Το όνειρο μιας άλλης Ελλάδας

Περπατώντας τις προάλλες σε κεντρικό δρόμο της Θεσσαλονίκης είδα μια εικόνα που μου έκανε εντύπωση. Μια εικόνα που απλά δεν ταίριαζε. Μια καλοστεκούμενη μεσήλικη κυρία, πουλούσε … χαρτομάντιλα. Δεν ήταν ούτε τσιγγάνα, ούτε Ρουμάνα, ούτε είχε πάνω της κάτι το περίεργο. Ήταν μια συνηθισμένη Ελληνίδα γυναίκα.Σήμερα το πρωί την ξαναείδα. Μπροστά σε κατάστημα φίλου μου, ο οποίος και μου εξήγησε πως την γνώριζε. Τραγική ιστορία, πλην όμως για τις μέρες μας συνηθισμένη. Ο άντρας της που διατηρούσε επιχείρηση, χρεοκόπησε, και πριν μερικούς μήνες πέθανε, αφήνοντάς της χρέη και δάνεια. Η κυρία, που δεν είχε εργαστεί ποτέ στη ζωή της, αναγκάστηκε  να βγει στο δρόμο, και να πουλάει χαρτομάντιλα για να ζήσει.Μια ιστορία, που όσο περνάει ο καιρός θα βλέπουμε όλο και πιο πολύ. Ήδη στη γειτονιά μου, οι εφορμήσεις στους κάδους των απορριμμάτων γίνονται ανά δίωρο, και όλο και πιο συχνά. Υπάρχουν πλέον συνάνθρωποί μας που ζουν από τα σκουπίδια. Και δεν μιλάω για παλιά ανακυκλώσιμα αντικείμενα που βρίσκουν, και που μεταπωλούν, αλλά για τροφή! Τρώνε από τα σκουπίδια.Οι παλιοί θα θυμούνται αυτού του είδους την Ελλάδα. Οι νεότεροι θα την έχουν γνωρίσει ως φολκλόρ, μέσα από τις ασπρόμαυρες ταινίες της Μάρθας Βούρτση και του Νίκου Ξανθόπουλου.Ήταν μια Ελλάδα που όλοι μας πιστεύαμε πως δεν θα ξαναδούμε. Λογαριάζαμε όμως χωρίς το Πασόκ.Μιλούσα με έναν φίλο μου  γιατρό. Εκτός από το ότι του χρωστάει ο ΟΠΑΔ περίπου €30.000, του ήρθε και μια κατραπακιά με την έκτακτη εισφορά για €8.000, που ακόμη να συνέλθει. Το τι μπινελίκι έριξε στον Λοβέρδο και στον Κουτρουμάνη, δεν λέγεται. Και όπως μου είπε, προβλέπονται μαύρα κατάμαυρα χρόνια στο θέμα της δημόσιας υγείας. Η κυβέρνηση δουλεύει για τους ιδιώτες. Πολύ απλά, όπως μου είπε, για να παίρνει πλέον ένας γιατρός €1.900 το μήνα, θα πρέπει να έχει τουλάχιστον 8.500 πελάτες! Κάντε την αναγωγή και θα καταλάβετε τι είδους περίθαλψη  περιμένει τους ασφαλισμένους….Μιλούσα  με έναν φίλο μου δημόσιο υπάλληλο. Εκτός του ότι του έχουν ήδη κόψει το μισθό κατά 30-40%, εκτός του ότι κι αυτουνού του χρωστάει ο ΟΠΑΔ περίπου €600 από το 2009, του ήρθε και μια κατραπακιά με την έκτακτη εισφορά €1.600, που περπατάει και παραμιλάει…Μιλούσα με ένα φίλο μου ελεύθερο επαγγελματία. Καταστηματάρχη. Εκτός από το ότι ο τζίρος του έχει πέσει στο 30-40% του κανονικού, του ήρθε και μια κατραπακιά με την  έκτακτη εισφορά, περαίωση, ΕΤΑΠ, και κάτι άλλα που δεν τα κατάλαβα, που σκέπτεται να πάει ξανά φαντάρος… εθελοντής.Για να έχει , λέει, να τρώει. Αλλιώς δεν βγαίνει.Ήδη έκοψε φροντιστήρια, κολυμβητήρια, νόβα, βίντεο, κλπ και τα ανήλικα παιδιά του δεν του μιλάνε. Δεν καταλαβαίνουν δυστυχώς, ότι αυτά παθαίνει κανείς όταν ψηφίζει σοσιαλιστικά….Μιλούσα με ένα φίλο μου ταξιτζή. Δεν θα σας πως τι μου είπε, διότι θα παρέμβει το ραδιοτηλεοπτικό…  Πάντως αν ήμουν στη θέση των Ρέππα και Ραγκούση, δεν θα ξανάμπαινα ποτέ σε ταξί. Μη τυχόν και τύχαινε να είναι οδηγός ο φίλος μου. Το τι θα τους έκανε αν τους πετύχαινε πουθενά, ούτε σε τσόντα του Γκουσγκούνη δεν θα έπαιζε… Τ