Οράματα, ξύλινοι λόγοι και άθλια προπαγάνδα

Του Νίκου Παπουτσόπουλου

«Πυροσβέστες του καναπέ, πατριώτες του πληκτρολογίου και μεταρρυθμιστές της φακής» είναι, σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. πρωθυπουργού από τη Θεσσαλονίκη, όσοι ασκούν κριτική σε εκείνους που «είναι στην αρένα και ιδρώνουν τη φανέλα και ματώνουν». Αλλά ιδρώνουν και ματώνουν επειδή οι ίδιοι επέλεξαν να μοχθήσουν για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία του Δημοσίου, από τα Τέμπη ως τον κάμπο της Θεσσαλίας και από τις πυρκαγιές ως τις πλημμύρες. Ιδρώνουν και ματώνουν προκειμένου

να βρεθούν σε πεδία και αρένες πολιτικής μάχης και αντιπαράθεσης, και επειδή οι ίδιοι έπεισαν ψηφοφόρους και λοιπούς απλοϊκούς πολίτες, ως αμνούς επί σφαγήν, για νέες περιόδους ακμής και ευημερίας, για νέες επενδύσεις στο αύριο της χώρας. Οι ίδιοι, οι πολιτικοί της παρακμής, των δωρεών και των χαρισμάτων έπεισαν απλοϊκούς ψηφοφόρους για νέες περιόδους ασφάλειας και ανάπτυξης, καθώς στον βούρκο και στις λάσπες ανασαίνει μια άλλη Ελλάδα, που εκλιπαρεί και αναμένει την πενιχρή αρωγή της Πολιτείας και των Ευρωπαίων εταίρων, όπως μετά παρρησίας και της οικείας αμετροέπειας δήλωσε ο κ. πρωθυπουργός στην ομιλία του στην 87η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Και έως πότε, άραγε, οι εφήμερες εξαγγελίες και πολιτικές υποσχέσεις, τις οποίες ασμένως και καθ’ υποχρέωσιν καταχειροκροτούν οι πρώτες σειρές των υπάκουων ομοιόμορφων «γαλάζιων» στελεχών, πρόκειται να πείθουν τη Θεσσαλονίκη, τον δυστυχή και εύπιστο ελληνικό Βορρά και τις παραγωγικές τάξεις της περιοχής; Έως πότε η πολιτική γλώσσα αλήθειας, άραγε, πρόκειται να αποκαλύψει τη γυμνότητα του επιτελικού κράτους, του κράτους της επαιτείας και της ασυδοσίας; Έως πότε το πολιτικό σύστημα της παρακμής, που αργοσβήνει στη δίνη των νέων καιρών και των νέων προκλήσεων, πρόκειται να ακροβατεί ανάμεσα σε τραγωδίες των Τεμπών και του ολέθρου της Θεσσαλίας; Έως πότε οι εξαγγελίες για την απανθρακοποίηση των ελληνικών νήσων με στόχο την πράσινη ανάπτυξη, την ενεργειακή αυτάρκεια, τις ψηφιακές καινοτομίες, και έως πότε τα πειράματα της πολιτικής και των ευαγών εταίρων, ήδη από το 2010, θα παιδεύουν τους πολίτες -όσους απέμειναν, φυσικά- της τάλαινας χώρας;

Μια ανούσια ομιλία του κ. πρωθυπουργού, άνευρη και άτονη, με αοριστίες, συνεχείς υπεκφυγές και συνήθεις μεταθέσεις ευθυνών, τις ώρες που το δάσος της Δαδιάς καταμετρά τις ανίατες πληγές του και τη στιγμή που τον πλουτοφόρο κάμπο της Θεσσαλίας καταβυθίζουν οι λάσπες στην ανυπαρξία, ενώ οσμή σαπρίας καλύπτει την ατμόσφαιρα. Ομιλία του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, μία ακόμη με σκιές και βάρη απίστευτα και καταλυτικά, αφού το επιτελικό κράτος στέκει ανίκανο και προβληματικό στη διαχείριση των πάσης μορφής κρίσεων, τις οποίες άλλωστε είχε προ καιρού προβλέψει ο κ. πρωθυπουργός. Στις στάχτες και τις λάσπες των ημερών μοχθούν και ιδρώνουν και ματώνουν απλοί πολίτες, εθελοντές και στρατιώτες και πυροσβέστες, οι ανώνυμοι ήρωες τους οποίους καλεί -όποτε και αν αποφασίσει- η πολιτική τάξη, που «ματώνει και ιδρώνει» στο πεδίο, προκειμένου αυτοί οι συνήθεις ανώνυμοι να αναλάβουν τη σωτηρία πολιτών και περιουσιών. Η πολιτική τάξη εκ των υστέρων μεταθέτει τις καταστροφές στην κλιματική αλλαγή, αγνοεί και παρακάμπτει τα λάθη, τις ελλείψεις και τις αστοχίες του επιτελικού κράτους, ενώ συγχαίρει τον ελληνικό λαό για τη συγκινητική εθελοντική προσφορά και ευαισθησία, καθώς οι «πυροσβέστες του καναπέ» αδυνατούν να εννοήσουν τον μόχθο και τον κάματο της πολιτικής τάξης.

Ύστερα από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής, το 2018, η τότε περιφερειάρχης Αττικής Ρένα Δούρου και ο τότε δήμαρχος Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης είχαν υποστηρίξει πως «επιτέλεσαν στο ακέραιο το χρέος τους και πως δεν αναγνωρίζουν λάθη ή παραλείψεις». Και, από το επόμενο έτος (2019), η κυρία Δούρου, υποψήφια και πάλι για την Περιφέρεια Αττικής, είχε προβλέψει όπως και ο κ. Μητσοτάκης άλλωστε, πως «εξαρτάται από δυνάμεις ανώτερες από εμάς το πότε θα ξεσπάσει η επόμενη φωτιά. Οι σφοδρές κλιματικές αλλαγές μπορούν και θα προκαλέσουν περισσότερες τέτοιες πυρκαγιές, σε βαθμό που δεν έχουμε ξαναδεί. Η δική μου δουλειά είναι να εξασφαλίσω ότι θα είμαστε προετοιμασμένοι γι’ αυτές». Αναφέρθηκε παράλληλα στους «αποτελεσματικούς μηχανισμούς προειδοποίησης, με εφαρμογές στο κινητό που θα ειδοποιούν και θα καθοδηγούν στην ασφάλεια».

Η φονική πυρκαγιά στο Μάτι επιτάχυνε τις διαδικασίες για την εφαρμογή του τηλεφωνικού αριθμού έκτακτης ανάγκης, η συνεχής χρήση του οποίου από την επιτελική κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη ενισχύει το δόγμα της ασφάλειας με όλες τις υπεραπλουστεύσεις. «Στη Γερμανία σήμερα δεν έχουν 112, πιλοτικά αρχίζουν και το δοκιμάζουν, το ίδιο συμβαίνει και στο Ηνωμένο Βασίλειο» υπογράμμισε στην ομιλία του για να καταδείξει ότι σε θέματα Πολιτικής Προστασίας «έχει γίνει μεγάλη πρόοδος στη χώρα». Ωστόσο οι πρόσφατες περιπέτειες ανέδειξαν τα λάθη, τις αδυναμίες και τις παραλείψεις του σχεδιασμού, με την εύκολη μετάθεση των ευθυνών στα ακραία καιρικά φαινόμενα. Στα 2022, όταν χιονόπτωση είχε εγκλωβίσει οδηγούς αυτοκινήτων στην περιώνυμη Αττική Οδό, η κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγει τις ευθύνες της για την πρωτόγνωρη αποτυχία, είχε ορίσει ως αποζημίωση το ποσόν των 2.000 ευρώ. Ύστερα από την πλημμύρα στον θεσσαλικό κάμπο, και ύστερα από τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών, που είχε οδηγήσει τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών του επιτελικού κράτους Κώστα Αχ. Καραμανλή σε παραίτηση, οι σιδηρόδρομοι αδυνατούν ακόμη να εκτελέσουν τα δρομολόγια Αθηνών – Θεσσαλονίκης και ασφαλώς καταδεικνύουν τις αδυναμίες και αστοχίες της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη. Μία εβδομάδα προ της τραγωδίας των Τεμπών, ο Κ. Α. Καραμανλής είχε δηλώσει στη Βουλή πως η κυβέρνηση του επιτελικού κράτους «διασφαλίζει την ασφάλεια των επιβατών των τρένων και πως είναι ντροπή να τίθεται θέμα ασφάλειας των σιδηροδρόμων από την αντιπολίτευση». Τα έργα αποκατάστασης καταβύθισε στον βούρκο της ανυπαρξίας ο «Daniel», όπως αποκάλεσαν το καιρικό φαινόμενο που διέλυσε κυριολεκτικά τη Θεσσαλία.

Ανεπαρκείς και άνευ ουσίας οι ανασχηματισμοί της επιτελικής κυβέρνησης, αφού οι πολίτες πρόκειται να εξοφλήσουν στο ακέραιο με επιπλέον φόρους τις αστοχίες και τα λάθη της κυβέρνησης. Στους πολίτες η ευθύνη της μετεγκατάστασης και της ατομικής ασφάλισης προ των επικίνδυνων καιρικών φαινομένων, επειδή η Πολιτεία αδυνατεί να προσφέρει την πολιτική ασφάλεια (όπως αυτή την εννοεί), την οποία περιορίζει σε υποσχέσεις θαυμάτων και πενιχρών παροχών, προκειμένου να κλείσει στόματα στις πομπώδεις δηλώσεις στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, μία ακόμη φιέστα της πολιτικής, την οποία ακολουθούν με υποδειγματική ευλάβεια οι πρωθυπουργοί της χώρας και την οποία παρακολουθούν μετ’ ευλαβείας οι χειροκροτητές των παρατάξεων, ενώ οι «πυροσβέστες του καναπέ» αδυνατούν να κατανοήσουν τις σπασμωδικές κινήσεις ενός κράτους επιστασίας και προστασίας (δήθεν) του πολίτη.

Τους πιθανούς ανασχηματισμούς μεταξύ των ίδιων στελεχών ανίκανων και απαίδευτων (όπως κατέδειξαν οι πρόσφατες κρίσεις), τα οράματα και τους ξύλινους λόγους του κ. πρωθυπουργού και της άθλιας προπαγάνδας του κατά την ομιλία του στην 87η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης κάλυψαν η λάμψη μιας νέας πολιτικής «προσωπικότητας», που ανατέλλει με τις ευχές και τις ευλογίες ενός ναυάρχου του Π.Ν., αλλά κυρίως η θυσία των Ελλήνων εθελοντών στη Λιβύη, που «ματώνουν» και «ιδρώνουν» στο πεδίο.

The post Οράματα, ξύλινοι λόγοι και άθλια προπαγάνδα appeared first on antinews.gr.