Η ανθρωπιστικη κριση δεν ειναι προκληση...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του για το συνέδριο Greece Investment Forum : Moving Forward της International Herald Tribune είπε πολλά και υπονόησε ακόμα περισσότερα. Θα σταθώ μόνο σε δυο φράσεις του, που εύγλωττα, ...
σκιαγραφούν τα προσεχώς που δεν έχουμε ακόμα δει και που είναι μάλλον όσα θα μας κάνουν να αγγίξουμε πάτο, ώστε μοιραία, κάποια στιγμή, αν πάψουμε να παρακολουθούμε παθητικά όλα όσα μας ετοιμάζουν, βασιζόμενοι στην ανοχή και την απραξία μας, να αρχίσουμε να βγαίνουμε στην επιφάνεια.
Είπε λοιπόν ο Α. Σαμαράς : Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε μπροστά, να δούμε πως θα διορθώσουμε λάθη και πως θα τα αποφύγουμε στο μέλλον. Και πως να μην αναρωτηθεί κανείς πως μπορούμε να κοιτάξουμε μπροστά όταν, οι αποφάσεις αυτών που αποφασίζουν ερήμην μας, νομοθετώντας άδικα, ίσως και ανήθικα πια, μας γυρίζουν χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες πίσω, πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, εργασιακά. Πώς θα διορθώσουμε αλήθεια τα λάθη, όταν τα παλιά αυτά λάθη τα διορθώνει- αν τα διορθώνει- πληρώνοντας μόνο ο αδύναμος και όταν πάνω σε αυτά έρχονται να προστεθούν νέα, που οδηγούν στην περίφημη ανθρωπιστική κρίση που το επίσημο κράτος κάνει ότι δεν την βλέπει.
Και συμπλήρωσε ο Α. Σαμαράς : Αντιμετωπίζουμε την κρίση ως μοναδική πρόκληση, κάνοντας όλα εκείνα που θα απελευθερώσουν δυναμισμό και ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Και αναρωτιόμαστε και πάλι ποιοί ακριβώς βλέπουν την κρίση ως μοναδική πρόκληση, οι αυτόχειρες, οι πεινασμένοι, οι άστεγοι, οι άνεργοι ή οι νέοι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τη χώρα για να καταφέρουν να βρουν μια δουλειά και να ζήσουν αξιοπρεπώς. Για όλους αυτούς σίγουρα η κρίση δεν είναι πρόκληση, πρόκληση είναι όλα αυτά που ακούμε χρόνια τώρα από ένα νοσηρό και αυτιστικά ανακυκλούμενο πολιτικό σύστημα που όχι δυναμισμό δεν απελευθερώνει, αλλά πλέον γεννά θλίψη, πόνο, φτώχεια, οργή, και απίστευτο θυμό.