Περικοπες και επαναδιαπραγματευση...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Από το απόγευμα κυκλοφορεί η φήμη ότι ο Α. Σαμαράς, ο οποίος αποφάσισε να κάνει ένα σύντομο μόνο πέρασμα από τη Θεσσαλονίκη, για να εγκαινιάσει τη Δ.Ε.Θ, χωρίς να παραχωρήσει συνέντευξη τύπου, ...
για ευνόητους φυσικά λόγους, προτίθεται πριν μεταβεί στη Θεσσαλονίκη να απευθύνει διάγγελμα στους πολίτες, εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους ''υποχρεώθηκε'' να λάβει τα μέτρα των 11,5 δις ευρώ που θα  φέρουν νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις και θα πλήξουν ακόμα μια φορά τα πολύπαθα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Και ως εδώ θεμιτό, θα μπορούσε κάποιος να πει, καθώς είναι φανερό ότι ο πρωθυπουργός, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, όλα όσα υποσχέθηκε και δεν τήρησε, κυρίως όμως την αναλγησία με την οποία η κυβέρνηση του αντιμετωπίζει εξαθλιωμένους πλέον οικονομικά, ψυχικά, αλλά και ηθικά πολίτες, επιδιώκει να εξευμενίσει τους θυμωμένους πλέον Έλληνες, ώστε να αποφύγει την κοινωνική έκρηξη που τη βλέπει και εκείνος να είναι προ των πυλών.
Αυτό όμως που πραγματικά υποτιμά και την νοημοσύνη  μας, αλλά και προδίδει την έλλειψη σεβασμού του πρωθυπουργού, ως θεσμού πια, προς στον Έλληνα πολίτη, πρωτίστως όμως προς τον ίδιο του τον εαυτό, αλλά και τον ίδιο το θεσμό, είναι το γεγονός ότι ο Α. Σαμαράς, σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν αριστοτεχνικά, προτίθεται να μας πει στο διάγγελμα του ότι αποφάσισε τις νέες περικοπές άκουσον, άκουσον, για να μπορέσει να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους του Μνημονίου, αλλά και την επιμήκυνση του προγράμματος.
Να υποθέσουμε άρα, με την ίδια παράλογη λογική , ότι για τον ίδιο ακριβώς λόγο, θα ξεπουληθεί με τη '' διαδικασία του κατεπείγοντος '' και  '' κοψοχρονιά '' , μέσα στο κατακαλόκαιρο, η δημόσια περιουσία, ώστε ο πρωθυπουργός με κάθε ''φιλέτο'' που θ' αλλάζει χέρια, να αποκτά ακόμα ένα διαπραγματευτικό χαρτί, ακόμα έναν άσο στο μανίκι.
Και είναι αδύνατο να μη σκεφτεί κανείς πως γίνεται να μας θεωρούν τόσο ανόητους και ευκολόπιστους οι πολιτικοί μας ταγοί, ώστε να χρησιμοποιούν τόσο εξόφθαλμα απαράδεκτες δικαιολογίες. Από την άλλη πάλι είναι απλό, σίγουρα μας θεωρούν ανόητους, αφού καταφέρνουν, χρόνια τώρα, να μας πείθουν να τους ανακυκλώνουμε στο θώκο της εξουσίας, με την εμμονή και την επιμονή ενός πολιτικού αυτισμού, θεωρώντας κάθε φορά, ότι αν και τα δεδομένα είναι πάντα τα ίδια, θα έχουμε, με κάποιο μαγικό τρόπο, διαφορετικό αποτέλεσμα. Και σίγουρα, δε χρειάζεται να είσαι ο Αϊνστάιν για να ορίσεις κάπως έτσι την ανοησία. Το ότι είμαστε Έλληνες ψηφοφόροι προφανώς αρκεί.