Οταν η απογνωση πρεπει να γινει δυναμη...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Διαβάζοντας το κείμενο που βγήκε μέσα από την ψυχή της απεγνωσμένης κοπέλας(http://fimotro.blogspot.gr/2013/02/blog-post_6663.html), τις λέξεις και τις φράσεις που σχηματίστηκαν πάνω στο χαρτί θέλοντας να ...
δηλώσουν την απογοήτευση, την έλλειψη ελπίδας, την έλλειψη περηφάνειας, αλλά και την εξαθλίωση, την ηθική και ψυχολογική κυρίως που έπεται πάντα δυστυχώς της άλλης, της οικονομικής, ενός ολόκληρου λαού, σκέφτομαι πόσο καλά παίζουν το παιχνίδι, οι κάθε λογής κυβερνώντες που φορούν πάντα τη στολή- πασπαρτού του σωτήρα, στην προσπάθεια τους να '' αγοράσουν '' εξουσία, δύναμη και '' πρόσωπο ''. Η απεγνωσμένη κοπέλα βάζει στο χαρτί την κραυγή της απελπισίας της, μιας απελπισίας που κάποιοι πολιτικοί αγύρτες την έκαναν να ριζώσει και να πνίξει την ελπίδα εκατοντάδων πολιτών που αγωνίζονται πλέον κυριολεκτικά να επιβιώσουν, μέσα σε μια βάρβαρη και απάνθρωπη καθημερινότητα. Κι όμως, αυτή η ίδια η απόγνωση και η απελπισία πρέπει, από ισχυρό όπλο στη φαρέτρα των πολιτικών που ορίζουν τις τύχες μας, να γίνει όπλο των πολιτών , να γίνει η πυξίδα και ο πορτολάνος μας, η δυναμη μας για να βγούμε από το ηθικό, ψυχολογικό κυρίως αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει, ένα αδιέξοδο που μας έχει μετατρέψει σε άβουλα ανθρωπάκια- κομπάρσους του καναπέ, ανίκανα να ελπίσουν,να νιώσουν περηφάνεια, να ονειρευτούν και κατά συνέπεια ν'αντιδράσουν.