Κερδιζοντας το σεβασμο και την εκτιμηση...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Η φράση του υπουργού Δικαιοσύνης Αντώνη Ρουπακιώτη σε ραδιοφωνική συνέντευξη στον Real Fm στάθηκε η αφορμή για κάποιες σκέψεις σχετικά με την εικόνα που έχουν για τους Έλληνες οι δανειστές μας. Είπε λοιπόν ο υπουργός αυτό που...
θα έπρεπε να ήταν αυτονόητο και να μη μας προκαλεί εντύπωση, είπε αυτό που θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή της προσφυγής μας στον Μηχανισμό Στήριξης να το είχαμε κάνει σαφές : '' Απέναντι στους δανειστές μας είμαστε οφειλέτες, δεν είμαστε υπήκοοι.''
Κι όμως πως να μη μας αντιμετωπίζουν ως υπηκόους οι δανειστές μας , όταν εμείς οι ίδιοι, από την πρώτη κιόλας στιγμή, άλλο δεν κάναμε από το να συμπεριφερόμαστε πολιτικά ως υποτελείς. Όταν εμείς οι ίδιοι με τη μία δήλωση υποταγής μετά την άλλη, παραχωρήσαμε '' γη και ύδωρ '' χωρίς καν να διαπραγματευτούμε, χωρίς καν να προσπαθήσουμε να πετύχουμε τουλάχιστον τους καλύτερους δυνατούς όρους. Ας μην ξεχνάμε κι εκείνο το '' κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα '' που έκανε το γύρο του κόσμου, δείχνοντας στους ξένους ότι ούτε εμείς οι ίδιοι δεν σεβόμαστε τους εαυτούς μας, αλλά ούτε και την πατρίδα μας, την ιστορία της και τον πολιτισμό της, εκλέγοντας κυβερνήτες άστοχους, επιπόλαιους και ενίοτε επικίνδυνους. Πώς λοιπόν όταν εμείς οι ίδιοι συμπεριφερόμαστε από την πρώτη στιγμή ως ''φτωχοί συγγενείς '', έχουμε την απαίτηση κατόπιν εορτής να μας σέβονται και να μας εκτιμούν. Αφού, η εκτίμηση και ο σεβασμός δεν χαρίζονται, αλλά κερδίζονται. Αργά, σταθερά, με υπομονή και συνέπεια, στα λόγια και στις πράξεις. Και εμείς το παιχνίδι αυτό, φοβάμαι ότι το χάσαμε. Πολύ νωρίς και πολύ άδοξα.