Λεωνιδας κυρκος 1924-2011

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Λεωνίδα Κύρκου που δόθηκε πριν 2,5 περίπου χρόνια στον Α. Παπαχελά, με την παράκληση να μεταδοθεί μετά τον θάνατο του παρουσιάστηκε στις 21/05/12 από τους...
'' Νέους Φακέλους '' στην τηλεόραση του Σκάι. Μια συνέντευξη που παρά τη σπουδαιότητας της λόγω κυρίως του περιεχομένου της, αλλά και της παρούσας πολιτικής συγκυρίας, πέρασε από τον τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, μάλλον απαρατήρητη.
Μέσα σε 55 λοιπόν λεπτά πέρασε μπροστά από τα μάτια μας η Ιστορία της νεώτερης Ελλάδας αφού ο Λεωνίδας Κύρκος με την αφήγηση του κάλυψε μια ζωή 87 χρόνων (1924-2011).Μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, τον πατέρα του, δημοσιογράφο και πολιτικό Μιχάλη Κύρκο, τη Γερμανική Κατοχή, τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον Εμφύλιο, τα Δεκεμβριανά, τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Αλλά και για τη γνωριμία του με την γυναίκα του στα έδρανα της Ιατρικής, για τους κοινούς τους αγώνες, την '' Εκκαθάριση '' που τον οδήγησε στη Μακρόνησο, τις ανακρίσεις και τα βασανιστήρια. Αναφέρθηκε στην μετέπειτα σύλληψη και δίκη του, στην πορεία του με τον Μανώλη Γλέζο, στις δέκα μέρες που περίμενε να εκτελεστεί ως ο πρώτος αντιστασιακός, για την αναστολή της εκτέλεσης μετά τις δυναμικές διαμαρτυρίες του Πάπα και του ντε Γκολ.
Συνέχισε μιλώντας για την ΕΔΑ, την '' Αυγή '', τη σχέση του με τον Αντρέα Παπανδρέου, '' τον μεγάλο απόντα της Κατοχής '' όπως χαρακτηριστικά είπε, τις καλές σχέσεις που προσπάθησε να έχει μαζί του, κάτι που αργότερα του το καταλόγισαν, τη σχέση του με τον Κ.Μητσοτάκη που έγινε δίαυλος με την ΕΔΑ, τονίζοντας τον θετικό του ρόλο τότε. Μίλησε ακόμα για τη Δικτατορία και την κατάρρευση της, για την επιστροφή Καραμανλή, για τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1974,του 1977, του 1981 και του 1985, για να φτάσει στο 1989 και στην ίδρυση του Συνασπισμού. Έδωσε λεπτομέρειες για την Κυβέρνηση συνεννόησης με τη συμμετοχή του Κ.Μητσοτάκη, του Χ.Φλωράκη και τη δική του, με Πρωθυπουργό τον Τζανή Τζανετάκη. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην παραπομπή του Α.Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, την οποία θεώρησε λανθασμένη δική του πολιτική κίνηση, κάνοντας ταυτόχρονα στο τέλος της συνέντευξης μια γενναία και σκληρή αυτοκριτική, αντάξια του σπουδαίου αυτού στοχαστή.