“ΠΑΛΕΨΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ”

“Η κόρη μου ήταν 19 ετών, όταν άρχισε να σνιφάρει ηρωίνη. Μέρα με την ημέρα διαπίστωνα ότι το παιδί μου άλλαζε. Κοιμόταν πολύ, ενώ παλιά ήταν πολύ δραστήρια, δεν επικοινωνούσαμε όπως πριν και είχε ανεξέλεγκτα νεύρα. Όταν κατάλαβα τι συμβαίνει, πανικοβλήθηκα. Δεν ήξερα πώς να το αντιμετωπίσω. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου…”.Η κ. Κατερίνα περιγράφει στην “Μ” την περιπέτεια που έζησε προσπαθώντας να σώσει το παιδί της από τον εφιάλτη των ναρκωτικών. Μητέρα ακόμη ενός αγοριού και διαζευγμένη, έπρεπε να σταθεί στα πόδια της και να βρει τη δύναμη να σώσει το παιδί της και να στηρίξει την οικογένειά της. Όπως λέει, ήταν τυχερή μέσα στην ατυχία της, “διότι το παιδί μου δεν έζησε μεγάλα στερητικά σύνδρομα, επειδή ήταν περιστασιακή χρήστης. Θυμάμαι όμως ένα Σαββατοκύριακο που πονούσε. Της είπα τότε ότι η αγκαλιά της μαμάς είναι φάρμακο κι ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο την κρατούσα αγκαλιά για να απαλύνω τον πόνο της”.Η κ. Κατερίνα σταματά για λίγο να μιλά. Τα μάτια της έχουν θολώσει. Μπορεί εδ