Ιδια γευση;...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Κάποιοι εκεί στο ΠΑΣΟΚ ονειρεύονται, ελπίζουν, αλλάζουν πρόεδρο περνώντας το μήνυμα ότι όλα μπορούν να ανατραπούν και τίποτα δεν έχει ακόμα κριθεί, ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ικανό στις προσεχείς εκλογές να...
ανακάμψει και να είναι και πάλι πρώτο κόμμα. Μηδενίζουν το κοντέρ, ξεκινούν λένε με νέο αίμα- όπου νέο αίμα βλέπε πχ Σημίτη και Β. Παπανδρέου- και παρά την ισοπέδωση στην οποία έφεραν τη χώρα, τολμούν και παραμένουν αισιόδοξοι.
Αλλά και η ΝΔ δεν πάει πίσω. Καθώς ετοιμάζεται να δεχθεί πίσω αυτούς που διέγραψε- όταν δεν υπάκουσαν στην κομματική πειθαρχία, ώστε να υπερψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση, τους βουλευτές δηλαδή που για μια θέση στο μαντρί- ψηφοδέλτιο, υπογράφουν τελικά, έστω και έτσι, τη δήλωση μεταμέλειας που θα τους εξασφαλίσει μια θέση στο νοσηρό πολιτικό σκηνικό αυτού του τόπου- ελπίζει και αυτή, αφού πρακτικά θεωρεί ότι έχει εξασφαλίσει την εκλογική πρωτιά.
Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ, γιατί να μην ελπίζουν θρασύτατα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όταν απευθύνονται σ' έναν λαό που, έχοντας τον μάθει πια καλά, τον χειραγωγούν ανάλογα, ώστε να ανακυκλώνει χρόνια τώρα, τους ίδιους άχρηστους πολιτικούς δεινόσαυρους που δεν έχουν τίποτα απολύτως να προσφέρουν ; Γιατί να μην αισιοδοξούν λοιπόν, ότι και πάλι το βράδυ των εκλογών, ο πολιτικά ανώριμος και διανοητικά μαλθακός αυτός λαός, θα έχει ψηφίσει και πάλι με τον ίδιο, γνωστό εμμονικά αυτιστικό τρόπο, ανακυκλώνοντας την πολιτική φαιδρότητα και ανοησία, επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά, το βαρύτατο μερίδιο ευθύνης του για την κατάντια του τόπου ;