Ψηφιακή διπλωματία ή «twiplomacy»

Αν και το παρασκήνιο στη διπλωματία παίζει και θα παίζει πρωταρχικό ρόλο, ολοένα περισσότεροι διπλωμάτες καταφεύγουν στο Twitter και στο Facebook, όπου τοποθετούνται σε θέματα της εξωτερικής πολιτικής και ενημερώνουν τους πολίτες για μεγάλα διεθνή ζητήματα.

Toυ Αλεξάντρ Γιακοβένκο, πρέσβη της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο Ηνωμένο Βασίλειο και πρώην αναπληρωτή υπουργoυ Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας. «Ακολουθήστε» τον στο Twitter:@Amb_Yakovenko

Τα τελευταία χρόνια

 η διπλωματία μοιάζει  σαν να έχει  μεταφερθεί από τις «γεμάτες με καπνό» αίθουσες των διεθνών συναντήσεων, στις  οθόνες αφής των υπολογιστών. Ετσι, έχει προκύψει η ονομαζόμενη e-διπλωματία ή και «twiplomacy». Για να μιλήσουμε σοβαρά, όμως, πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν έχουν εγκαταλειφθεί -και ούτε πρόκειται να εγκαταλειφθούν- οι παλιές καλές εμπιστευτικές επαφές. Ωστόσο, η κατάκτηση του  ψηφιακού χώρου από τους διπλωμάτες παρουσιάζει αυξανόμενη τάση.

Τα παγκόσμια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναπαράγουν συνεχώς τις ειδήσεις που προβάλλει το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, του οποίου η ιστοσελίδα έχει το μότο: «Διπλωματία στην Πράξη». Το ίδιο συμβαίνει και με το Βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών. Ωστόσο, πολύ λίγα έχουν ειπωθεί για την  ψηφιακή παρέμβαση της Ρωσίας επί των εξωτερικών θεμάτων, αν και έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος. Μια ματιά στην ιστοσελίδα της πρεσβεία μας στο Λονδίνο, πείθει για του λόγου το αληθές (www.rusemb.org.uk).

Η διαδικτυακή φωνή της Ρωσίας

Στην πραγματικότητα, η Ρωσία την περασμένη χρονιά ξεπέρασε  και τη Γερμανία, τη μεγαλύτερη αγορά Διαδικτύου στην Ευρώπη,  με περισσότερους από 54 εκατομμύρια χρήστες μηνιαίως, ενώ ο αριθμός αυτός αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς. Περίπου το 7% των ιστοσελίδων παγκοσμίως είναι στα ρωσικά, ενώ η συμβολή του διαδικτύου στο ΑΕΠ της Ρωσίας θα αυξηθεί  κατά 3.7%  μέχρι το  2015, επειδή, αν μη τι άλλο, η ευρυζωνική σύνδεση στη Μόσχα είναι πολύ πιο γρήγορη από ό,τι σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Η Ρωσία είναι μία από τις λίγες χώρες, όπου η τοπική μηχανή αναζήτησης (Yandex) και τα κοινωνικά  δίκτυα (VK)  είναι πιο μπροστά από τους ξένους ανταγωνιστές. Η Ρωσία δεν φιλτράρει και δεν μπλοκάρει το  διαδικτυακό περιεχόμενο, εκτός από την παιδική πορνογραφία και μια περιορισμένη λίστα ιστοσελίδων μίσους.

Έτσι, έχουμε αρκετή εμπειρία ώστε να εκπροσωπούμαστε ικανοποιητικά στον κυβερνοχώρο. Το ερώτημα είναι πώς να το χρησιμοποιήσουμε προκειμένου να ακούγεται η φωνή μας. Δεν είναι μυστικό ότι διεθνώς τους τίτλους τους καθορίζουν τα  αγγλόφωνα ΜΜΕ. Αν φιμώσουν τις  εναλλακτικές φωνές -όπως έκαναν και κάνουν για τη Λιβύη, τη Συρία και σε άλλα διεθνή θέματα- τότε  το κοινό θα δώσει πολύ λίγη προσοχή σε αυτά ή και καθόλου.

«Αντάρτικη δημοσιογραφία»  

Αλλά η ζωή έχει αλλάξει  πολύ από την εποχή που πυροδοτούνταν αποικιακοί  πόλεμοι από τις επιστολές στην εφημερίδα  Pall Mall, σχετικά με απαγωγές λευκών γυναικών από κακούς ντόπιους. Με την έλευση του διαδικτύου, οι φωνές που διαφωνούν είχαν την ευκαιρία να ακο