Γιάννης Κούτρας: «Δεν έχω ούτε ένα ευρώ»

«Από μικρός ήμουν καταθλιπτικό παιδί και τώρα πλέον που τα χρόνια περνάνε νομίζω ότι είναι ολοκληρωτικό, δεν μπορώ να το αποφύγω και δε νομίζω ότι έχει και νόημα. Κάπως έτσι είναι όμως οι περισσότεροι καλλιτέχνες». Κατάθεση ψυχής από το Γιάννη Κούτρα στον Flash 96, σε μια συνέντευξη εκ βαθέων για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, όπου ο Γιάννης Κούτρας ανοίγει διάπλατα την ψυχή του. Είμαι μοναχικός άνθρωπος, λέει και χαρακτηρίζει τον εαυτό του «κοσμοκαλόγερο». «Έζησα σε ένα δύσκολο, φτωχικό και επιθετικό, θα έλεγα, περιβάλλον. Οι γονείς μου δεν εί­χαν και πολλά εφόδια και δεν μπορούσαν να μου παρέχουν όσα έχουν οι γονείς σήμερα. Θα σου πω, για παράδειγμα, ότι στο εξώφυλλο του άλμπουμ έχω μια κιθαρούλα. Πάντα λοιπόν, από τεσσάρων ετών, ήθελα μια κιθάρα και ο πατέρας μου μου έπαιρνε σπαθιά γιατί όπως έλεγε με αυτά παίζουν τα αγόρια. Όταν ένας πλούσιος φίλος μου μου έδωσε μια κιθάρα που δεν ήθελε και έμαθα πάνω σε αυτήν, ο πατέρας μου την έσπασε, άσε που τα 45άρια μου τα έκαιγε η μητέρ