κίνηση. Η επιδίωξη της ελληνικής πλευράς να συμμετάσχουν οι τραπεζίτες στο κούρεμα χωρίς όμως η ρύθμιση να φύγει από το ελληνικό Δίκαιο δεν γίνεται αποδεκτή από αυτούς διότι θεωρούν ότι δεν διασφαλίζονται. Πολύ περισσότερο καθώς πυκνώνουν οι εκτιμήσεις ότι, ακόμα και αν εφαρμοστεί η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, σύντομα η Ελλάδα θα χρειαστεί και δεύτερη αναδιάρθρωση και μάλιστα εντός του 2012. Προκειμένου να αυξηθεί το κίνητρο για συμμετοχή τους έχει προταθεί από το 50% της αξίας που θα μείνει στους κατόχους των παλαιών ομολόγων το 35% να δοθεί σε νέα ομόλογα και το 15% σε μετρητά.

Η Ελλάδα όμως δεν μπορεί να αποδεχθεί υπαγωγή των ομολόγων στο αγγλικό Δίκαιο αν δεν έχει διασφαλίσει ότι το χρέος της όντως θα καταστεί βιώσιμο, ειδάλλως σε περίπτωση χρεοκοπίας θα βρεθεί ενώπιον επαχθών απαιτήσεων. Επ’ αυτού υπάρχε