«μαρλεν, οπως λεμε… μαλβινα!»… απο τη νορα ραλλη

Σήμερα ο τίτλος ''Ο Γαλάζιος Άγγελος'' χρησιμοποιείται σε νάιτ-κλαμπ, μοίρες της αεροπορίας και νέες εκδόσεις κινηματογραφικών έργων. Πριν από την ταινία μου, ο τίτλος αυτός δεν υπήρχε». Τάδε έφη Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ, σκηνοθέτης της μνημειώδους πλέον ταινίας «Ο γαλάζιος άγγελος», μια από τις αρκετές κλασικές ταινίες που έχουν ποτέ γυριστεί. Καλύτερες και για το κοινό, αλλά και για το σκηνοθέτη και για την πρωταγωνίστρια. Τότε, το 1929, είχε ψιθυρίσει κάποιος στο αυτί του συμπρωταγωνιστή της Ντίντριχ, ηθοποιό Εμίλ Γιάνινγκς: «Κύριε Γιάνινγκς, η επιτυχία αυτής της ταινίας βρίσκεται στους γυμνούς γοφούς της κυρίας Ντίτριχ.»… Τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορία: Η Ντίντριχ έγινε Μαρλέν και έγινε σύμβολο της αέναης ανδρόγυνης ομορφιάς, πυγμής, ταλέντου, φιλαρέσκειας και λεβεντοσύνης (η αντιναζιστική της στάση ήταν γνωστή σε όλους).