Αλητειας '' εγκωμιο '' ...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Λες και κάποια κακή μοίρα κρατά τον ευλογημένο αυτό τόπο δέσμιο και απολύτως εγκλωβισμένο στις αχαλίνωτες ορέξεις ενός απολύτως διεστραμμένου και σάπιου πολιτικού σκηνικού που μοναδικό του σκοπό έχει τη διασπάθιση των...
χρημάτων των πολιτών χωρίς καμία απολύτως τσίπα, ανερυθρίαστα, με προφανή στόχο τις τσέπες των γνωστών - αγνώστων.
Πως να χαρακτηρίσει κανείς και κυρίως πως να σχολιάσει την είδηση που είδε χθες το φως της δημοσιότητας και μας ενημερώνει για τις επιχορηγήσεις των κομμάτων στο διάστημα 2009-2011; Στοιχεία που δείχνουν ότι το 2011, σε περίοδο πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης, έλαβαν 5 εκατομμύρια περισσότερα σε σχέση με το 2010, εισπράττοντας τα παρακάτω εξωφρενικά ποσά: περίπου 1,9 εκατομμύρια ευρώ το ΠΑΣΟΚ, 1,5 εκατομμύριο η ΝΔ, 466.000 ευρώ το ΚΚΕ, 389.000 το ΛΑΟΣ, 347.000 ο ΣΥΡΙΖΑ, 160.000 οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Πως πρέπει να αντιδράσουν οι Έλληνες βλέποντας τα στοιχεία αυτά, όταν- βυθισμένοι μέσα στην δυστυχία και την απόγνωση που τους έριξαν, διαπράττοντας κυριολεκτικά αλητεία, τα δυο μεγαλύτερα κυρίως πολιτικά κόμματα-, αναγκάζονται να μειώσουν ακόμα και το φαγητό, στην προσπάθεια τους να μπορέσουν να επιβιώσουν, με τους μισθούς πείνας που επέβαλαν εσωτερικοί και εξωτερικοί προδότες στο 80% του πληθυσμού, έτσι ώστε να θησαυρίσει και να τετραπλασιάσει τα κέρδη του το υπόλοιπο 20% των ήδη προνομιούχων ;
Πως να αντιδράσει ο λαός που του έκλεψαν τη ελπίδα, που του στέρησαν την ευκαιρία να παλέψει για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, που του ρούφηξαν το αίμα και που τώρα συνεχίζουν ρουφώντας του και το μεδούλι, ενώ παράλληλα, επιχορηγούνται κιόλας μεταξύ τους για την εξαιρετικά καλή δουλειά που έχουν κάνει εις βάρος του ταλαίπωρου, ανθεκτικού, αλλά πολύ φοβάμαι και ανόητα αμετανόητου Έλληνα; Γιατί εκεί πραγματικά υπάρχει απόλυτη συνευθύνη και συνυπαιτιότητα. Όταν πεισματικά και με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού ανακυκλώνουμε τους ίδιους και τους ίδιους, δίνοντας την ευκαιρία σε πολιτικά πτώματα να έρχονται ξανά και ξανά στην επιφάνεια; με μοναδικό στόχο την αύξηση των σελίδων των πόθεν έσχες τους και φυσικά τον πολλαπλασιασμό των ποσών που βρίσκονται στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Και φυσικά δεν τα φάγαμε μαζί, απλά τους βοηθάμε εμμονικά και αναίτια να τρώνε τα δικά μας χρήματα, όχι μαζί με εμάς, αλλά μόνοι τους. Και αυτό το καταφέρνουν, χρόνια τώρα, περίφημα. Η επίκαιρη ερώτηση τώρα είναι μία και μοναδική: μετά από τα δεινά που μας έχουν βρει, έχουμε άραγε βάλει μυαλό;