Το χρονικό της καταστροφής του Ευρώ και της Ελλάδος

Το 2011 φάνηκε με το καλημέρα ότι η κρίση βαθαίνει. Η χρονιά ξεκίνησε με την Ελλάδα να βαθμολογείται ως σκουπίδι από τους οίκους αξιολόγησης και τους ευρωπαίους ηγέτες να υποστηρίζουν ότι η χώρας μας είναι το κακό παιδί, η εξαίρεση στον κανόνα και ότι δεν τίθεται πρόβλημα για τον σκληρό πυρήνα του ευρώ. Ετσι, εκτίμησαν ότι αρκούσε μικρή ενίσχυση του EFSF, μείωση των επιτοκίων του ελληνικού δανείου και το φόβητρο ενός μόνιμου μηχανισμού διάσωσης. Κάπως έτσι

14 Ιανουαρίου: Η χρονιά αρχίζει με την Fitch να ακολουθεί τις S&P και Moody’s οι οποίες υποβαθμίζουν τα ελληνικά ομόλογα στην κατηγορία «σκουπίδια».

15 Ιανουαρίου: Η Ισπανία ανακοινώνει νέες απαιτήσεις κεφαλαιακής επάρκειας για τις τράπεζες. Η υπουργός Οικονομικών της χώρας Ελενα Σαλγάδο δηλώνει πώς οι απαιτήσεις για κεφάλαια των τραπεζών της χώρας δεν θα είναι πάνω από 20 δισ. ευρώ.

11 Φεβρουαρίου: Ο Γερμανός Axel Weber παραιτείται από την Bundesbank διαφωνώντας ανοικτά για την πολιτική της κεντρικής τράπεζας στην αντιμετώπιση της κρίσης.

25 Φεβρουαρίου: Εκλογές στην Ιρλανδία ανατρέπουν την κυβέρνηση του κόμματος Fianna το οποίο παρουσιάζει τα χειρότερα αποτελέσματα στην ιστορία του.

11 Μαρτίου: Στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. επιτυγχάνεται συμφωνία για την ενίσχυση των δυνατοτήτων του EFSF. Θα μπορεί πλέον να αγοράζει χρέος στην πρωτογενή αγορά και να χρησιμοποιήσει το σύνολο των 440 δισ. ευρώ με τα οποία έχει «προικοδοτηθεί». Υπάρχει επίσης αρχική συμφωνία για τη μείωση των επιτοκίων στα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα κατά 100 μονάδες βάσης τα πρώτα τρία χρόνια και παράλληλη επέκταση της χρονικής διάρκειας των δανείων στα 7,5 χρόνια.

21 Μαρτίου: Οι υπουργοί οικονομικών της Ε.Ε. αποφασίζουν για τις λεπτομέρειες του μόνιμου μηχανισμού διάσωσης, του ESM, ο οποίος, με βάση τις τότε αποφάσεις, θα έχει δύναμη 500 δισ. ευρώ (σ.σ. θα του δίνονταν κεφάλαια 80 δισ. ευρώ από τα κράτη προκειμένου να δανειστεί και να συγκεντρώσει το ποσό) και θα τεθεί σε λειτουργία το 2013.

23 Μαρτίου: Ο Πορτογάλος Πρωθυπουργός Jose Socrates παραιτείται μετά την άρνηση της αντιπολίτευσης να δεχθεί το πακέτο λιτότητας που εισηγήθηκε.

25 Μαρτίου: Οι ηγέτες της Ε.Ε. μειώνουν το αρχικό κεφάλαιο του ESM μετά από γερμανική απαίτηση να περιοριστούν οι αρχικές καταβολές των χωρών-μελών.

Η άνοιξη μπαίνει με την κρίση να έχει ήδη χτυπήσει τους υπόλοιπους αδύναμους κρίκους. Ράλι στα επιτόκια των ομολόγων της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας και τελικά αίτηση βοήθειας από την Ε.Ε. Ακούγονται οι πρώτες φωνές για ποιο ριζοσπαστικές λύσεις. Στο τραπέζι μπαίνει για πρώτη φορά ο όρος ήπια αναδιάρθρωση χρέους. Εντονα αντιδρούν οι τραπεζίτες και πολλοί ηγέτες. Για σενάριο τρόμου μίλησαν οι τραπεζίτες. Και το σενάριο έγινε πραγματικότητα με την πρόταση για κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 21%.

6 Απριλίου: Ο Πορτογάλος πρωθυπουργός Jose Socrates αναγκάζεται να ζητήσει βοήθεια από την Ε.Ε. Δηλ