ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΥΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ...

Ακομη μία φορά τις προάλλες, με αφορμή τη λυσσαλέα επίθεση των κερδοσκόπων στα ελληνικά ομόλογα, πολιτικοί και οικονομολόγοι εδέησαν να επισημάνουν το σκάνδαλο που έγκειται στον ρόλο που παίζουν φανερά και παρασκηνιακά οι περιώνυμοι οίκοι αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας επιχειρήσεων και κρατών, από το πιο αδύνατο μέχρι το ισχυρότερο.Φαίνεται, πάντως, ότι με την αποχαλίνωση της διεθνούς κερδοσκοπίας, που της μύρισε αίμα στο μαλακό υπογάστριο της ευρωζώνης -Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία- πλησιάζει η ώρα να τεθεί θέμα ανοχής των οίκων αυτών, που με τις τελευταίες εξελίξεις μοιραία γίνονται πραγματικά κακόφημοι.Είναι ενδεικτικό, ότι πρόσφατα, σε μια κρίσιμη πολιτικά ώρα, που ο πρόεδρος Ομπάμα έδινε τις μάχες για το ασφαλιστικό, τον έλεγχο των τραπεζικών μεγαθηρίων και την απασχόληση συγχρόνως, η Moody's Investors Service «προειδοποιούσε» για το ενεδεχόμενο και αυτή η Αμερική να χάσει το βαθμό άριστα, ΑΑΑ, που έχει για τη φερεγγυότητά της. Την ευκαιρία άρπαξε η «Wall Street Journal»