Ο Παναθηναϊκός AKTOR έχει μόνο έναν δρόμο πλέον για το Final Four

Η επιστροφή σε Final Four μετά από δώδεκα (12) χρόνια περνάει πλέον από το Βελιγράδι. Το ΟΑΚΑ δεν φτάνει στον Παναθηναϊκό AKTOR, ο οποίος εν μια νυκτί γκρέμισε όσα έχτιζε για έξι μήνες στη regular season της EuroLeague. Το εντυπωσιακό φινάλε με τις πέντε σερί νίκες, το sold out στο ΟΑΚΑ και η αίσθηση της υπεροχής

δεν αρκούσαν στην ομάδα του Εργκίν Αταμάν, η οποία βρίσκεται με το "καλημέρα" με την πλάτη στον τοίχο, κουβαλώντας πλέον την ταμπέλα της ομάδας που πρέπει να διαχειριστεί την (αφόρητη;) πίεση.

Η Μακάμπι Τελ Αβίβ απέδειξε ξανά πως έχει βρει τα κουμπιά του Παναθηναϊκού AKTOR. Το 3/3 φέτος σε αυτό το ζευγάρι λέει πολλά. Κι ας ήρθε η πρώτη νίκη σε μια περίοδο που ο Κέντρικ Ναν δεν ήταν μέλος των πρασίνων. Τα μεγάλα κορμιά των κοντών είναι το μεγάλο "συν" για την ομάδα του Όντεντ Κάτας, όπως αντίστοιχα η παρουσία του Μπόνζι Κόλσον, ο οποίος τείνει να εξελιχθεί (αν δεν είναι ήδη τέτοιος) στον κακό δαίμονα του τριφυλλιού. Στο Game 1 των playoffs έκανε πάλι τη διαφορά, τόσο με πλάτη όσο και με πρόσωπο.

Η επιθετική άμυνα και τα close out

Στην εκκίνηση πάντως, ο Παναθηναϊκός AKTOR έδειξε έτοιμος να διαχειριστεί τις περιστάσεις. Κι ας αντιμετώπιζε, αρχικά, πρόβλημα στην άμυνα. Το ότι άλλωστε το πρώτο δεκάλεπτο πήγε στους 20+ πόντους δεν αποτελεί έκπληξη. Αμφότερες οι ομάδες έχουν τον τρόπο να δημιουργούν φθορά στον αντίπαλο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Έως ότου όμως οι πράσινοι βρουν τρόπο να αμυνθούν στο close out πέρασε αρκετή ώρα, που επέτρεψε στους φιλοξενούμενους να νιώσουν καλά και να επενδύσουν σε αυτό με πρωτομάστορα τον Γουέιντ Μπάλντγουιν, ο οποίος ξεκίνησε με 4 ασίστ για 1 λάθος στην πρώτη περίοδο.

Τα "δεύτερα" τον έκαναν να νιώσει καλά

Η απάντηση του Παναθηναϊκού AKTOR ήρθε από τον πάγκο, αφού ο Λούκα Βιλντόσα (9 πόντοι με 3/4 τρίποντα ως την ανάπαυλα) και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ (7 ριμπάουντ στο πρώτο μέρος) άναψαν την σπίθα που χρειαζόταν το ΟΑΚΑ, για να αλλάξει η ιστορία του αγώνα. Οι δυο τους έδωσαν τις έξτρα λύσεις σε άμυνα κι επίθεση ώστε να δούμε το +11 (43-32 στο 16'), σε μια βραδιά που ο Κώστας Σλούκας ήταν ξανά πληθωρικός, εν αντιθέσει με τον Κέντρικ Ναν που βγήκε εκτός ρυθμού από τα γρήγορα φάουλ που έκανε.

Ήταν εμφανές δια γυμνού οφθαλμού βέβαια πως όλα αυτά δεν θα ήταν αρκετά, αφού η Μακάμπι Τελ Αβίβ είναι μια ομάδα που ξέρει να παίζει σε αυτή την ένταση, σε αυτόν τον ρυθμό. Χωρίς να επηρεάζεται από την εχθρική ατμόσφαιρα του ΟΑΚΑ.

Το πρώτο και το τελειωτικό χτύπημα

Ειδικά από την στιγμή που ο Γουέιντ Μπάλντγουιν με τον Λορέντζο Μπράουν άρχισαν να ξεχωρίζουν, να κάνουν τα... δικά τους και να εκμεταλλεύονται πως τουλάχιστον ένας εξ αυτών είχε πάντα έναν κοντύτερο αντίπαλο μπροστά του. Το midrange έγινε το άρμα μάχης της Μακάμπι Τελ Αβίβ, για να πληγώσει την ελληνική άμυνα και να χτίσει σταδιακά την ψυχολογία των φιλοξενούμενων.

Ως την στιγμή που ο Μπόνζι Κόλσον εμφανίστηκε για να ρίξει το τελειωτικό χτύπημα στον Παναθηναϊκό AKTOR. Σχεδόν καρμικά πλέον, ο φόργουορντ της Μακάμπι Τελ Αβίβ κάνει πάντα ανεπανόρθωτη ζημιά στην ελληνική ομάδα. Πότε με πλάτη και πότε με πρόσωπο. Αυτή τη φορά, τα κατάφερε με πρόσωπο. Κι ας ήρθαν οι πέντε μαζεμένοι πράσινοι πόντοι στο τελευταίο δίλεπτο για να δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία στην ομάδα του Εργκίν Αταμάν.

Σε δυο ομάδες που οι κοντοί είναι οι ηγέτες, ο Λορέντζο Μπράουν ήταν ένα βήμα πιο μπροστά απ όλους: κάθετη επίθεση, ο αντίπαλος στην πλάτη και δίποντο με τη βοήθεια του ταμπλό στα 34.7'' για το τέλος. Τετέλεσται. Ο Παναθηναϊκός AKTOR έμοιαζε άλλωστε από ώρα ανίκανος να βρει καλά σουτ για να νιώσει πως έχει το πάνω χέρι.

Η υποχρέωση του Βελιγραδίου

Το "μπρέικ" στο ΟΑΚΑ άλλαξε με το "καλημέρα" την ιστορία της σειράς. Ουδεμία σημασία/αξία έχει το πλεονέκτημα έδρας. Αυτό ανήκει στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Γι αυτό κιόλας ο Παναθηναϊκός AKTOR πρέπει σε πρώτη φάση να κάνει το χρέος του σε δύο βράδια κι εν συνεχεία να ταξιδέψει στο Βελιγράδι, έχοντας μια υποχρέωση: να απαντήσει για να ξαναδεί προς το Βερολίνο.

Ειδάλλως, η αφρικανική σκόνη που σκέπασε το ΟΑΚΑ πριν από την έναρξη του Game 1 θα τα κάνει όλα τόσο θολά, που δεν θα φαίνεται τίποτα...