ΠΑΟ: Η επόμενη μέρα...

Πολύ λόγος γίνεται κλασικά με καθυστέρηση βεβαίως για τον φετινό Παναθηναϊκό και το τι πρέπει να γίνει και να αλλάξει καθώς όπως πορεύεται το μέλλον δεν φαίνεται και ιδιαίτερα ευοίωνο. Σαφώς βεβαίως είναι πολύ νωρίς ακόμα αλλά και το το κλασικό που ακούμε "οι τίτλοι κρίνονται τον Μάιο" έχει λογική και βάση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να βλέπουμε και τι γίνεται. Γιατί είναι σαν να λένε τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις στο τέλος του χρόνου ότι "στο τέλος του χρόνου κρίνονται όλα και θα είμαι έτοιμος"! Όμως αν

δεν διαβάσουν πριν και στην διάρκεια της χρονιάς και με τον σωστό μάλιστα τρόπο πάνε αδιάβαστα.. Έτσι λοιπόν και στις ομάδες δεν αποτελεί πανάκεια το ότι τον Μάιο κρίνονται όλα εκτός αν φέρουν πάλι τον Μάικλ Τζόρνταν...! Γιατί μέχρι τότε μπορεί να έχουν μείνει στους τελικούς του... play station καθώς δεν θέλει και πολύ να μείνεις και απ έξω αφού και οι πρωταθλητές μας Ευρώπης οι ελληνικές ομάδες μας, πολλές φορές για μια νίκη μόνο γλίτωσαν το σοκ ενός οδυνηρού αποκλεισμού.

Το ότι ο ΠΑΟ δεν πατάει καλά είναι γνωστό. Και εμείς το έχουμε επισημάνει πριν το πρώτο τζάμπολ με την έννοια όχι της αμφισβήτησης αλλά της παγίδας που μπορεί να πέσει στην διαχείριση ενός μεγάλου ρόστερ ο Πεδουλάκης. Ο Μάκης Δρόσος που είναι από τους λίγους δημοσιογράφους που δεν κάνει PR και γράφει ότι λέει στις προσωπικές του συνομιλίες, ξεκάθαρα πριν το ντέρμπι του ΣΕΦ είπε εύκολα Ολυμπιακός (στο ματς εκείνο) καθώς ο μισός Παναθηναϊκός περπατά και δεν τρέχει! Η συνέχεια παρά την προσπάθεια πολλών να μιλήσουν για την ανάδειξη του Παππά λες και αναφέρονται στον Κολοσσό που βγάζει πχ ένα παίκτη και να παρουσιάσουν σαν έπος το διπλό στο Βελιγράδι που οι αμερικανοί του πχ ακόμα και σήμερα δεν έχουν θέση στο ΟΑΚΑ, ήταν μια προσπάθεια κάλυψης της αλήθειας και της πραγματικότητας όπως άλλωστε συνήθως κάνουν στην Ελλάδα βασικά οι ρεπόρτερ των ομάδων που λειτουργούν σαν πρόεδροι, μάνατζερ παικτών κτλ πολλές φορές. Και μετά τις κολλητές ήττες και την κάκιστη εικόνα της ομάδας και επειδή δεν μπορείς να παραποιείς συστηματικά την αλήθεια άρχισαν επιτέλους να γράφουν για τον κακό Παναθηναϊκό και μέσα σε όλα να βγαίνει και θέμα Πεδουλάκη με ερωτηματικό όμως.

Πάμε όμως εμείς κλασικά στην επόμενη μέρα σήμερα που οι άλλοι μιλούν για την προχθεσινή! Ο Παναθηναϊκός είναι μια γεμάτη ομάδα. Πολύ πιο πλήρης από πέρσι. Τι λείπει; Λείπουν πράματα που λείπουν σε ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως τις ομάδες στην Ευρωλίγκα πολλά πράματα. Καθαρός πλέι μέικερ λέει. Οκ και ποιός είναι ο καθαρός αυτή την στιγμή πόιντ που να μπορεί να παίζει καθαρός πόιντ σε ομάδα τέτοιου επιπέδου και όχι στην Πάτρα και το Ρέθυμνο που δεν έχει πίεση; Όλες οι ομάδες πάνε πλέον σε κόμπο γκαρντ , ασόδυα κοινώς κοντά ή ψηλά καθώς το μπάσκετ αλλάζει. Όπως αλλάζει και στο θέμα του σέντερ όπως διάβαζα από τον Νίκο Βαρλά στο www.eurohoops.net σωστά που πλέον οι ομάδες θέλουν αλτικά παιδιά με προσόντα και όχι τον κλασικό βαρύ σέντερ με την πλάτη. Αν βέβαια βρεις τέτοιον και με αθλητικά προσόντα έκανες την τύχη σου αλλά αυτούς τους βρίσκουν πριν καν γίνουν παίκτες οι σκάουτερ του ΝΒΑ. Συνεπώς νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός είναι ίδια ομάδα με πέρσι αφού δεν έχει απώλειες και γέμισε με ποιότητα και εμπειρία τον μέτριο πάγκο του και οι επιλογές του Πεδουλάκη το καλοκαίρι ήταν σωστές και ας έχει παίκτες με υψηλό μ.ο ηλικίας αφού οι περισσότεροι προορίζονται για μπακ απ.

Γιατί λοιπόν δεν παίζει όπως πρέπει ο Παναθηναϊκός. Για πολλούς λόγους . Ο πρώτος είναι ότι είναι μπερδεμένος . Πολύ μπερδεμένος. Δεν θα σταθώ σε ταξίδια, προετοιμασία, τραυματισμούς που έχουν όλες οι ομάδες και όταν είσαι μεγάλη ομάδα έχεις μάθει να ταξιδεύεις συνέχεια και να έχει οπλοστάσιο ικανό να καλύπτει κάθε κενό. Αλλιώς είσαι περιφερειακή ομάδα και αράζεις στον φραπέ και όταν έρθει ένας τραυματισμός του αμερικανού σου λες πέσαμε! Αλλά εδώ είσαι Παναθηναϊκός και ο Δημήτρης ο Γιαννακόπουλος το καλοκαίρι πλήρωσε 2-3 μύρια παραπάνω για να μην βλέπει στον πάγκο τους φιλότιμους Ξανθόπουλο, Σκορδίλη, Γιαννόπουλο αλλά τους Φώτση, Μπατίστ, Κάρι , Παππά, Γιάνκοβιτς ώστε να μην ..πεθάνει και από το άγχος σε κάθε τραυματισμό όπως πέρσι που πριν έρθει ο Κάρι είχαν σκάσει οι περιφερειακοί του πρωταθλητή.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν έχει μπερδεμένη χημεία. Για την ακρίβεια μπερδεμένος είναι πρωτίστως ο Πεδουλάκης. Που θέλει να τους χωρέσει όλους και αυτό δεν γίνεται. Ίσως η παγίδα του είναι ότι κλασικά έχει μάθει να δουλεύει με 6-7 άντε 8 παίκτες και τώρα έχει 12 κλασάτους που θέλουν να παίζουν. Και εδώ είναι το πρώτο θέμα. Γεμάτο ρόστερ δεν σημαίνει παίζω 20΄. Ούτε μοιράζω ντε και καλά τον χρόνο. Στο ΝΒΑ υπάρχουν παικταράδες τύπου ακόμα και Ρέι Άλεν που του λέει ο Σποέλστρα σε θέλω για 10' να αλλάξεις τον ρυθμό. Δηλαδή για 7λεπτο στην Ευρώπη. Έτσι θα έπρεπε να δομηθεί ο Παναθηναϊκός και όχι να ψάχνεται. Ως ένα σημείο υπήρχαν κάποιες απουσίες και έχει ένα δίκαιο ο Πεδουλάκης που συνεχίζει να αλλάζει τα σχήματα και μάλλον προσπαθεί να κλείσει το ρόστερ τώρα όπως βλέπω. Αλλά το θέμα εδώ είναι και οι παίκτες να μπουν στο πνεύμα ώστε στα μικρά διαστήματα που παίζουν να τα δίνουν όλα και όχι απλά να πατάνε παρκέ τσαντισμένοι και αφού το ATM είναι ..καλά δεν τρέχει τίποτα παίξουν καλά δεν παίξουν καλά!

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει ταχύτητα. Εδώ είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Δεν είναι εύκολο να έχει ταχύτητα ο φετινός Παναθηναϊκός και σίγουρα όχι αυτή του Ολυμπιακού που παίζει ένα ροκ , ένα ελεύθερο και χαρούμενο με φιλοσοφία ΝΒΑ και πρωτοβουλίες μπάσκετ ενώ οι πράσινοι πάνε σε αυτό που λέει ο προπονητής τους σκεπτόμενο μπάσκετ , δηλαδή να ψάχνουν τα μις ματς, τις αδυναμίες, τις αδύνατες πλευρές σε κάθε φάση και όλο αυτό απαιτεί συγκέντρωση στο 100% αλλά βασικά δεν έχει τρεχαλητό εκτός αν προέρχεται από κλέψιμο στην άμυνα και φαστ μπρέικ. Γενικά όμως ο Παναθηναϊκός είναι βαριά ομάδα με τον Διαμαντίδη μεγαλωμένο πλέον, τον Μασιούλις να είναι αργός γενικά και όταν είναι και κανένας Μπατίστ πχ μέσα η ομάδα βαραίνει πολύ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να φέρει αποτελέσματα. Αλλά το πρόβλημα είναι οι χρόνοι και η χημεία καθώς η ομάδα έχει βαρύνει στα πόδια. Κανείς για παράδειγμα δεν βλέπει τον φετινό (από πέρσι είχαμε δείγματα) Διαμαντίδη.

Το να λέμε παικτάρα τον "Μήτσο" που είναι ασφαλώς δεν σημαίνει ότι παραβλέπουμε ή αλλοιώνουμε την πραγματικότητα. Ο Διαμαντίδης φέτος ειδικά παίζει με την κλάση του και όχι με το σώμα του. Ξεκάθαρο και ντε φάκτο. Στην άμυνα κρύβεται αντί να ...σκοτώνεται όπως παλιά. Γι αυτό έχει μόλις 1,4 κλεψίματα βάση εμπειρίας και μόνο και δεν αλλοιώνει φάσεις. Το χειρότερο είναι ότι στην επίθεση δεν δοκιμάζει καν διείσδυση και γι αυτό σουτάρει πέντε φορές περισσότερα τρίποντα από δίποντα! Καμία σχέση με ότι ξέραμε δηλαδή καθώς πλέον έχουμε ένα Διαμαντίδη που δεν παίζει άμυνα, δεν επιδιώκει την διείσδυση, δεν πιέζει και έχει νευρικότητα. Όλα αυτά είναι όμως απόλυτα φυσιολογικά καθώς σε λίγο αγγίζει τα 34! Και στο επίπεδο αυτό δεν μπορείς να κάνει όλα αυτά όπως τα έκανες πριν χρόνια. Και μάλιστα προς τιμήν του έχει μόνος του αλλάξει τους ρόλους του. Και το γύρισε σε καθαρό πόιντ που είναι ο κορυφαίος μακράν αυτή την στιγμή στην Ευρώπη με την εμπειρία του και οξυδέρκειά του. Και έχει 8 ασίστ και λιγότερο από ένα λάθος! Και φυσικά παίρνει όλες τις κρίσιμες επιθέσεις και ήδη έχει βάλει πολύ μεγάλα σουτ! Με βάση τα χρόνια του είναι απλά τέλειος σε αυτό το κομμάτι αλλά ξεχνάμε και πρέπει να ξεχάσει και ο Παναθηναϊκός ότι έκανε ο Διαμαντίδης τα περασμένα χρόνια και δεν είναι δυνατόν να τον έχεις μέσα 33'! Ναι σαφώς αφού δεν παίζει πχ την άμυνα που έπαιζε και αποφεύγει τις επαφές μπορεί να αντέχει περισσότερο αλλά και πάλι τα 33' είναι πάρα πολλά ειδικά στους ρυθμούς του σύγχρονου μπάσκετ. Το μεγάλο πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι ότι έμαθε να ζει μπασκετικά στο παρκέ γύρω από τον Διαμαντίδη χωρίς Plan B. Αυτό είναι μεγάλο λάθος καθώς θα έπρεπε να έχει και δημιουργήσει η ομάδα καταστάσεις τέτοιες ώστε να διατηρεί μυαλό και προσωπικότητα και χωρίς τον αρχηγό της.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν έχει πρόβλημα με τα πόδια πλέον του Διαμαντίδη και άλλων παικτών του στη ταχύτητα. Δεν ελευθερώνει καθόλου το παιχνίδι του και με βαριά πόδια δεν έχει τις άμυνες που έφερναν τα πολλά κλεψίματα και ανοιχτό γήπεδο. Έχει μπερδεμένη χημεία σε ρόλους και χρόνους. Έχει και πολλούς παίκτες ντεφορμέ και δεν έχει ισορροπία στην άμυνα και την επίθεση γι αυτό και όταν συγκεντρώνεται στην πρώτη κολλάει στην δεύτερη και αντίστροφα

Τι κάνει; Νομίζω ότι πρέπει να γίνει κατανομή ρόλων. Πχ στους ψηλούς υπάρχει το κλασικό δίδυμο Λάσμε-Γκιστ και ο Φώτσης έρχεται πρώτη αλλαγή για να δώσει μακρινό σουτ με την εμπειρία του που ταιριάζει και με τον Λάσμε και με τον Γκιστ σε χαμηλά σχήματα. Ο Μαυροκεφαλίδης για πεντάλεπτα αν και σοφτ στην άμυνα δίνει πόντους στην επίθεση όταν αυτή κολλάει στο ζωγραφιστό και ανάλογα τον αντίπαλο. Ο Μπατίστ είναι για πεντάλεπτα ειδικών ρόλων με βαριά σέντερ που πρέπει να σπρώξει. Στο 3 Μασιούλις και Μπράμος που μπορεί να κατεβαίνει και στο 2 όπως πέρσι όταν δεν υπάρχει κοντός-κίλερ που δεν τον προλαβαίνει στα πόδια καλύπτουν μια χαρά την θέση.

Ο Ούκιτς και ο Διαμαντίδης μόλις ανέβει ο πρώτος θα είναι πάλι σε θέση να δώσουν πολλά μαζί αλλά ο πρώτος θα πρέπει να ψάχνει πλέον περισσότερο την διείσδυση και το αγαπημένο του παιχνίδι που τον βοηθά και λόγω ύψους (δηλαδή τις μπούκες) για να δημιουργεί ρήγματα τώρα που δεν το κάνει ο Διαμαντίδης. Άρα εδώ αλλάζουν λίγο ρόλοι και χημεία και τρόπος σκέψης. Ο Κάρι μπαίνει να δίνει ανάσες για 10΄και ο Παππάς να αλλάξει λίγο ρυθμό και όχι να γίνει ηγέτης του νέου Παναθηναϊκού γιατί τότε αλίμονο στον Παναθηναϊκό! Και αυτό ισχύει για όλους εκτός αν είσαι πχ Διαμαντίδης ή Σπανούλης! Άλλωστε εδώ προσέχουμε ότι μαζί με Διαμαντίδη-Παππά ο Παναθηναϊκός είναι ευάλωτος αμυντικά και με τρύπες και βάζει μπροστά κα τρώει πίσω. Και θα πρέπει να μπει στο ροτέισον για 3λεπτα και ο Γιάνκοβιτς που παίζει σε πολλές θέσεις αρκεί όμως να δουλεύει στις προπονήσεις για να παίξει και άμυνα που δεν έπαιζε στον Πανιώνιο για τέτοιο επίπεδο που μιλάμε.

Θέμα Πεδουλάκης τέλος. Υπάρχει φωτιά; Καπνός ναι, φωτιά όχι νομίζω. Δυσαρέσκεια ναι αλλά και πίστωση χρόνου. Νομίζω ότι το σημείο κλειδί θα είναι η εικόνα της ομάδας σε 1,5 μήνα και αναλόγως πως θα έχει πάει Ευρωλίγκα και στον ημιτελικό νοκ άουτ του κυπέλλου στο ΟΑΚΑ. Άλλωστε και να αλλάξεις προπονητή τώρα μπορεί να γίνει η ομάδα άνω κάτω πάλι σε σχήματα, μυαλό, φιλοσοφία και εν μέσω κρίσιμων αναμετρήσεων. Άλλωστε το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν θέλουν τον προπονητή πχ οι παίκτες. Και λογικά νομίζω επίσης ο Πεδουλάκης που πέρσι διόρθωσε όλα τα λάθη του στην πορεία, δικαιούται την ευκαιρία να τα ξαναδιορθώσει. Ούτως ή άλλως δεν υπάρχει προπονητής χωρίς λάθη και αν δούμε φέτος κάτι Σκαριόλο κτλ ο Πεδουλάκης είναι Μπόμπι Νάιτ! Και αν δούμε τι κάνει ο Μεσίνα(από το στήσιμο της ομάδας μάλιστα) και ο Πασκουάλ θα σου πει ο Πεδουλάκης και δίκαιο θα έχει "εμένα βρήκατε να μου την πείτε"; Απλά και ο Αργύρης καλείται να διορθώσει τα πράματα που αυτή είναι και η δουλειά του άλλωστε σε μια κλασικά ηλεκτρική καρέκλα όπως όλων των μεγάλων ομάδων και βασικά για να το πετύχει αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσει ρόλους και καταστάσεις στο μυαλό του.

Νομίζω τέλος ότι ο Παναθηναϊκός έχει περισσότερες πιθανότητες σαφώς να ρολάρει και να βρει την ταυτότητά του παρά να μπει σε παρατεταμένη αμηχανία με ζημιές. .Άλλωστε δεν χάθηκε ακόμα τίποτα αλλά αρχίζει και υπάρχει πίεση (θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν δεν είχε το μαξιλαράκι του -2 του Ολυμπιακού στην Α 1) και πλέον τα προβλήματα πρέπει να λύνονται.