Τέχνες και Πόλη: Η Κατερίνα Παπαζήση μας ανοίγει τις πόρτες του δικού της dancefloor

Πίσω από το γήπεδο του Παναθηναϊκού αξίζει να επισκεφθεί κανείς δύο χώρους: έναν garden που σερβίρει από φαγητό μέχρι κοκτέιλ και μία από τις ιστορικές γκαλερί των Αθηνών, την Ιλεάνα Τούντα. Εκεί η Κατερίνα Παπαζήση έχει δημιουργήσει ένα δικό της dancefloor το οποίο φιλοξενεί ένα χαοτικό πάρτι ζωής, θανάτου, αναγέννησης, προσωπικών βιωμάτων και εντυπωσιακών χρωμάτων. Αυτό το εκρηκτικό αμάλγαμα των εκφάνσεων της

πραγματικότητας βγάζει τη νόρμα μέσα από τις γνώριμες μορφές και τις κάνει να ξεφεύγουν από τα όριά τους. Έτσι, η Κατερίνα Παπαζήση μας καλωσορίζει στην ατομική της έκθεση «A dancefloor of one’s own» στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα.

Αντλώντας την έμπνευσή της από την αρχαία ελληνική μυθολογία, η εικαστικός δημιούργησε μια σειρά από πίνακες που αναφέρονται στην ιστορία του Δία και της Ιούς – που την αγκαλιάζει σαν σύννεφο για να μην τη βρει η Ήρα! «Αυτά τα έργα τα ονόμασα “Studies in to darkness” και έχουν γίνει με περιορισμό χρωμάτων κι ήμουν και σε μια εσωστρεφή περίοδο. Ήμουν Αμερική εκείνο το διάστημα κι ήταν πολύ σκοτεινά, έμενα κοντά στον Καναδά – και ξεκινάει αυτή η σειρά έπειτα από τη μελέτη που έχω κάνει σε έναν πίνακα του Κορρέτζιο. Είναι η Ιώ και ο Δίας και έχει σχέση με την επιθυμία. Η επιθυμία είναι κάτι το σκοτεινό, χρειάζεται αποκρυπτογράφηση αν θες, οπότε δούλεψα με μια τεχνική που λέγεται μονοτυπία, η οποία είναι ένα αντίτυπο δοσμένο με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά».

Όλη η έκθεση έχει σχέση με τον θάνατο και τον έρωτα, την επιθυμία. Οι θεματικές αυτές αναδεικνύονται κι από τα χρώματα. Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής. «Αν μπορούσα να χωρίσω την έκθεση σε ενότητες, θα έλεγα εσωτερικότητα, θάνατος, κόλαση, ζωή, αναγέννηση, απελευθέρωση», αναφέρει η καλλιτέχνις.

Ο πίνακας «To hell and back» είναι εμπνευσμένος από την ιστορία της Περσεφόνης, απ’ την πορεία της από τον κάτω κόσμο στον επάνω. Η αρχαιοελληνική μυθολογία βρίσκεται στον πυρήνα της έκθεσης – άλλωστε η Κατερίνα Παπαζήση είναι επηρεασμένη από το κίνημα της Αναγέννησης, αφομοιωμένο όμως με μια σύγχρονη παλλόμενη μπαρόκ οπτική. «Δεν ζωγράφιζα απαραίτητα την Περσεφόνη, όμως η πορεία της από τον κάτω κόσμο στον επάνω, για να επιστρέψει στη μητέρα της, με έχει επηρεάσει πολύ συμβολικά. Πώς από αυτή την υλικότητα φεύγεις και απελευθερώνεσαι! Νομίζω ότι αυτό που περιγράφω είναι το ανθρώπινο βίωμα. Τι γίνεται όταν απελευθερώνεσαι από την ύλη»;

Κεφάλαιο Βιρτζίνια Γουλφ!

Η έκθεση της Κατερίνας Παπαζήση «A dancefloor of one’s own» είναι παράφραση του τίτλου του βιβλίου της Βιρτζίνια Γουλφ «A room of it’s own», το οποίο αναφέρεται στη γυναικεία χειραφέτηση, την αυτονομία, το αυτεξούσιο και την κοινωνία της ισότητας. Η Κατερίνα Παπαζήση έφτιαξε το δικό της δωμάτιο: «Αυτό το “δωμάτιο” συμβολίζει για εμένα καλλιτεχνική απελευθέρωση, τον χώρο του καλλιτέχνη που μπορεί να είναι ένα dancefloor. Η πρώτη τέχνη με την οποία ασχολήθηκα ήταν ο χορός και αυτή μου η εμπειρία εκφράζεται και μέσα από τη ζωγραφική. Ο χορός απελευθερώνει το σώμα. Τα έργα μου δεν τα κατευθύνει η έννοια αλλά η δράση. Θα ήθελα κάποιος μέσα από αυτό να σκεφτεί κάτι, να νοιώσει. Στην ουσία, το δωμάτιο και το dancefloor είναι το εργαστήριο του καλλιτέχνη».

Μετά τις σπουδές της στην Κοινωνική Ψυχολογία και Μedia στο Λονδίνο, η Κατερίνα Παπαζήση φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών στο πλαίσιο μιας προσωπικής αναζήτησης για αυτοέκφραση, μιας εσωτερικής ανάγκης που ωθεί προς μία κατεύθυνση χωρίς όμως να είναι σαφές το πώς θα κινηθεί κανείς: «Όταν πήγα στην Καλών Τεχνών ναι μεν με ενθουσίασε η δράση της ζωγραφικής, αλλά ήξερα ότι κάτι ήθελα να πω. Αν δεν είχα κάνει Κοινωνική Ψυχολογία νωρίτερα θα είχα μπει στη σχολή και… δεν ξέρω, μάλλον θα έκανα κάτι άλλο! Στην αρχή δεν ήξερα τι είναι ένας καλλιτέχνης και δεν είχα ιδέα τι ήταν η σύγχρονη τέχνη. Μέσα από αυτά που διάβαζα, άρχισα να ενδιαφέρομαι σιγά – σιγά. Έτσι αποφάσισα να κάνω ένα μάθημα. Όταν έκανα μάθημα σχεδίου, κόλλησα. Ξεκίνησα τη ζωγραφική και οι προηγούμενες σπουδές μου στην αρχή δεν με βοήθησαν καθόλου κι ήμουν πολύ μπλεγμένη. Το μυαλό μου πήγαινε πιο γρήγορα από το χέρι μου. Δηλαδή, ήθελα να πω πράγματα χωρίς να ξέρω πώς να τα πω. Αυτό μου δημιουργούσε άγχος, όμως όσο το δούλευα άρχισε να “βγαίνει”. Για να βρεις την καλλιτεχνική σου ταυτότητα πρέπει να δοκιμάσεις πολλά πράγματα. Πειραματιζόμουν με τα πάντα, έκανα βίντεο, περφόρμανς, διάφορες εγκαταστάσεις, φωτογραφία, ζωγραφική… Ήθελα αυτό που θα κάνω να είναι υλικό κι άρχισα να ζωγραφίζω full time. Δεν ήταν λογική σκέψη. Ήταν ανάγκη».

info:

Διάρκεια: 18.04 – 18.05

gallery: Ιλεάνα Τούντα 

Αρματολών & Κλεφτών 48, Λυκαβηττός

Εγκαίνια: 18 Απριλίου, 19.00 – 22.00

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Πέμπτη 15.00 – 20.00, Τετάρτη – Παρασκευή 12.00 – 20.00, Σάββατο 12.00 – 16.00

Το dance floor κάτω από το dancefloor

Ακριβώς στην είσοδο της γκαλερί, στο αριστερό σας χέρι, θα βρείτε τον κρυμμένο κήπο του 48 Urban Garden. Μιλάμε για έναν αστικό κήπο 190 τ.μ., διαμορφωμένο σε διάφορα επίπεδα από ξύλινες πλατφόρμες και καθιστικούς πάγκους, τραπέζια πικ νικ, μπαξέδες με λαχανικά, φρούτα και μυρωδικά και παρτέρια με λουλούδια.

Οι επιλογές των πιάτων είναι μια μίξη από γεύσεις, κουλτούρες και διαθέσεις. Πρωτότυπες σαλάτες που συναντούν hot dogs και ζουμερά urban burgers. Σολωμός ή μπριζόλα!

Τις βραδινές ώρες, το 48 Urban Garden μετατρέπεται σε dance floor. Σίγουρα θα μείνετε ευχαριστημένοι από την πάντα ενημερωμένη cocktail list, εμπνευσμένη από τα αρώματα του λαχανόκηπου του κήπου. Κλασσικές συνταγές με ανανεωμένη αύρα! Ανατρεπτικές δημιουργίες από μια έμπειρη ομάδα baristas! Ελαφρύ ή δυνατό, γλυκό ή πικρό, έχει τη φιλοσοφία και την υπογραφή του 48 Urban Garden.

Διαβάστε επίσης:

Τέχνες και πόλη: Στην καρδιά του Μοναστηρακίου ένας χώρος γεμάτος τέχνη

Τέχνες και πόλη: Χαμένοι στο σύμπαν του Νίκου Παπαδόπουλου σε έναν «Κήπο Σωματιδίων»

Τέχνες και Πόλη: Μια «In… Between» φωτογραφική έκθεση και το bar στην πλατεία Καρύτση