Ποιος ωφελείται από τις επιθέσεις της Νορβηγίας;

Η τρομοκρατική επίθεση της περασμένης εβδομάδας ράγισε τη καρδιά μιας ειρηνικής κοινωνίας, που μέχρι σήμερα αποτελούσε μοντέλο και για άλλες κοινωνίες. Οι σοσιαλιστές Νορβηγοί αγαπούν την ανεξαρτησία, και την εθνική τους κυριαρχία. Για πολλούς, το επίπεδο διαβίωσής τους είναι από τα καλύτερα του κόσμου. Ίσως επειδή η κυβέρνησή τους συνεχίζει να υπηρετεί τα εθνικά και κοινωνικά συμφέροντα της χώρας.Οι Νορβηγοί επέλεξαν να μη συμμετέχουν στην ΕΕ μέσω δυο δημοψηφισμάτων, επειδή γνωρίζουν πολύ καλά ιστορία, και έχοντας υποδουλωθεί σε ξένα καθεστώτα στο παρελθόν, δεν θέλουν να πάθουν το ίδιο σήμερα.Ο συλληφθείς για τις επιθέσεις είναι ο 32χρονος Anders Behring Breiviκ. Γιος διπλωμάτη και νοσοκόμας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Breivik ήταν οπαδός του Λαϊκού Κόμματος Προόδου (ΡΡΡ), και μισούσε τους μετανάστες και τους Ισλαμιστές. Η Europol χαρακτηρίζει το ΡΡΡ ως εξτρεμιστικό. Παρά τον χαρακτηρισμό αυτό, το κόμμα αυξάνει συνεχώς τη δημοτικότητά του, και τα πάει μια χαρά στις κατά καιρούς εκλογές. Περίεργο δεν είναι;Προχθές, όταν εμφανίστηκε ενώπιον του δικαστηρίου, ο Breivik ξεκίνησε να μιλάει για τους συνεργούς του, αλλά αμέσως ο δικαστής τον διέκοψε και τον έστειλε στην απομόνωση για 4 εβδομάδες, μέχρι να διεξαχθεί η δίκη του. Γιατί όμως; Δεν έχουν δικαίωμα οι Νορβηγοί να γνωρίζουν ποιος ή ποιοι άλλοι συνέδραμαν τον τρελαμένο εκτελεστή;Είναι προφανές πως ο δράστης είχε βοήθεια. Οι επιθέσεις ήταν εξελιγμένες, και απαιτούσαν επαγγελματικό σχεδιασμό. Ας δούμε όμως ποιος κερδίζει από τις αιματηρές αυτές επιθέσεις.Στη διάρκεια της περσινής συνόδου του Κανκούν για τις κλιματικές αλλαγές, η νορβηγική εργατική κυβέρνηση του Jens Stoltenberg συμφώνησε να συμμετάσχει σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα φορολόγησης του άνθρακα (REDD), υποστηριζόμενου από τον ΟΗΕ και τον George Soros. Σύμφωνα με το πρόγραμμα αυτό, η Νορβηγία θα προσέφερε έως και $500 εκατομμύρια από τα λεφτά των φορολογουμένων, στη κυβέρνηση της Γουιάνας, ώστε να προωθηθούν προγράμματα διάσωσης των δασών. Τα χρήματα θα έφταναν στη Νότιο Αμερική, μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας, και της Τράπεζας Ανάπτυξης της Αμερικής.Αντί όμως τα χρήματα αυτά να καταλήξουν στη προστασία των δασών στον Αμαζόνιο, η κυβέρνηση της Γουιάνας και η Τράπεζα Ανάπτυξης τα διέθεσαν στη κατασκευή ενός υδροηλεκτρικού φράγματος ονόματι Amalia Falls Project. Με το που εισέπραξε τα χρήματα η κυβέρνηση της χώρας, υπέγραψε συμβόλαιο με την Synergy Holdings Inc της οποίας επικεφαλής είναι κάποιος «περίεργος» χαρακτήρας που ονομάζεται Makeshwar Motilall, ή  Fip, ή Flip. Λίγο μετά τη σύναψη του συμβολαίου, τα ΜΜΕ της Γουιάνας κατηγόρησαν τον Motilall ως απατεώνα. Παράλληλα, όπως αποκάλυψαν, η έδρα της επιχείρησής του ήταν ένα εγκαταλειμμένο κτίριο. $5  εκατομμύρια εξαφανίσθηκαν αμέσως. Το σκάνδαλο ξέσπασε.Το νορβηγικό ΡΡΡ, που αντιτίθετο στο σχέδιο αυτό εξαρχής, άρχισε να εκστρατεύει εναντίον του. Μια ανοιχτή επιστολή που δημοσίευσε εναντίον του προγράμματος αυτού και της πολιτικής του Εργατικού Κόμματος, το βοήθησε να κερδίσει πολλούς υποστηρικτές,