Ποιός υπερασπίζεται τον δημόσιο τζόγο;

Πολλές φορές έχουμε έρθει σε αντιπαράθεση εδώ μέσα για τις αποκρατικοποιήσεις. Ακούστηκαν ένθεν και ένθεν επιχειρήματα άλλοτε υπέρ και άλλοτε κατά της διαδικασίας. Το κυριότερο (πραγματικό) επιχείρημα εναντίον των αποκρατικοποιήσεων, αφορούσε την στρατηγική σημασία για το κράτος ορισμένων από τις υπό εκποίηση εταιρείες. Αυτό είναι ένα επιχείρημα με το οποίο μπορεί κανείς να διαφωνήσει ή να συμφωνήσει και αξίζει να ανοίξει η ανάλογη συζήτηση για επιχειρήσεις και τομείς όπως η ενέργεια (ΔΕΗ) ή τα νερά (ΕΥΔΑΠ). Φτάσαμε όμως και στο σημείο άκρατης γελοιότητας και υποκρισίας να υπάρχει δημόσια

αντιπαράθεση πολιτικών δυνάμεων για την πώληση του 33% του κρατικού ΟΠΑΠ σε ιδιώτες! Λες και ο κρατικός τζόγος, είναι τομέας στρατηγικής ή οποιασδήποτε άλλης σημασίας για την χώρα! Λες και έχει καμιά διαφορά αν ποντάρεις στο στοίχημα ή παίζεις κίνο, προπο, λόττο και τζόκερ σε κρατικό ή σε ιδιωτικό «μαγαζί».

Ε, λοιπόν, δεν υπάρχει κανείς λόγος να είναι ο τζόγος κρατικός και να στοιχηματίζουμε κάτω από την σκέπη του εθνόσημου. Ο λόγος που πολιτικές δυνάμεις (λέγε με ΣΥΡΙΖΑ) «κόπτονται» και σφάζονται για την πώληση του ΟΠΑΠ είναι άλλος και εκ του πονηρού. Ο λόγος αυτός έχει σχέση με την αξία του ΟΠΑΠ σαν «εργαλείο» χάραξης και υλοποίησης πελατειακών πολιτικών, εργαλείο άκρως απαραίτητο για την συνέχιση και την διαιώνιση του αποτυχημένου κρατικοδίαιτου μοντέλου διακυβέρνησης του πρόσφατου παρελθόντος, περήφανος συνεχιστής του οποίου εμφανίζεται το συμπίλημα των συνιστωσών και του βαθέως ΠΑΣΟΚ που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ. Το πραγματικό «κλάμα» ρίχνεται λοιπόν για το «πάπλωμα», που δεν είναι άλλο από την βίαιη διακοπή ενός συμπλέγματος συμφερόντων, διασυνδέσεων και άκρατου φαβοριτισμού, που επέτρεπε στην εκάστοτε κυβέρνηση να χρησιμοποιεί τον ΟΠΑΠ ως αιχμή του δόρατος των άνομων πολιτικών της επιδιώξεων.

Το κράτος λοιπόν δεν έχει καμιά δουλειά να παριστάνει τον πράκτορα στοιχημάτων. Έχει φυσικά κάθε λόγο να επιβάλλει βαριά φορολογία σε κάθε παρεμφερή δραστηριότητα, ώστε τα χρήματα που χάνουν οι τζογαδόροι, να επιστρέφουν εν μέρει στην κοινωνία ολόκληρη ανταποδοτικά. Και στην περίπτωση του ΟΠΑΠ, αυτή η φορολογία έχει εξασφαλισθεί με την επιβολή φόρου και μάλιστα υψηλού πάνω στα ακαθάριστα έσοδα της εταιρείας. Με τον τρόπο αυτό και με την φορολογία επίσης των κερδών των παικτών σε δεύτερο χρόνο, το κράτος θα εισπράττει τελικά περισσότερα από όσα εισπράττει σήμερα από το μερίδιό του στα κέρδη. Χώρια που αυτά τα χρήματα θα τα εισπράττει ανεξάρτητα από την τελική κερδοφορία της εταιρείας, που όπως είναι φυσικό δεν είναι εγγυημένη εις το διηνεκές.

Τελειώνοντας, ας πούμε δυο λόγια και για τις κραυγές που ακούγονται σχετικά με το δήθεν «ξεπούλημα» των ασημικών της χώρας, ένα από τα οποία είναι και ο ΟΠΑΠ. Το επιχείρημα πως ο ΟΠΑΠ είναι κερδοφόρος και δεν πουλάς μια κερδοφόρο επιχείρηση, το αναλύσαμε παραπάνω. Το επιχείρημα πως ο ΟΠΑΠ ξεπουλιέται σε πολύ χαμηλή τιμή ακούγεται κατά κόρον από την αντιπολίτευση. Όσοι το λένε αυτό, δεν έχουν δυστυχώς καμιά ικανοποιητική εξήγηση στην εύλογη ερώτηση, αφού ο ΟΠΑΠ «ξεπουλιέται» σε εξευτελιστική τιμή, γιατί δεν υπάρχει το ανάλογο διεθνές ή εγχώριο ενδιαφέρον για την αγορά του, δεδομένης και της υψηλής κερδοφορίας του; Γιατί τελικά εμφανίζεται μονάχα ένας τελικός πλειοδότης; Και γιατί δεν σπεύδουν οι επενδυτές (ή και οι ίδιοι τους ακόμη) να εκμεταλλευτούν τούτη την ευκαιρία, αγοράζοντας στο χρηματιστήριο την μετοχή του σε αυτή την κατά τα λεγόμενά τους «ευκαιριακή» τιμή;

Η πώληση του ΟΠΑΠ είναι η πρώτη μεγάλη αποκρατικοποίηση και θα σηματοδοτήσει την στροφή του ελληνικού οικονομικού μοντέλου προς την κατεύθυνση του λιγότερου κράτους και των πιο ανοιχτών αγορών. Εκτός τούτων, είναι μια ιδιωτικοποίηση ηθικά δικαιωμένη και οικονομικά συμφέρουσα. Με την ευχή να ολοκληρωθεί σύντομα και να παραμείνει ως το τέλος αυτή η προσφορά του μοναδικού υποψήφιου αγοραστή, ελπίζουμε να γίνει η αρχή και για τις επόμενες κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, πάντα με προσοχή, σύνεση και δημόσιο διάλογο όταν φτάσουμε σε τομείς που στρατηγικά όντως θα μπορούσαμε να οριοθετήσουμε τις διαδικασίες. Ο ΟΠΑΠ ευτυχώς δεν αποτελεί τέτοια περίπτωση.

Akenaton