Πρωτοποροι στην πολιτικη και κοντη μνημη

Του Χριστόδουλου Ι. Στεφανάδη*
(από το Πρώτο Θέμα)"Στην πολιτική, όπως και στον πόλεμο, η χαμένη στιγμή δεν ξανάρχεται πλέον"
Ναπολέων Βοναπάρτης, 1769-1821
Γάλλος στρατηλάτης & αυτοκράτορας
Πρωτοπόρος είναι εκείνος που προηγείται του περιβάλλοντός του και της εποχής του. Προηγείται σε ιδέες, προηγείται σε...
πρακτικές και σε πράξεις...
Από την εποχή της εμφάνισης του πρώτου ανθρώπου στις κοιλάδες της
ανατολικής Αφρικής, πριν ίσως και επτά εκατομμύρια χρόνια, μέχρι την
εμφάνιση του κοντινού μας προγόνου, του ανθρώπου του Νεάντερνταλ,
ανθρώπου που έζησε πριν εκατό χιλιάδες περίπου χρόνια και που το
κρανίο του βρέθηκε στην ομώνυμη περιοχή της Γερμανίας, μέχρι και
σήμερα, η ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπου έχει γραφεί από
πρωτοπόρους .
Πρωτοπόροι στις επιστήμες ταξίδεψαν τη γνώση στα μυστήρια της ζωής
αλλά και στα βάθη του διαστήματος. Πρωτοπόροι στη φιλοσοφία πλησίασαν
έννοιες και τις ανέλυσαν πολύ πριν τις πλησιάσουν οι θετικές
επιστήμες. Πρωτοπόροι εξερευνητές χαρτογράφησαν τον πλανήτη.
Πρωτοπόροι στρατηλάτες ταξίδεψαν την ανθρώπινη δίψα για επικυριαρχία
σε απίστευτες για την εποχή τους αποστάσεις.
Και κυρίως πρωτοπόροι πολιτικοί δημιούργησαν τις συνθήκες και
συγκυρίες ώστε να αναπτυχθούν οι ανεξάντλητες δεξιότητες του
σκεπτόμενου ανθρώπου. Κυρίως το επέτυχαν μέσα από το δημοκρατικό
πολίτευμα. Το πολίτευμα πού γεννήθηκε στην Ελλάδα πριν περίπου τριάντα
αιώνες, ως νομοτελειακό προϊόν του ελεύθερου ανθρώπου, και που
αποτελεί το πλέον ασφαλές καταφύγιό του.

Σε αυτό τον τομέα, της πολιτικής, εμείς οι Έλληνες έχουμε να
επιδείξουμε ιστορικές προσωπικότητες. Στην αρχαιότητα οι πολιτικοί
υπήρξαν οι βασικοί συντελεστές του Ελληνικού θαύματος. Στη βυζαντινή
περίοδο συνέβαλαν στην οργάνωση ενός κράτους με δομές πρωτόγνωρες για
την εποχή του. Μετά τον Τουρκικό ζυγό οι πολιτικοί συνέβαλαν
καθοριστικά στην εκ του μηδενός σύσταση του νέου Ελληνικού κράτους.
Και στη νεότερη ιστορία μας χαρισματικοί πολιτικοί συνέδεσαν το όνομά
τους με τις μεγάλες στιγμές του Ελληνισμού. Από την άλλη όμως πλευρά,
επειδή τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, στη μακρά πορεία του
Ελληνισμού έχουν εμφανισθεί πολιτικοί που συνέδεσαν την παρουσία τους
με δεινά, εθνικές καταστροφές, δυστυχία του λαού, κοινωνικές
επαναστάσεις, εμφυλίους πολέμους... Οι πολιτικοί αυτοί κρίνονται από την
ιστορία όχι για τις προθέσεις τους αλλά για το αποτέλεσμα της
πολιτικής τους.
Αν εστιάσομε στην περίοδο της ιστορίας μας μετά τη μεταπολίτευση
μπορούμε να διακρίνομε αντικειμενικά πολιτικούς και πολιτικές που είτε
συνέβαλαν στην πρόοδο της χώρας, την ευημερία της, την προστασία του
ζωτικού της χώρου και την εμπέδωση της Δημοκρατίας, είτε πολιτικούς
και πολιτικές με αντίθετες δράσεις. Δηλαδή την αναστολή της προόδου,
την οικονομική δυσπραγία, την αμφισβήτηση του ζωτικού μας χώρου και τη
δοκιμασία της Δημοκρατίας