Πρέπει να υπάρχει και τσίπα κύριε Τσίπρα

Σε μια αμιγώς πολιτική ομιλία που απουσίαζε παντελώς το σχέδιο για την οικονομία και για την Ελλάδα και με τσιτάτα και συνθήματα από αυτά που ακούγαμε τις προηγούμενες δεκαετίες γι’ αυτό και καταστραφήκαμε, αναλώθηκε η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα χθες το βράδυ στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο

πρόεδρος Αλέξης επιχείρησε να δώσει ένα τόνο ενότητας στις συνιστώσες που άλλη γέρνει από τη μια και άλλη από την άλλη. Μίλησε για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα και για «ένα κόμμα της κοινωνίας και όχι ένα κόμμα του κράτους και του συστήματος, να φτιαχτεί ένα κόμμα εργαζομένων και όχι κόμμα ειδικών».

Έκανε λόγο για ρήξεις και μεταρρυθμίσεις, για καταγγελία του Μνημονίου και μια μάχη στο κατεστημένο. «Συγκροτούμε έναν πολιτικό φορέα δημοκρατικό, συμμετοχικό, ζωντανό. Που πρώτα θα παλεύει στο εσωτερικό του για να μην νικήσει η συντήρηση, για να μην γίνει ποτέ κατεστημένο».

Είπε ότι είναι έτοιμοι να κυβερνήσουν (ο Λαφαζάνης από κάτω μάλλον θα έβγαζε φωτιές) τονίζοντας:

«Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τη ευθύνη. Σαν έτοιμοι από καιρό. Αφού οι αναλύσεις και οι προβλέψεις μας εδώ και χρόνια -όπως παραδέχονται όλοι πια εντός και εκτός Ελλάδας- δικαιώθηκαν πλήρως, μπορούμε να αναλάβουμε την διακυβέρνηση του τόπου».

Το κλειδί είναι η λέξη δικαιώθηκαν. Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια έκαναν αναλύσεις και έπεσαν μέσα σε όλα. Το γεγονός ότι πριν μια εβδομάδα έλεγαν ότι δε θα πάρουμε τη δόση, ότι η κυβέρνηση ηττήθηκε, ότι η Ευρώπη μας εγκατέλειψε και άλλα πολλά που διαψεύστηκαν γρήγορα, δεν πτόησε το «αριστερό αγόρι»

Συνεχίζοντας την ομιλία του επιτέθηκε κατά της κυβέρνησης και των κομμάτων που την υποστηρίζουν λέγοντας ότι «απέναντί μας έχουμε ένα κλειστό κύκλωμα. Ένα κατεστημένο που δε μπορεί να παράξει τίποτα καινούργιο, τίποτα δημιουργικό.

Από το σύστημα προπαγάνδας του μνημονιακού κατεστημένου, από αυτό το ενιαίο πια κέντρο εκδοτών, καναλαρχών και γραφείων επικοινωνίας των τριών μνημονιακών κομμάτων, το τελευταίο διάστημα εκπορεύεται το ίδιο μονότονο μήνυμα. Αφού απέτυχαν να μας αντιμετωπίσουν με τις ανιστόρητες θεωρίες τους περί των δύο άκρων, σήμερα μας λένε πως θέλουμε να μοιάσουμε με κομμάτια του πολιτικού συστήματος που σήμερα καταρρέει και με τα κόμματα του χθες».

Τώρα του φταίνε τα μίντια για τη θεωρία των άκρων. Ο Παναγούλης που απειλεί με λιντσαρίσματα δεν είναι άκρο; Ο άλλος που μίλαγε για «κουτσό» Σόιμπλε τι ήταν; Το στέλεχος που ζητούσε επανάσταση με τα όπλα στους δρόμους τι ήταν;

Όλοι οι άλλοι που μας απειλούν με επιστροφή στη δραχμή τι είναι; Και οι φίλοι του κ. Τσίπρα που ανέχονται τη μπαχαλοποίηση των πανεπιστημίων δεν είναι άκρα;

Πρότεινε σε όλους τους ψηφοφόρους «να εμπιστευτούν μία αριστερή κυβέρνηση. Να εμπιστευτούν μία δημοκρατική κυβέρνηση, μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας».

Έχει χάσει κάθε μέτρο ο κ. Τσίπρας που θεωρεί εαυτόν μοναδικό δημοκράτη. Κι όλους τους άλλους τι τους θεωρεί δηλαδή;

Κατηγόρησε τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς και ιδίως το ΚΚΕ υποστηρίζοντας ότι «τη