Οι μεγαλοι δημοσιογραφοι γεννιουνται!

Γράφει ο Κ.Π.
Aγαπητό Fimotro,
Ρίχνοντας μια ματιά στο αρχείο μου, που κρατούσα χρόνια, βρήκα σημειώσεις, από μια σύντομη συνεργασία με Τούρκο δημοσιογράφο στις εκλογές του 1981 και είπα να τη μοιραστώ μαζί σας, αφού...
είχαμε και τις Γερμανικές εκλογές που για μας παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Έχει σημασία για το πώς λειτουργούν και σκέφτονται οι μεγάλοι δημοσιογράφοι.
Ήταν αρχές Οκτώβρη του 1981. Μια φορτισμένη προεκλογική περίοδος από τους πύρινους λόγους του Ανδρέα Παπανδρέου, που σε κάθε συγκέντρωση και ομιλία ξεσήκωνε τον κόσμο μέσα από τα επαναστατικά του συνθήματα! Οι φίλοι και οπαδοί του παραληρούσαν, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Το «εδώ και τώρα αλλαγή» ήταν το κορυφαίο σύνθημα. Στην Ελλάδα είχαν καταφθάσει 100ντάδες δημοσιογράφοι απ'όλο τον κόσμο να παρακολουθήσουν την εκλογική μάχη και το φαινόμενο ενός λαοπρόβλητου ηγέτη που άκουγε στο όνομα Α.Παπανδρέου και είχε ταχθεί εναντίον Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο δ/ντής ειδήσεων Άρης Μπουλούκος μου είχε αναθέσει εκ μέρους της ΕΡΤ να εξυπηρετώ και να διευκολύνω τους ξένους δημοσιογράφους σε ενημέρωση και οπτικοακουστικό υλικό που ζητούσαν. Η καθημερινή επαφή μου με απεσταλμένους ξένων τηλεοράσεων ήταν μια ξεχωριστεί εμπειρία και ενημέρωση για μένα γύρω από το αποτέλεσμα. Ήταν 11 Οκτωβρίου λίγες μέρες πριν την εκλογική αναμέτρηση της 18ης όταν με φώναξε στο γραφείο του, να εξυπηρετήσω ένα νεαρό Τούρκο δημοσιογράφο ονόματι Αλί, απεσταλμένος της κρατικής Τουρκικής τηλεόρασης 25 περίπου χρόνων. Συγκεντρώσαμε οπτικό υλικό από ομιλίες του Α.Παπανδρέου και μαζί με τα πλάνα που είχε τραβήξει το δικό του τ/ο συνεργείο, φτάσαμε στο χώρο του μοντάζ. Πριν ξεκινήσουμε, ζήτησε να πιούμε έναν καφέ στη καφετέρια του ραδιομεγάρου.
Εκεί μιλήσαμε για την Τουρκία τις εκλογές στην Ελλάδα και γενικότερα για τις πολιτικές εξελίξεις. Τον ρώτησα αν πίστευε πραγματικά ότι θα κέρδιζε ο Α.Παπανδρέου με μεγάλη πλειοψηφία. Στην απαντησή του ήταν κάθετος και δεν άφηνε κανένα περιθώριο για άλλη ερμηνεία. Μετά τον καφέ μου έδωσε την κάρτα του για να συναντηθούμε κάποια στιγμή στην Τουρκία αν την επισκεπτόμουν. Το ονομά του ήταν Αλί Μπιράτ. Πηγαίνοντας στο θάλαμο, αφού έκανε το σπικάζ ξεκίνησε η διαδικασία του μοντάζ με βάση τις οδηγίες του Αλί που μετέφραζα στον τεχνικό. Τα πρώτα πλάνα που ζήτησε, ήταν οι τσολιάδες στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη στο Σύνταγμα την ώρα αλλαγής φρουράς. Μάλιστα ζήτησε να το επαναλάβουμε τρεις φορές. Τον ρώτησα να μου διευκρινίσει αν πράγματι ήθελε αυτά τα πλάνα η πρόκειται περί λάθους, διότι εγώ δεν γνώριζα τι έλεγε στα Τούρκικα. Επέμενε σε αυτό που είχε ζητήσει. Εγώ αντάλλαξα μια γρήγορη ματιά με το Γιώργο το μοντέρ και του είπα χαμηλόφωνα. Αυτός τρελάθηκε, εκλογές έχουμε, τσολιάδες στέλνει στη Τουρκία. Όταν ολοκληρώσαμε το μοντάζ, τον ρώτησα να μου εξηγήσει την έννοια των τσολιάδων και την αλλαγή φρουράς με βάση το δικό του σπικάζ. Η απαντησή του ήταν αφοπλιστική. Δεν ακούς μου λέει, στα αγγλικά και σπαστά Ελληνικά τη λέξη..Αλλαγή..αλλαγή..αλλαγή..Είχε συνδυάσει ο αθεόφοβος το σύνθημα του Α.Παπανδρέου, «εδώ και τώρα αλλαγή» με την αλλαγή φρουράς στο σύνταγμα, μπροστά στο κοινοβούλιο.
Αυτός ο νεαρός δημοσιογράφος του '81 ήταν ο μετέπειτα κορυφαίος Τούρκος δημοσιογράφος Αλί Μπιράτ. Μετριοπαθής, ήρεμος, με διεθνές κύρος είχε το σεβασμό όλων. Αργότερα στο TURK CNN έγραψε τη δική του ιστορία. Πριν τρία χρόνια τον συνάντησα εδώ στην Αθήνα και του θύμισα το γεγονός. Όχι απλά το θυμήθηκε, αλλά έκανε και χιούμορ. Είχε πολλά να δώσει ακόμα, αλλά έφυγε νέος πριν δυο χρόνια από τη ζωή. Έτσι είναι. Οι μεγάλοι φεύγουν νέοι πάνω στη δόξα τους!