Μαυρίδης «Ο τουρκικός επεκτατισμός πηγή ανωμαλίας στην Ανατ. Μεσόγειο»

Την ανάγκη για κοινή ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια με επίκεντρο την θαλάσσια περιοχή της Ευρω-Μεσογείου και παράλληλα την αξιοποίηση της ενέργειας για σοβαρό κοινό όφελος, τόνισε ο Ευρωβουλευτής και (εκ νέου) υποψήφιος Κώστας Μαυρίδης (ΔΗΚΟ - S&D), σε ομιλία του σε συνέδριο με θέμα «Προκλήσεις της Θαλάσσιας Ασφάλειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Η περίπτωση της Ανατολικής Μεσογείου». Το συνέδριο διοργανώθηκε από την Ακαδημία Ασφάλειας και Άμυνας του Υπουργείου Άμυνας της Κυπριακής Δημοκρατίας και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ανωτέρων Σπουδών στην Εθνική Άμυνα (Institute for Advanced Studies in National Defence - IHEDN), υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Ασφάλειας και Άμυνας και συμμετείχαν εκπρόσωποι από 10 κράτη-μέλη της ΕΕ, διπλωματικό, στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό καθώς και Πρέσβεις κρατών-μελών της ΕΕ και άλλων τρίτων χωρών.

Στην εναρκτήρια τελετή παρευρέθηκαν και χαιρέτισαν, μεταξύ άλλων, η Υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κύπρου η οποία τόνισε ότι η θαλάσσια ασφάλεια αποτελεί προτεραιότητα της Κύπρου σε ευρωπαϊκό επίπεδο και η πρέσβειρα της Γαλλίας στην Κύπρο που εξήρε την στενή συνεργασία σε θέματα θαλάσσιας ασφάλειας μεταξύ Γαλλίας-Κύπρου στο πλαίσιο και της ΕΕ.

Ο Ευρωβουλευτής και Πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο κ. Κώστας Μαυρίδης, παρέθεσε τις επικρατούσες πολιτικές της ΕΕ γύρω από τις απειλές και προκλήσεις με επίκεντρο την Ευρω-Μεσόγειο καθώς και τις θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου σε θέματα Άμυνας και Ασφάλειας, ως ο διαπραγματευτής της πολιτικής του ομάδας στην σχετική έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου. Επιπλέον, ο κ. Μαυρίδης τόνισε ότι ως Ευρωβουλευτής λογοδοτεί στα 450 εκατομμύρια πολίτες της ΕΕ προς τους οποίους οφείλει να έχει καθαρή κι υπεύθυνη θέση, επισημαίνοντας τις διάφορες απειλές στην περιοχή από αυταρχικά καθεστώτα με κυριότερη την συνεχιζόμενη κατοχή εδάφους της ΕΕ στην Κύπρο καθώς και την ευρύτερη τουρκική επεκτατικότητα στην Ανατ. Μεσόγειο, που παραμένει πηγή αστάθειας και παραβατικότητας, η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με κοινή πολιτική αποτροπής, αφού τα εργαλεία μαλακής ισχύος (soft power) δεν αρκούν. Αναφέρθηκε επίσης στο όραμα της ενωμένης Ευρώπης που ξεκίνησε με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα το 1950 συνδυάζοντας την ειρήνη και συνεργασία με το οικονομικό όφελος και υπέδειξε ότι, κατά παρόμοιο τρόπο, τα κράτη της Αν. Μεσογείου μπορούν να συνεργαστούν σήμερα με επίκεντρο την ενέργεια στη βάση των κανόνων του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου και του σεβασμού των κυριαρχικών δικαιωμάτων.