O δευτερος θανατος του παυλου

Tου Θωμά Σίδερη
(από το : trenomag)
Αναπαράχθηκε σχεδόν από όλα τα μέσα με τη μέθοδο της αυτόματης γραφής (και αντιγραφής). Η είδηση άρχιζε ως εξής: “Με ομόφωνη απόφαση, το δημοτικό συμβούλιο του δήμου Κερατσινίου Δραπετσώνας αποφάσισε τη...
μετονομασία της οδού Παναγή Τσαλδάρη σε οδό Παύλου Φύσσα”.
Ε λοιπόν, Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΜΟΦΩΝΗ, τουλάχιστον στην πραγματική της διάσταση και σημασία. Το δημοτικό συμβούλιο της πόλης -όπου οι νεοναζί σκότωσαν ένα δικό της σπλάχνο και το όνομά της έγινε γνωστό σε όλο τον κόσμο μέσα από τα διεθνή ενημερωτικά δίκτυα- συνήλθε μετά από αλλεπάλληλες αναβολές και προφάσεις, παρόντες ήταν περίπου οι μισοί δημοτικοί σύμβουλοι, το θέμα είχε εκπέσει στην τέταρτη θέση του πίνακα θεμάτων της ημερήσιας διάταξης και κινδύνευε να μη συζητηθεί και ο δήμαρχος της πόλης για τους δικούς του λόγους πρότεινε να δοθεί το όνομα του Παύλου σε μια άσχετη πλατεία και όχι στο δρόμο που έγινε η δολοφονία, στο δρόμο – σύμβολο για τις τωρινές και όλες τις επερχόμενες γενιές.Τίποτα όμως από τα παραπάνω δεν μπορεί να χαρακτηρίσει την εικόνα του αποδεκατισμένου δημοτικού συμβουλίου, όσο το εξής εντελώς απαράδεκτο γεγονός: Είκοσι δημοτικοί σύμβουλοι κατέθεσαν τρία διαφορετικά ψηφίσματα για το αυτονόητο και το προφανές. Ο επικεφαλής μάλιστα της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, της παράταξης που υποστηρίζεται από το ΚΚΕ, εξαπέλυσε δριμεία επίθεση εναντίον των μελών της δημοτικής ομάδας “Άλλος δρόμος”, υποστηρίζοντας ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ ευθύνονται μαζί με τα κόμματα της κυβέρνησης για την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού!Αξίζει να σημειωθεί πως ο δήμαρχος της πόλης, που δεν έχασε την ευκαιρία να αναμετρηθεί με τα ΜΑΤ μπροστά από τις τηλεοπτικές κάμερες και να προστρέξει στους καναπέδες της Τατιάνας Στεφανίδου την επομένη της δολοφονίας του Παύλου καταγγέλλοντας τους νεοναζί, έχει κατηγορηθεί από τον πρόεδρο του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων Ατόμων με Αναπηρίες Αττικής και Νήσων ότι έχει κατασκεύασε ένα “Σύγχρονο Άουσβιτς” για τους εργαζόμενους ΑΜΕΑ της Δημοτικής Κοινωφελούς Επιχείρησης.Οι προύχοντες που διοικούν το πολύπαθο Κερατσίνι έβαλαν συνειδητά ταφόπλακα στον δεύτερο θάνατο του Παύλου. Αν μπορούσαν μάλιστα, για λόγους δημοσιότητας, να βάλουν την ταφόπλακα σε ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη, θα το έκαναν με άνεση και οπωσδήποτε με ευχαρίστηση. Όμως ο Παύλος δεν ανήκει σε κανέναν δήμαρχο και σε καμιά πόλη. Ανήκει σε όλα τα παιδιά που θα πατάνε στο δρόμο του με τη φαντασία τους και κυρίως με την καρδιά τους. Και τα παιδιά των Μνημονίων και των πολυετών ομολόγων, είτε μετονομαστεί από τις επίσημες αρχές είτε όχι, θα τον ξέρουν, θα τον λένε και θα τον δείχνουν ως “ο δρόμος του Παύλου”.υ.γ. Κι ας κοιτάξουμε επιτέλους την ιστορία μας κατάματα: Τι θέλουμε να θυμόμαστε, έναν κομμουνιστοφάγο πρωθυπουργό ή ένα αγόρι που έξυσε με το νύχι λίγο παραπάνω τη σκουριά;