Το «Σχέδιο ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για κατάληψη της Κύπρου»

Ένα εκτενές άρθρο με την μορφή ιστορικής αναδρομής που φέρει τον τίτλο «Σχέδιο ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για Κατάληψη της Κύπρου» δημοσίευσε σήμερα ιστοσελίδα  SuperHaber (26/9/22) και υπογράφει ο Ceyhun Bozkurt Συγκεκριμένα η ανάλυση αρχίζει από τον Ιούλιο του 2002 και σημειώνει όλα τα πιο κάτω:

«Ο Χένρι Μπάρκι και ο Φίλιπ Γκόρντον, το ονόματα των οποίων συνδέονται πάντα με τη CIA, παρά το γεγονός ότι ήταν πρώην εμπειρογνώμονες του Υπουργού

Εξωτερικών των ΗΠΑ, οι οποίοι εμφανίστηκαν επίσης στην απόπειρα εισβολής της 15ης Ιουλίου, ετοίμασαν μια έκθεση με τίτλο «Αποτροπή της κρίσης στην Κύπρο». Η έκθεση προειδοποιεί ότι η Τουρκία θα αποσχιστεί από τη Δύση λόγω της Κύπρου και υποστηρίζει ότι πρέπει να βρεθεί μια επείγουσα λύση για να αποφευχθεί αυτό. Ενώ υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να ακολουθήσουν νέο δρόμο για λύση, γίνεται πρόταση για σύνδεση του Κυπριακού με την ένταξη στην ΕΕ.

Ο Μπάρκι και ο Γκόρντον συνεχίζουν τις προτάσεις τους καθώς «η διπλωματική πίεση από μόνη της δεν αρκεί για την Τουρκία, ας τη στηρίξουμε με ένα καλά προετοιμασμένο σχέδιο». Την ίδια ώρα ετοιμαζόταν το Σχέδιο Ανάν.

Το έτος είναι 2003.

Ήταν η περίοδος που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είχε πολιτικά απαγορευτεί. Οι Αμερικανοί χτυπούν την πόρτα του Αμπντουλάχ Γκιούλ, ο οποίος είναι και πρωθυπουργός και ελέγχει τη γραφειοκρατία των Εξωτερικών. Ομοίως, βρίσκονται σε επαφή με τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Vecdi Gönül. Το κύριο θέμα της επαφής, η οποία  ήταν μια προκαταρκτική συνάντηση, είναι το εξής: Οι ΗΠΑ θέλουν να δημιουργήσουν μια στρατιωτική βάση στην περιοχή  Καρπασία της ‘Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου’, η οποία είναι μια χερσόνησος απέναντι από την Τουρκία. Πηγές της ΤΔΒΚ επιβεβαίωσαν αυτό το αίτημα.

Οι διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο αυτού του αιτήματος χρονολογούνται από το 2004. Ως αποτέλεσμα, αυτό το αίτημα δεν γίνεται αποδεκτό.

Το έτος είναι 2004.

Λίγες μέρες απομένουν για το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν που θα διεξαχθεί στις 24 Απριλίου 2004.

Το Western Policy Center, θυγατρική του Wilson Center, γνωστό για την εγγύτητά του με το αμερικανικό κράτος, ετοίμασε ένα σχέδιο για το νησί της Κύπρου. Ο τίτλος του σχεδίου είναι «Operation Joint Protection-A New Security Architecture for Cyprus». (Κοινή Επιχείρηση Προστασίας – Νέα Δομή Ασφαλείας για την Κύπρο).

Επικεφαλής της ομάδας που ετοίμασε το σχέδιο ήταν ο Ian O. Lesser, του οποίου η σχέση με την αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών CIA ήταν γνωστή.

Οι εργασίες ξεκίνησαν στις 31 Οκτωβρίου 2001, με την πρώτη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία του Western Policy Center στην Ουάσιγκτον.

Το σχέδιο αποτελείται από 13 κεφάλαια. Η ουσία του σχεδίου είναι η εξής: ο τουρκικός στρατός θα μειωθεί από το νησί της Κύπρου και θα τεθεί υπό τη διοίκηση των ΗΠΑ με το όνομα ΝΑΤΟ. Μακροπρόθεσμα, θα εξαλειφθεί εντελώς. Έτσι, το νησί θα περάσει πλήρως υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ.

Η τρέχουσα στρατιωτική κατάσταση περιγράφεται στο σχέδιο ως εξής:

- Τουρκικό Σώμα και Τουρκοκυπριακή Δύναμη Ασφαλείας στο Βορρά

- Ελληνική Ταξιαρχία και Ελληνοκυπριακή Εθνοφρουρά στο Νότο

- «Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών Κύπρου», συντομογραφία UNFICYP, στην Πράσινη Γραμμή

- Πέντε ξεχωριστές "αλυσίδες διοίκησης"

Στο τέταρτο μισό του σχεδίου, που εξηγείται με τις πιο κάτω φωτογραφίες, μεταφέρονται στον χάρτη οι αποστάσεις της νήσου Κύπρου από τα σημαντικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου. Από αυτόν τον χάρτη, που επίσης γνωρίζουμε, μπορούμε να συναγάγουμε το εξής συμπέρασμα: Όποιος κυριαρχεί στην Κύπρο, κυριαρχεί στην Ανατολική Μεσόγειο.

Στο πέμπτο μέρος του σχεδίου δίνεται ο αριθμός των στρατιωτών στην Κύπρο με τον τίτλο «Τρέχουσα Πολεμική Κατάσταση». Αναφέρθηκε ότι οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις είχαν συνολικά 51 χιλιάδες στρατιώτες, μεταξύ των οποίων 30.000 στην ΤΔΒΚ, 3.000 στον ΟΗΕ, 3.000 στους Έ/κ και 14.000 στην Ελλάδα.

Στο έκτο μέρος του σχεδίου, υπάρχει η μεταφορά της νέας δομής μέσω του ΝΑΤΟ. Σε αυτόν τον προβληματισμό,  περιλαμβάνονται  "Στοιχεία της Νέας Δομής Ασφαλείας" και αναφέρθηκαν τα ακόλουθα ανά στοιχείο:

Σύνταγμα για αντικατάσταση του Τουρκικού ΣώματοςΣύνταγμα για αντικατάσταση της Ελληνικής ΤαξιαρχίαςΟι Τουρκοκυπριακές Δυνάμεις Ασφαλείας θα διαλυθούνΘα διαλυθεί η Ελληνική Εθνική ΦρουράΗ Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο θα αντικατασταθεί από μια Ειρηνευτική Δύναμη υπό το ΝΑΤΟ.Το ΝΑΤΟ θα διοικήσει όλα τα στρατεύματα στην Κύπρο, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών και τουρκικών στρατευμάτωνΘα συσταθεί στο μέλλον Κοινή Δύναμη Ασφαλείας Κύπρου

Οι πληροφορίες σε αυτή τη διαφάνεια, αναφέρει το Τουρκικό Δημοσίευμα, είναι σημαντικές. «Όπως μπορείτε να δείτε, δεν απομακρύνονται όλοι οι Τούρκοι στρατιώτες ταυτόχρονα.  Μετατρέπονται από Σώμα σε Σύνταγμα. Τίθενται υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ, δηλαδή υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Με λίγα λόγια, η εκκαθάριση δεν γίνεται μονομιάς. Προχωρούν βήμα βήμα.

Στον έβδομο κεφάλαιο, εξηγούνται τα καθήκοντα της Κυπριακής Δύναμης (CFOR), η οποία σχεδιάζεται να συσταθεί με τον τίτλο «Αποστολή». Κατά συνέπεια, η CFOR θα διατηρήσει την ασφάλεια και την ακεραιότητα της νεκρής ζώνης που χωρίζει τη βόρεια και τη νότια Κύπρο, όπως ορίζεται στη στρατιωτική τεχνική συμφωνία, και θα βοηθήσουν την πολιτική αστυνομία και τις αρχές να αποτρέψουν τη μη εξουσιοδοτημένη πρόσβαση στη νεκρή ζώνη.

Η CFOR θα εξασφαλίσει ένα ειρηνικό (!) και σταθερό (!) περιβάλλον ασφαλείας για να υποστηρίξει μια μόνιμη πολιτική λύση στο Κυπριακό.

Επιπλέον, η CFOR θα δημιουργήσει και θα εκπαιδεύσει την Κυπριακή Κοινή Δύναμη Ασφαλείας όταν δοθεί εντολή.

Στρατηγική προστασία σε Τούρκους και Έλληνες

Στο όγδοο κεφάλαιο του σχεδίου, σημειώνεται πως η πιο πάνω διευθέτηση ικανοποιεί τις πιο κάτω συνθήκες

Καταργεί σημαντικά τις επιθετικές στρατιωτικές δυνατότητες στο νησί και αυξάνει την εμπιστοσύνη.Ενθαρρύνει και συμπληρώνει τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για την Κύπρο σε πολιτικό επίπεδο.-Απαντά στο θεμελιώδες ερώτημα της ασφάλειας.Δημιουργεί ενότητα διοίκησης για ολόκληρη την Κύπρο και ενότητα προσπάθειας για ασφάλεια.Επιτρέπει τη συνέχιση της προσωπικής ασφάλειας των Τουρκοκυπρίων.Επιτρέπει τη στρατηγική ασφάλεια των Ελληνοκυπρίων.

Αυτό κεφάλαιο μια αντανάκλαση της Ada στην οποία θέλει να παραδοθεί. Το σχέδιο, που διασφαλίζει την προσωπική ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων, παρέχει στρατηγική ασφάλεια στους Έλληνες. Με άλλα λόγια, στους Τούρκους δείχνουν ένα ραβδί με το κάλυμμα του «αν δεν μιλήσεις, δεν θα υπάρξει πρόβλημα στην προσωπική σου ασφάλεια».

Σύμφωνα με τον όγδοο κεφάλαιο συνολικά 7 χιλιάδες στρατιώτες θα παραμείνουν στο Βορρά, στο Νότο και στις ουδέτερες ζώνες στο νησί. Όλοι θα υπάγονται στην CFOR υπό τη διοίκηση του ΝΑΤΟ.

Άλλη μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια.

Κατά τις διαπραγματεύσεις του Σχεδίου Ανάν, οι Αμερικανοί ήθελαν να τοποθετήσουν 7.000 στρατιώτες του ΟΗΕ στο Νησί (φυσικά υπό τον έλεγχό τους). Ο Ραούφ Ντενκτάς ρώτησε τον λόγο για αυτό το αίτημα. Η απάντηση των Αμερικανών ήταν: «Να αποτραπεί η σύγκρουση, ειδικά στον Βορρά, όταν η εφαρμογή του σχεδίου δεν γίνεται αποδεκτή». (περιοδικό Aydinlik, 4 Απριλίου 2004)

Ευτυχώς, το νησί δεν έχει μετατραπεί σε βάση του ΝΑΤΟ. Έδωσαν κάθε είδους υποστήριξη στους Έλληνες (και στην Ελλάδα πίσω τους), ωστόσο, η ΤΔΒΚ συνέχισε την ύπαρξή της δυναμώνοντας.

Μετά τις 15 Ιουλίου, το παράδειγμα έχει αλλάξει.

Τώρα η Τουρκία και η ΤΔΒΚ λένε στον κόσμο: «Έχουμε κάνει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες. Αλλά είναι ξεκάθαρο ότι δεν θα υπάρξει μόνιμη ειρήνη με τους Έλληνες. Τώρα υπάρχουν δύο κράτη στο νησί και καμία λύση που να βασίζεται σε αυτό δεν θα προσφέρει διαρκή ειρήνη». Αυτό δήλωσε ο Πρόεδρος Ερντογάν  και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να «αναγνωρίσει την ΤΔΒΚ» στην ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

Άρα, αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει μια αλλαγή στη γραμμή ΗΠΑ-ΕΕ;

Οχι.

Οι μνήμες μας δεν έχουν ξεχάσει τα πολλά γεγονότα στα οποία υποστηρίχθηκαν οι Έλληνες. Πήραν πολλές ενέργειες, από τις ασκήσεις NEMESIS 2017 μέχρι τις συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία.

Στο πλαίσιο αυτό, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω δύο ακόμη γεγονότα:

Δεκέμβριος 2017…

Πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνεδρίαση της PESCO (Κοινό Αμυντικό Σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) που ιδρύθηκε εντός της ΕΕ. Στη συνάντηση αυτή αποφασίστηκαν/θα αποφασιστούν  ασκήσεις που θα αναπτυχθούν σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ.

Η PESCO πραγματοποίησε συνάντηση στις Βρυξέλλες, την πρωτεύουσα του Βελγίου, τον Μάρτιο του 2018.. Αποφασίστηκαν 17 έργα της PESCO για την ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων ετοιμότητας μάχης και δυνατοτήτων στον τομέα της άμυνας. Η Νότια Κύπρος συμπεριλήφθηκε σε 6 από αυτά τα έργα.

Μετά τη σύνοδο κορυφής, αξιωματούχοι της ΕΕ κήρυξαν «παράνομες» τις δραστηριότητες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.

1 Απριλίου 2019.

Ο Ντέιμον Γουίλσον, τότε Αντιπρόεδρος του Atlantic Council ενός από τους οργανισμούς με επιρροή στη χάραξη πολιτικής των ΗΠΑ, είπε, « ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ. Ναι της Κύπρου». Πριν προχωρήσουμε στις λεπτομέρειες του άρθρου, πρέπει να πούμε για τον Γουίλσον. Γιατί θα δείτε ότι ο συγκεκριμένος δεν είναι καθόλου συνηθισμένος ειδικός.

Θα γινόταν καλύτερα κατανοητό αν λέγαμε ότι ο  Ντέιμον Γουίλσον στο Ατλαντικό Συμβούλιο, έγινε επικεφαλής του NED, μιας από τις βαθύτερες δομές των ΗΠΑ. Ο Γουίλσον είναι επί του παρόντος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του National Endowment for Democracy, του θεσμού που βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής των ΗΠΑ για ανάμειξη/εξέγερση εξαγωγικών χωρών-στόχων σε όλο τον κόσμο.

Δεν υπάρχει στο βιογραφικό στον ιστότοπο του NED.

Atlantic Council και Wilson Center

Σε άρθρο του στο Atlantic Council προτείνει ως νέο μέλος του ΝΑΤΟ την Κύπρο και αναφέρεται στους Έλληνες.. Η περίληψη των λόγων που προβάλλει ο Ντέιμον Γουίλσον, ο οποίος είναι προσωπικότητα με επιρροή στις πολιτικές ΗΠΑ-ΝΑΤΟ λόγω των καθηκόντων του, «για την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ» έχει ως εξής:

-«Από το 2011, η γεωπολιτική κατάσταση στην περιοχή άλλαξε σημαντικά, καθώς η Ρωσία ενίσχυσε τη θέση της μέσω της συμμαχίας της με το καθεστώς Άσαντ στη Συρία, έστειλε περισσότερους από 65.000 στρατιώτες στη χώρα και επέκτεινε την παρουσία της στην Ταρτούς. Το Ταρτούς είναι η μοναδική ναυτική βάση της Ρωσίας στη Μεσόγειο.

- Τα ύδατα γύρω από την Κύπρο έχουν γίνει περιοχή ανησυχίας για μη κρατικές απειλές, συμπεριλαμβανομένης της διάδοσης των πυρηνικών όπλων, του οργανωμένου εγκλήματος, της τρομοκρατίας, της εμπορίας ανθρώπων και των προσφυγικών ροών. Η διαίρεση του νησιού παρουσιάζει τρωτά σημεία που μπορούν να εκμεταλλευτούν εγκληματίες, καθώς η περιορισμένη κυπριακή συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας δημιουργεί περιττές δυσκολίες.

- Το να μην τερματιστεί το Κυπριακό είναι επίσης η ημιτελής υπόθεση μιας ελεύθερης και ειρηνικής Ευρώπης».

Λοιπόν, τι βάζει ο Wilson στην πρώτη θέση των εμποδίων στο Κυπριακό και την ένταξη στο ΝΑΤΟ: Φυσικά, την ύπαρξη του τουρκικού στρατού.

Η δήλωσή του είναι ακριβώς η εξής: «Το πρωταρχικό εμπόδιο παραμένει εγγυήσεις ασφαλείας σε ένα μελλοντικό σενάριο επανένωσης, ιδιαίτερα στην περίπτωση της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στη Βόρεια Κύπρο».

Ο Ντέιμον Γουίλσον υποστηρίζει ότι το ΝΑΤΟ μπορεί να δημιουργήσει ένα κέντρο επιχειρήσεων κάνοντας χρήση της υπάρχουσας υποδομής στο νησί και φιλοξενώντας προσωπικό από συμμάχους του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, όπως ακριβώς στην έκθεση του Western Policy Center

Ο Ντέιμον Γουίλσον υποστηρίζει ότι, ακριβώς όπως στην έκθεση του Κέντρου Δυτικής Πολιτικής, το ΝΑΤΟ μπορεί να δημιουργήσει ένα κέντρο επιχειρήσεων εκμεταλλευόμενο την υπάρχουσα υποδομή στο νησί και φιλοξενώντας προσωπικό από συμμάχους του ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.

Όπως γίνεται κατανοητό από αυτό το άρθρο, στα μάτια των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ, η Κύπρος φαίνεται να είναι ένα νησί που πρέπει να τεθεί πλήρως υπό έλεγχο. Η δυνατότητά της να παίξει κρίσιμο ρόλο τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και στην ευρασιατική γεωπολιτική τοποθετεί την Κύπρο στο επίκεντρο αυτών των σχεδίων. Ειδικά σήμερα, εκτός από τη στρατηγική της περικύκλωσης της Ρωσίας, η θέση στην ενεργειακή γεωπολιτική φέρνει την Κύπρο σε πολύ σημαντική θέση. Επιπλέον, μπορούμε να διαβάσουμε σε αυτό το πλαίσιο ότι οι ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, εξαιρουμένης της Τουρκίας, συσσώρευσαν όπλα, οχήματα και εξοπλισμό στην Ελλάδα και μετατόπισαν τη νοτιοανατολική πλευρά τους στη χώρα αυτή.

Για το λόγο αυτό, η πολιτική «λύσεων δύο κρατών» της Δημοκρατίας της Τουρκίας και της ΤΔΒΚ και η έκκληση του Προέδρου Ερντογάν προς τη διεθνή κοινότητα να «γνωρίσει την ΤΔΒΚ» στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ έχουν πολύ ιδιαίτερη σημασία.

Η μητέρα Πατρίδα Τουρκία  και η ΤΔΒΚ δημιούργησαν μια γραμμή άμυνας ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας της Γαλάζιας Πατρίδας. Τι θα μπορούσε να συμβεί άραγε στο μέλλον;»