«ΑΥΤΟΙ...ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ»

Ανήσυχος, ονειροπόλος, αγαπημένος ερμηνευτής και τραγουδοποιός, ο Μίλτος Πασχαλίδης για πρώτη φορά στον Κήπο του Μεγάρου το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014, σε μια συναυλία που φέρει τη δική της συγκινητική ιστορία και επιφυλάσσει σε όλους μας απρόσμενες συναντήσεις.

...'εχω ακούσει να κυκλοφορεί ευρέως μια ατάκα, κατι σαν: έχουμε να βρεθούμε καιρό με τον τάδε, αλλά έιμαστε τόσο κολλητοί που είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Μαλακίες.....

"...όταν έχεις να βρεθέις με κάποιο φίλο που αγαπάς τρεις μήνες, έχουν περάσει ακριβώς ενενήντα μέρες."

αποσπασμα απο το βιβλιό του Μιλτου Πασχαλιδη ΑΓΥΡΙΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ Ο Αλκης Αλκαιος που γνωρισα....

Μια βραδιά αφιερωμένη σ' αυτούς που λείπουν πιο πολύ...

Από τους στίχους του Άλκη Αλκαίου στο Ιπτάμενο χαλί: «Τώρα χαμένος στων ονείρων μου το χάρτη / όλο ρωτάω πως τα' φερε έτσι η ζωή / Αυτοί που φύγανε να με καλούν σε πάρτι / κι αυτοί που ζούνε, να μου λείπουν πιο πολύ» ξεπήδησαν φίλοι πολλοί. Ο Μήτσος, ο Μάριος, ο Μάνος...

Ο Μίλτος Πασχαλίδης μπλέκει τα τραγούδια του με τα δικά τους και στήνει ένα γλέντι σα να είναι όλοι τους παρόντες. Όχι νοσταλγίες και μνημόσυνα. Μόνο γλέντι. Με τον Μητροπάνο να τραγουδάει ξανά Τόκα και Αλκαίο. Και τον Ξυδούς στο βάθος, δεύτερη φωνή. Και στη σκηνή, παρέα με όσους «φίλους» είναι εκεί να τραγουδούν παρέα.

Γι' αυτούς που μας λείπουν πιο πολύ και γι' αυτούς που είναι ακόμα εδώ.

Γιατί τα μεγάλα κενά καλύπτονται μόνο με τα μεγάλα τραγούδια.