Ο αξιότιμος κύριος Μολφέτας

Τον κόσμο στα γήπεδα τον φέρνουν οι παίκτες. Οι φίλαθλοι αγαπούν το μπάσκετ όταν βλέπουν αγώνες, όπως αυτός ανάμεσα στον Απόλλωνα και τον Πανιώνιο, που… σπάνε καρδιές. Επειδή στα γήπεδα δεν υπάρχει face control, είναι λογικό να μπουν και θερμοκέφαλοι, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να χαλάσουν την εικόνα. Εκεί, αναζητούνται οι παράγοντες που θα συμβάλλουν ώστε να μην χαλάσει όλο το… οικοδόμημα. Παράγοντες σαν τον Ανδρέα Μολφέτα…

Ένας ανόητος πέταξε αντικείμενο στον αγωνιστικό χώρο, δημιουργώντας ένταση και παρασέρνοντας τους υπόλοιπους. Η

αντίδραση του προέδρου του Απόλλωνα ήταν άμεση και δυναμική: Ζήτησε από τους υπεύθυνους ασφαλείας να τον βγάλουν έξω, αλλά δεν σταμάτησε εκεί.

Όταν ακούστηκε ένα υβριστικό σύνθημα σε βάρος του Πανιωνίου (light, σε σχέση με αυτά που κυκλοφορούν στα γήπεδα) υπήρξε άμεση σύσταση από τα μεγάφωνα. Και, βεβαίως, όταν ο πρόεδρος έχει τόσο καθαρό μυαλό, σε ένα τόσο δύσκολο παιχνίδι, όλη η ομάδα λειτουργεί με αρμονία.

Ο Νίκος Βετούλας ακολούθησε τον τρόπο σκέψης του Ανδρέα Μολφέτα κι ολόκληρη η ομάδα του Απόλλωνα κινήθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτραπεί η όποια παραβατική συμπεριφορά από την εξέδρα.

Προσέξτε: Σε ένα ματς που τελειώνει στις δύο παρατάσεις, δεν μπορεί να μην υπάρχει ένα (και παραπάνω) αμφισβητούμενο σφύριγμα, που να σου επιτρέπει να κάνεις… ροντέο το παιχνίδι. Αν θέλεις… Στην Πάτρα θέλουν να διαφοροποιήσουν την εικόνα και σε σχέση με άλλες ομάδες, αλλά και σε σχέση με ένα πιο… επιθετικό παρελθόν.

Σπάνια βλέπουμε παράγοντες να λειτουργούν έτσι. Μακάρι ο κ. Μολφέτας, του "μικρού" Απόλλωνα (με απόλυτο σεβασμό για μια ομάδα που έχει προσφορά στο ελληνικό μπάσκετ) να γίνει παράδειγμα και για τους παράγοντες των "μεγάλων" ομάδων, που αναζητούν ένα σφύριγμα για να βγάλουν ανακοίνωση, που αντιδρούν τόσο γρήγορα (όσο και λανθασμένα), που σε κάνουν να σκέφτεσαι μήπως την είχαν έτοιμη πριν το επίμαχο παιχνίδι.

Ο Απόλλωνας χθες έχασε έναν βαθμό, αλλά πρόσφερε στο μπάσκετ και στο πρωτάθλημα της Α1 πάρα πολλούς πόντους. Και με την αγωνιστική του εικόνα, και με τη δράση των ανθρώπων στον πάγκο, και με την κίνηση του προέδρου του.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ και μια… προτροπή (αλίμονο, δεν θα μπορούσα να θεωρήσω εαυτόν ικανό να συμβουλεύσει έναν άνθρωπο που είναι τόσα πολλά χρόνια στον χώρο): Θα έρθουν αγωνιστικές που η ομάδα θα αδικηθεί (είναι μέσα στο παιχνίδι κι αυτό) και τότε θα εμφανιστούν καλοθελητές που θα… παίξουν την... κασέτα ("δεν σε σέβονται", "ορίστε, εκλαμβάνουν τη στάση σου ως αδυναμία" και "να, τί κατάφερες με το να το… παίζεις υπεράνω").

Πρόεδρε μην μασήσεις. Ο δρόμος που επέλεξες είναι σωστός. Κακοτράχαλος, αλλά σωστός. Δεν σε κάνει βασιλιά των ηλιθίων, γιατί απλά εσύ είσαι για πολύ καλύτερα πράγματα.

Υ.Γ.: Για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους, σε ένα μεγάλο ποσοστό οι παράγοντες των ομάδων στέκονται σε υψηλό επίπεδο. Απλά, με τη χθεσινή του στάση, ο Ανδρέας Μολφέτας ξεχώρισε…

[email protected]