Ο τολμών νικά!...

Υπάρχουν κάποιες λέξεις, κάποια ονόματα που είναι "ταμπού" για τους οπαδούς μιας ομάδας. Όμως, όταν κανείς θέλει να φτάσει στον στόχο του, δεν ενδιαφέρεται ποιος πέτυχε το καλάθι, ποιος μοίρασε την ασίστ, ούτε καν αν θα μπει με… τακουνάκι και κεφαλιά ψαράκι, αλλά ποιο είναι στο τέλος το άθροισμα.

Στον Παναθηναϊκό παρατηρήθηκε περιφερειακό κενό. Οι θέσεις των ξένων είναι κλειστές, οπότε μοναδικός Έλληνας διαθέσιμος είναι ο Ιγκόρ Μιλόσεβιτς. Και το ερώτημα είναι απλό: Ποιος Μιλόσεβιτς; Όταν κάποτε επιχειρήθηκε να χρησιμοποιηθεί ως αμυντική λύση

στον Ολυμπιακό (ψηλό παιδί, μακριά χέρια), έτριβαν τα χέρια τους στον Παναθηναϊκό.

Μα δεν υπάρχει άλλος, θα πει κανείς; Αναρωτιέμαι αν κάποιος από τον Παναθηναϊκό "χτύπησε την πόρτα" του Θοδωρή Παπαλουκά. Ναι, δεν διαβάσατε λάθος. Κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ιδανικός για να δώσει ένα ποιοτικό (ποιοτικότατο) δεκάλεπτο στο "τριφύλλι", είναι παίκτης με τεράστια εμπειρία και -παρότι στη δύση της καριέρας του- μπορεί μαζί με τον Δημήτρη Διαμαντίδη να συνθέσει (για λίγο, έστω) κολασμένο δίδυμο.

Ενδεχομένως να μην θέλει κι ο ίδιος, ενδεχομένως να μην ταιριάζει στη φιλοσοφία του προπονητή κι όλα αυτά μαζί. Γιατί, όμως, έχω την αίσθηση πως στον Παναθηναϊκό δεν τολμούν ούτε το όνομά του να πουν, φοβούμενοι τις αντιδράσεις μέρους των οπαδών;

Κι όμως, ο Παπαλουκάς είναι ο ιδανικός για να μην υπάρχουν διαφορετικοί παίκτες σε Ελλάδα και Ευρώπη, ή να μην γεμίσουμε απλά μια τρύπα στο ρόστερ. Ας μην ξεχνάμε πως τώρα πολλοί είναι αυτοί που συνομολογούν πως ο Μιχάλης Πελεκάνος ήταν κορυφαία λύση για το "τριφύλλι", αλλά πριν από λίγο καιρό ούτε το όνομά του δεν ήθελαν να ακούσουν…