Πέφτουν Περσείδες στου Κασιδιάρη το κεφάλι

Έχοντας επικρίνει πολλάκις την ΧΑ και τα στελέχη της, νιώθουμε την ανάγκη αυτή τη φορά να υπερασπιστούμε τον υπαρχηγό της οργάνωσης, ο οποίος και είναι θύμα του αμερικάνικου ρατσισμού.

Εκτός από την εξέταση DNA, αποκαλυπτικό πολλές φορές της καταγωγής είναι το επώνυμο που φέρει ο καθένας μας.

Είναι λίγο δύσκολο για παράδειγμα να είναι κάποιος απευθείας απόγονος του Περικλέους με επίθετα όπως Αλβανός, Τουρκολιάς, Αρβανίτης, Βούλγαρης, Αμερικάνος κτλ.

Αυτό όμως δεν ισχύει στην περίπτωση του δημοφιλούς Ηλία, καθώς το κράνος

που φορούσαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι -δηλαδή η περικεφαλαία- ονομαζόταν στα βυζαντινά χρόνια «κάσσις» (cassis) ή «κοοίντα». Ωστόσο, το λατινικό «κάσσις-κασσίς» θυμίζει και την «καυσία», το πλατύγυρο καπέλο των αρχαίων Μακεδόνων. Στην Κρήτη και τα Επτάνησα, η λέξη σώζεται ακόμα με την αρχική της ονομασία, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα μετέπεσε στη σημασία της αλωπεκιάσεως της κεφαλής, (της φαλάκρας δηλαδή), όπου κασίδα = φαλάκρα και κασιδιάρης o φαλακρός.

Μία άλλη εκδοχή λέει ότι η κάσσις-κασσίδα των Βυζαντινών μετεξελίχθηκε σε αλυσιδωτό κράνος. Η κασσίδα δημιούργησε την λέξη κασσιδιάρης, αυτός δηλαδή που φοράει την κασσίδα.

Σε κάθε περίπτωση δείχνει μια βυζαντινή καταγωγή το επίθετο του, φαίνεται να προέρχεται δηλαδή από την εξελληνισμένη και εκχριστιανισμένη Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, με την πανσπερμία των φυλών…

Αν παρ’ ελπίδα είναι Βραζιλιάνος όπως λένε οι Αμερικανοί ομοϊδεάτες του και πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα. Ο Ολυμπιακός πάντα ψάχνει ακραίους παίκτες από τη χώρα της σάμπα με τα μυαλά στα κάγκελα.

Αν πάλι έχει κάποιες αφρικάνικες ρίζες, τότε θα παίξει αμυντικό χαφ ή κάπου μπροστά όπως ο Λούα Λούα (ο αυθεντικός, όχι ο Λαρευντιάδης).

Αν καταλήξουμε ότι δεν είναι γνήσιος Έλλην και πάλι δεν πρέπει να απογοητεύεται: ο Καποδίστριας, ο Μαβίλης, ο Λόρδος Βύρων δεν προέταξαν ποτέ την καταγωγή τους, αλλά την πατριωτική συμπεριφορά τους.

Με λίγα λόγια, χαμένος ο Λιας, αν δεν έχει DNA ελληνικό.

Δίχως αμφιβολία όμως, ελληνικές 100% είναι οι Περσείδες, οι οποίες έπεφταν με ρυθμό 100 ανά ώρα χθες, βράδυ Δευτέρας, οπότε κορυφώθηκε το φαντασμαγορικό φαινόμενο των διαττόντων αστέρων. Τα πιο γνωστά και ως «πεφταστέρια» είναι μικροί διαστημικοί βράχοι που εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και αναφλέγονται σε ύψος περίπου 100 χλμ. αφήνοντας φωτεινά ίχνη καθώς διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση.

Ενδιαφέρον το φαινόμενο, αλλά αν έβρεχε Ρωσίδες αντί για Περσείδες θα είχε μεγαλύτερη απήχηση.

Οι διάττοντες αστέρες υπάρχουν και στην πολιτική, μόνο που αυτοί διαλύονται από την υπερβολική δημοσιότητα και δεν αφήνουν κανένα ίχνος…

Θυμάται κανείς τον Κρίτωνα Αρσένη, τη Μαίρη Ματσούκα ή τη «Σελήνη» του Φώσκολου;

Μ.Ο.