Πρωτοχρονιατικα...

Γράφει η Μαρία Ψαράκη
Αγαπητό Fimotro,
Η πρώτη μέρα της νέας χρονιάς είναι γεγονός πια και γεμίζει τις καρδιές όλων μας, ακόμα και των πιο απαισιόδοξων, με ελπίδα, με την ελπίδα ότι κάτι ή και όλα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο. Και αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν, μπροστά...
στο ταξίδι που με την έναρξη της νέας χρονιάς ξεκινάμε όλοι μαζί, έχοντας μηδενίσει τυπικά το κοντέρ και ξαναρχίζοντας από την αρχή, αφήνοντας πίσω το παλιό, πως είναι δυνατόν, αν και οι οδηγίες προς ναυτιλλομένους που έχουμε πάρει προμηνύουν, ρητά και κατηγορηματικά, μάλλον αντίξοες καιρικές συνθήκες, με φουσκοθαλασσιές και καταιγίδες, όχι μόνο κατά τόπους, αλλά στην ευρύτερη περιοχή και για μακρύ χρονικό διάστημα, να κρατάμε άσβεστη την ελπίδα για το καλύτερο που μπορεί να εισβάλει στη ζωή μας.
Αν ψάξουμε στο λεξικό τη λέξη ''ελπίδα '', όλα όσα θα βρούμε μας δείχνουν προς τη σωστή κατεύθυνση.
Ελπίδα λοιπόν είναι:
1. η αίσθηση ότι θα υπάρξουν θετικές και επιθυμητές εξελίξεις, η προσδοκία ευχάριστων γεγονότων,
2. οτιδήποτε εμπνέει πίστη ή δημιουργεί την προσδοκία ευχάριστων εξελίξεων και πραγματοποίησης επιθυμητών στόχων και
3. η πιθανότητα.
Όποια ερμηνεία και αν επιλέξουμε από τις τρεις του λεξικού για να ορίσουμε την ελπίδα, είναι νομίζω φανερό, το γιατί επενδύουμε όλοι, τόσα πολλά στην πρώτη μέρα του χρόνου. Στον ορισμό της '' ελπίδας '' συναντάμε έννοιες, όπως αυτή των θετικών και επιθυμητών εξελίξεων, αυτή της προσδοκίας ευχάριστων γεγονότων, αυτή της πίστης, της πραγματοποίησης επιθυμητών στόχων, ακόμα και της πιθανότητας που, μέσα στην ασάφεια και την αβεβαιότητα της, κρύβει ένα φως που αχνοφέγγει, δηλώνοντας πως το παιχνίδι όσο παίζεται , έστω και αν κάποιες φορές είναι στημένο, δεν είναι ποτέ χαμένο.
Και αυτό ας είναι και το νόημα και το μήνυμα αυτής της τόσο ιδιαίτερης μέρα του χρόνου. Όσο δύσκολα και δυσοίωνα και αν είναι τα πράγματα για τον τόπο μας και κατ' επέκταση για όλους εμάς, ας προσπαθήσουμε να αντλήσουμε την ελπίδα από όπου αυτό είναι δυνατόν στον καθένα μας. Ας προσπαθήσουμε, με τις λιγοστές, τις πολλές ή τις περισσότερες δυνατότητες που μας δίνονται, να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας, βάζοντας νέους στόχους, εκεί που οι παλιοί δεν μπορούν πια να ικανοποιήσουν τις αυξημένες ανάγκες μας, ας βάλουμε όλοι γύρω μας και γύρω από τους ανθρώπους που είναι σημαντικοί για μας, πλέγματα ασφαλείας, που θα μειώσουν τους ενδεχόμενους κραδασμούς και θα προστατέψουν από τα χειρότερα. Ας περιμένουμε όλοι μαζί το καλύτερο και εδώ βρίσκεται και το πιο σημαντικό, ας μην το περιμένουμε απλώς , ας βάλουμε τα δυνατά μας να το χτίσουμε, να το δημιουργήσουμε, ας γίνουμε διεκδικητικοί, δραστήριοι, ας βρούμε τη δύναμη μέσα μας και στον διπλανό μας, που σε καιρούς δύσκολους απλώνει το χέρι ευκολότερα και ανοίγει την καρδιά του πρόθυμα, καθώς μας ενώνει τους περισσότερους, η ίδια αγωνία και η ίδια ανασφάλεια. Και μέσα στη δίνη στην οποία βρισκόμαστε, ας κρατήσουμε μέσα μας και δίπλα