Παπαπέτρου στο Basketblog: «Σκέφτηκα να τα παρατήσω»

Ήταν 10 Σεπτεμβρίου του 2014 όταν ο Ιωάννης Παπαπέτρου στην προετοιμασία του Ολυμπιακού στην Ιταλία, στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν, στάθηκε άτυχος, καθώς τραυματίστηκε στον αστράγαλο και αναγκάστηκε να ζήσει για 6 μήνες, χωρίς να κάνει αυτό που αγαπάει: Να παίζει μπάσκετ! Ένας τραυματισμός που εξελίχτηκε… εφιάλτης για τον ίδιο, αφού όπως μας εξομολογήθηκε, ήταν λόγος ακόμα και να σκεφτεί να τα παρατήσει. Ευτυχώς για τον ίδιο, αλλά και τον φίλαθλο κόσμο του μπάσκετ δεν το έκανε! Στην Ιταλία

και πάλι (στο Μιλάνο συγκεκριμένα), στις 6 Μαρτίου του 2015, έμελλε να επιστρέψει στην ενεργό δράση, όταν ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τον… έριξε στη «μάχη» απέναντι στην Αρμάνι και ο Ιωάννης με ένα γρήγορο τρίποντο «φώναξε» πως επέστρεψε για τα καλά!

Μέσα σε αυτό το μεγάλο διάστημα ο νεαρός φόργουορντ ένιωσε τη… ζεστασιά του Ολυμπιακού, καθώς σύσσωμη η ομάδα στάθηκε στο πλευρό του, δίνοντας του τη δύναμη να επιστρέψει εκεί όπου ανήκει, σε μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης! Πλέον ο Ιωάννης Παπαπέτρου δουλεύει σκληρά κάτω από τις οδηγίες του τεχνικού επιτελείου της ομάδας του Πειραιά, προκειμένου να βρει και πάλι τον καλό του εαυτό και να γίνει αυτό για το οποίο προορίζεται στον Πειραιά. Ένας από τους ηγέτες του Ολυμπιακού. Ο ίδιος δηλώνει στο Basketblog και τον Αχιλλέα Μαυροδόντη υγιής και αποφασισμένος να επιστρέψει στο υψηλό επίπεδο όπου ανήκει…

-Που κρίθηκε το παιχνίδι κόντρα στον ΚΑΟΔ;
«Νομίζω πως από την άμυνα κερδίσαμε το παιχνίδι. Ήμασταν συγκεντρωμένοι στο στόχο μας για 40 λεπτά και τελικά καταφέραμε να πάρουμε την νίκη».

-Είναι επιτυχία για τον Ολυμπιακό το γεγονός πως ακόμα και με τόσες απουσίες και χωρίς να πιάσει μεγάλα στάνταρ απόδοσης, κέρδισε με 10 πόντους;
«Σίγορα! Λείπουνε πολλά παιδιά και η δουλειά όλων όσων παίζουν είναι να συμπληρώσουν αυτά τα κενά. Σίγουρα κάθε νίκη είναι επιτυχία και κυρίως όταν αυτή ηη νικη ξερουμε πως ξεκινάει από την άμυνα».

-Στα της Ευρωλίγκας τωρα, σας πάει λίγο πίσω η ήττα από την Λαμποράλ;
«Νομίζω κάθε ήττα σε πάει πίσω, για εμάς είναι σημαντικό να κερδίσουμε τα εναπομείναντα παιχνίδια αρχής γενομένης από την Εφές. Το ξέραμε πως δεν είναι δυνατό να κερδίσουμε όλα τα παιχνίδια, παλέψαμε μέχρι τέλους αλλά χάσαμε στον πόντο. Από εκεί και πέρα όπως είπα κοιτάμε μπροστά».

-Τι θα πρέπει να προσέξει ο Ολυμπιακός κόντρα στην Εφές;
«Θα πρέπει να επιβάλουμε τον δικό μας ρυθμό από την αρχή, όπως κάνουμε σε όλα τα παιχνίδια και αν ξεκινήσουμε από την άμυνα πιστεύω πως θα πάρουμε και το παιχνίδι».

-Θα σε πάω μερικές αγωνιστικές πίσω. Πως ένοιωσες όταν ο κόουτς σε σήκωσε για να μπεις μέσα στο Μιλάνο κόντρα στην Αρμάνι;
«Εκείνη τη στιγμή ένοιωσα μεγάλη χαρα, το περίμενα πολύ καιρό αυτό, καθώς μην ξεχάνς πως ήμουν εκτός για αρκετό καιρό. Από εκεί και πέρα το αφήνω ππίσω μου τώρα αυτό και κοιτάζω να βελτιώνομαι κάθω μέρα για να γίνω καλύτερος και να μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου».

-Μπασκετικά θες σίγουρα ένα χρόνο προσαρμογής. Σωματικά νιώθεις καλά;
«Ναι αισθάνομαι υγειής αυτή τη στιγμή και μέρα με την μέρα είμαι όλο και καλύτερα».

-Πόσο σύσκολη περίοδος ήταν αυτοί οι 6 μήνες;
«Σίγουρα ήταν πάρα πολύ δύσκολοι. Για όσους έχουν περάσει έναν σοβαρό τραυματισμό πιστεύω καταλαβαίνουν το πόσο δύσκολο είναι, αλλά και για όσους δεν το έχουν περάσει, 6 μήνες χωρίς μπάσκετ για κάποιον που ζει και αναπνέει για το μπάσκετ είναι δύσκολοι. Τώρα πέρασε, δεν κοιτάω πίσω πλέον και είμαι χαρούμενος που είμαι υγειής και προχωράω».

-Υπήρξε κάποια στιγμή που ήθελες να τα παρατήσεις;
«Κάθε μέρα. Κάθε μέρα ξυπνούσα το πρωί και έλεγα δεν μπορώ άλλο θέλω να τα παρατήσω. Μετά το πρώτο καιρό και κυρίως μετά τον πρώτο μήνα κατάλαβα πως έπρεπε να κάνω ένα βήμα πίσω, να ηρεμίσω και να δω μέρα με την μέρα πως μπορώ να βελτιωθώ μέσα σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκομαι. Όταν το έκανα αυτό πιστεύω πως άρχισα να βελτιώνομαι».

-Τι σου έδωσε δύναμη σε αυτό το διάστημα;
«Οι οικογένεια μου, οι φίλοι μου, τα κοντινά μου πρόσωπα, σε τέτοιες περιπτώσεις αυτοί είναι που είναι κοντά σου και σε βοηθάνε να συνεχίσεις».

-Πόσο κοντά ήταν οι συμπαίκτες σου αυτό το διάστημα;
«Όλα τα παιδιά από την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα μου και μου δίναν δύναμη. Άλλοι ήταν μαζί μου στην Ιταλία, άλλοι δεν ήταν και το μάθανε. Είναι πολύ σημαντική η αγάπη και η στήριξη από τους συμπαίκτες σου και είναι πολύ σημαντικό είδικά όταν είσαι σε έναν τέτοιο σύλλογο με τέτοιες προσδοκίες».

-Από εδώ και πέρα ο στόχος σου είναι να παραμείνεις υγειής και να παίξεις μπάσκετ;
«Ναι θέλω να κάνω αυτό που αγαπώ και να μπορώ να βοηθήσω την ομάδα μου να εκπληρώσει τους στόχους της».