Το πορτογαλικό μοντέλο καταπολέμησης των ναρκωτικών

Όλοι γνωρίζουν ότι ο πόλεμος εναντίον των ναρκωτικών έχει αποτύχει. Η Αμερική ξοδεύει περισσότερα από $40 δις κάθε χρόνο για να τα αντιμετωπίσει, και έχει πάνω από 500.000 φυλακισμένους για παραβάσεις ναρκωτικών. Παρόλα αυτά, τα ναρκωτικά συνεχίζουν να διατίθενται παντού. Ποια θα ήταν η εναλλακτική λύση;  Τι θα συνέβαινε αν μια κοινωνία αποφάσιζε να χειριστεί τη χρήση ναρκωτικών ως ζήτημα υγείας, αντί να τη διώκει ποινικά; Τι θα γίνονταν αν διακόπταμε την απαγόρευση δια της βίας της χρήσης ναρκωτικών; Τι θα συνέβαινε αν νομιμοποιούσαμε όχι μόνο τη μαριχουάνα, αλλά και την ηρωίνη, την κοκαΐνη, και τη μεθαδόνη;Όλοι έχουμε ακούσει τις ιστορίες φρίκης που περιγράφουν οι πολέμιοι της νομιμοποίησης.Από την άλλη πλευρά, οι υποστηρικτές της νομιμοποίησης επιμένουν πως δεν θα πρέπει να ποινικοποιείται ένα απλό ζήτημα υγείας. Όπως λένε, προέχουν η εκπαίδευση και η θεραπεία, αντί για τη φυλάκιση  των χρηστών που δεν βλάπτουν κάποιον τρίτο.Ποιος έχει δίκιο; Μην εκπλαγείτε αν μάθετε ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι πλέον υποθετική. Η Πορτογαλία αποποινικοποίησε τη χρήση των ναρκωτικών πριν από δέκα χρόνια και σήμερα έχουμε τα αποτελέσματα. Μειώθηκε η χρήση τους μεταξύ των νέων, μειώθηκαν οι περιπτώσεις των υπερβολικών δόσεων και της μόλυνσης από HIV/AIDS, μειώθηκε η εγκληματικότητα, μειώθηκαν τα γενικότερα δικαστικά έξοδα, βελτιώθηκε η πρόσβαση στη θεραπεία, και υπάρχουν πλέον πιο ασφαλείς και πιο υγιείς κοινότητες.Την 1η Ιουλίου ήταν η 10η επέτειος της αποποινικοποίησης των ναρκωτικών στη Πορτογαλία. Το 2001 η χώρα αποφάσισε να μη διώκεται η κατοχή μικρών ποσοτήτων παράνομων ουσιών. Η κατοχή τους δεν αποτελεί ποινικό αδίκημα. Συνεχίζει να απαγορεύεται, απλά δεν συνοδεύεται από ποινή φυλάκισης. Πρόκειται για κάτι σαν διοικητική παράβαση, που τιμωρείται με κάποιο πρόστιμο. Η πώληση και η διακίνηση των ναρκωτικών συνεχίζει όμως να αποτελεί ποινικό αδίκημα.Στη Πορτογαλία, με την ειδικά μελετημένη αυτή πολιτική, οι αστυνομικοί απλά επιδίδουν κλήσεις, αλλά δεν συλλαμβάνουν, όσους κατέχουν μικρές ποσότητες παράνομων ουσιών. Οι αποδέκτες των κλήσεων, υποχρεούνται να παρουσιαστούν ενώπιον μιας επιτροπής, που δεν έχει σχέση με το δικαστικό σύστημα. Αποτελείται από δυο μέλη της ιατρικής κοινότητας και έναν της νομικής, και εξετάζει τις ιδιαιτερότητες της κάθε περίπτωσης, αποφασίζοντας αν θα πρέπει να υπάρξει θεραπεία, να επιβληθεί πρόστιμο, ή να επιβληθεί κάποια άλλη διοικητική ποινή.Η πολιτική αυτή απομάκρυνε το στίγμα που συνόδευε τη χρήση των ναρκωτικών, και κατέστησε το όλο ζήτημα πιο εύκολο να συζητηθεί πολιτικά. Ενθάρρυνε τη συνεργασία μεταξύ των διωκτικών αρχών και των θεραπευτικών φορέων, επιτρέποντας στην αστυνομία να επικεντρωθεί στην αναζήτηση των μεγαλεμπόρων, αυξάνοντας παράλληλα τις ποσότητες ναρκωτικών που κατάσχονται.ΟΙ αρμόδιοι της Αμερικής γνωρίζουν πολύ καλά για τη πορτογαλική πρωτοβουλία, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχθούν την επιτυχία της. Θα συνεχίζουν να διεξάγουν έναν μάταιο πόλεμο. Εδώ και 40 χρόνια, η Αμερική κυνηγά τα ναρκωτικά