Στη Λιβύη της αντεπανάστασης

Δύο χρόνια συμπληρώνονται φέτος, στις 15 Φεβρουαρίου, από την επανάσταση που ανέτρεψε τον Μουαμάρ Καντάφι. Που πηγαίνει, όμως, η χώρα; Ήδη, μεθαύριο, στη Βεγγάζη, στη γενέτειρα της επανάστασης, μπορούν να συμβούν τα πάντα. Ακόμα, και η ανακοίνωση της ανεξαρτησίας της ανατολικής Λιβύης. Άραγε, θα δημιουργηθεί το κράτος της Κυρηναϊκής και θα υπάρξει διχοτόμηση της Λιβύης, ενάμιση χρόνο

μετά τη δολοφονία του Καντάφι; Και τι είδους κράτος θα είναι αυτό; Θα κυριαρχούν οι ισλαμιστές; Ως γνωστόν, πρόσφατα στη Βεγγάζη δολοφονήθηκε ο αμερικανός πρέσβης από ισλαμιστές. Όπως και να’ χει, κοντός ψαλμός αλληλούϊα. Το βέβαιον είναι ότι όλη η Λιβύη έχει στρέψει τα μάτια της στη Βεγγάζη. Εκεί έχουν συγκεντρωθεί σχεδόν όλα τα Λιβυκά ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή ωστόσο, τα Δυτικά ΜΜΕ λάμπουν δια της απουσίας τους.

Η λιβυκή κοινωνία είναι και πάλι σε συναγερμό. Το πολιτικό κενό που δημιουργήθηκε από την εκλεγμένη κυβέρνηση, τα όπλα που υπάρχουν παντού, και έχουν πλέον γίνει καθημερινότητα στη ζωή των Λίβυων, η διαφθορά που ξεπερνά και αυτήν της εποχής του Καντάφι, αλλά και οι ακραίες ισλαμικές οργανώσεις, είναι οι κύριοι παράγοντες που συνθέτουν το χάος της νέας Λιβύης.

Όλα αυτά οδήγησαν τις πολιτικές οργανώσεις και τον κόσμο της Βεγγάζης στην ανακοίνωση για πραγματοποίηση της πορείας της 15ης Φεβρουαρίου 2013. Θα μετατραπεί σε δεύτερη επανάσταση, σε πορεία διαμαρτυρίας και διεκδίκησης για να ξαναβρεί το δρόμο της η επανάσταση; Αυτό είναι το κύριο θέμα που συζητούν όλοι αυτές τις ημέρες στη Λιβύη. Ωστόσο, κανείς δεν πιστεύει πραγματικά ότι η επανάσταση θα ξαναβρεί το δρόμο της, και πολύ περισσότερο ότι θα υπάρξει μια νέα επανάσταση. Βέβαια, η Βεγγάζη είναι και πάλι πρωτοπόρος, καθώς από εκεί θα ξεκινήσουν οι πορείες με κύριο σύνθημα την ανεξαρτησία της Ανατολικής Λιβύης ως “Πολιτεία της Μπαργκάς” (Κυρήνια).

Στη Βεγγάζη έφτασε προ ημερών και ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου, Ιμχεμετ Αλ Μγγαρειφ, και ο πρωθυπουργός, Αλι Ζιντάν, οι οποίοι συναντήθηκαν με τις οργανώσεις της πόλης μέσα σε ένα στρατόπεδο. Πράξη που κάθε άλλο παρά άρεσε στους κατοίκους της πόλης, αφού τους θύμισε τον ερχομό του αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών, Σανούσι και του γιου του Καντάφι, Σαιντι, στην αρχή του 2011, προκειμένου να καθησυχάσουν την πόλη για να μην εξεγερθεί. Τότε δεν τα κατάφεραν. Λίγο μετά, στις 17 Φεβρουαρίου 2011, η Βεγγάζη εξεγέρθηκε. Τώρα;

Πάντως, δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι φοβούνται ότι από τις πορείες στη Βεγγάζη θα ωφεληθούν οι ισλαμικές οργανώσεις. Αλλά και αυτές με τη σειρά τους, φοβούνται μήπως από μια μεγάλη εσωτερική αναταραχή στη χώρα, ωφεληθούν τελικά οι Κανταφικοί, στους οποίους άπαντες ρίχνουν την ευθύνη για τις πολλές αιματηρές επιθέσεις κατά μελών του στρατού και της αστυνομίας στη Βεγγάζη, το τελευταίο διάστημα. Να σημειωθεί ότι στην πόλη τελευταία υπάρχει έντονο πρόβλημα ασφάλειας. Ιδιαίτερα δε, τις νυκτερινές ώρες η πόλη νεκρώνει και ουδείς κυκλοφορεί. Όλες οι στρατιωτικές και πολιτικές παρατάξεις ρίχνουν τις ευθύνες για αυτή την κατάσταση στο “φάντασμα” που ονομάζουν “Κανταφικοί”.

Το ανησυχητικό είναι ότι γενικότερα η περιοχή βράζει. Στην Αίγυπτο και στην Τυνησία, τα “συστήματα” που προέκυψαν από την “αραβική άνοιξη”, αποδεικνύονται ανίκανα να κυβερνήσουν. Έτσι, η Βόρεια Αφρική δείχνει να βρίσκεται σε χάος, το οποίο φαίνεται και στο Μάλι και την Αλγερία. Την ίδια στιγμή, στη Λιβύη, όπου από το 2011, σχεδόν όλος ο κόσμος έχει οπλιστεί, και έχει κρατήσει τα όπλα σπίτι του, το φαινόμενο προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Ιδιαίτερα, ενόψει της 15ης Φεβρουαρίου 2013.

Ανταπόκριση για το Antinews

Μω Σάχχαμπι, Βεγγάζη