Πέτρος Κυριακίδης: Ο καταζητούμενος Γκουρού

Ίσα ίσα επιβεβαιώνει το κανόνα που θέλει ένα «χρυσό επιχειρηματία, μεγάλο ευεργέτη, εξαίρετο φιλάνθρωπο, μαικήνα των τεχνών και ιδανικό χορηγό» να αντιμετωπίζει ως κοινός απατεώνας πίσω από τα κάγκελα της φυλακής κατηγορίες για καταχρήσεις, υπεξαίρεση, διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και ξέπλυμα βρώμικου χρήματος. Φτάνει τότε η στιγμή που όλοι οι προηγούμενοι ύμνοι και αγιογραφίες υπέρ του μεγιστάνα εξατμίζονται.

Μαζί τους φαίνεται να εξαφανίζονται και όσοι συνέδεσαν το όνομα και τη διαδρομή τους με τον έγκλειστο στο Κορυδαλλό επιχειρηματία. Η περίπτωση του Πέτρου Κυριακίδη είναι ενδεικτική.

Πληροφορίες θέλουν τη 2η ειδική ανακρίτρια να έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης εναντίον του, καθώς είναι κατηγορούμενος στην υπόθεση των ζημιογόνων δανείων, τα οποία χορηγούσε η PROTON BANK σε εταιρίες συμφερόντων του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, που συνολικά ξεπερνούν τα 700 εκατομμύρια. ευρώ. Όμως ο γνωστός και από τη δραστηριότητά του στον χώρο των ΜΜΕ επιχειρηματίας αγνοείται. Οι αρχές πιθανολογούν ότι έχει ήδη ή πρόκειται να διαφύγει στο εξωτερικό.

Ο Κυριακίδης πρώην αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Alapis σχετίστηκε με το Λαυρεντιάδη από την παιδική του ηλικία. Γεννημένος στη Κύπρο το 1940 και πτυχιούχος της Νομικής Αθήνας, όπως ισχυρίζεται , ο Πέτρος Κυριακίδης υπήρξε στενός φίλος με τον πατέρα του Λαυρέντη, Βασίλη. Η σχέση αυτή μεταβιβάστηκε κατά κάποιο τρόπο στο γιο μετά του θάνατο του πατέρα. Ξεπέρασε , ωστόσο, τις τυπικότητες μιας απλής φιλίας μεταξύ δύο ανθρώπων που τους χωρίζουν 32 ολόκληρα χρόνια και αλληλοπλέχτηκε σε ένα αδιάλυτο, προσωπικό και επιχειρηματικό κουβάρι. Κανείς δεν γνωρίζει πού τελειώνει ο ένας και πού αρχίζει ο άλλος. Αρκετοί το αποδίδουν στην αγάπη και στην ανάγκη του Λαυρέντη για πατρική φιγούρα, μετά την απώλεια του πατέρα του, άλλοι σε υπόγεια και περιπλεγμένα εταιρικά σχήματα.

Πιο κοντά στην αλήθεια, πάντως, βρίσκονται εκείνοι που εκτιμούν ότι ο Λαυρέντης θεωρεί ότι οφείλει την επιβίωση του μέχρι σήμερα στα «μαγικά» χέρια του Κυριακίδη. Οπαδός της ομοιοπαθητικής, ανάμεσα σε πλήθος εναλλακτικών θεραπειών, και γνώστης φυσιοθεραπευτικών μεθόδων ο Κυριακίδης θεωρείται ότι βοήθησε τον Λαυρεντιάδη εκεί όπου απέτυχαν τα συμβατικά φάρμακα. Από τη παιδική του ηλικία ο Λαυρεντιάδης πάσχει από μια σπάνια μορφή ασθένειας του αίματος, η οποία θα μετεξελιχθεί σε νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα, η οποία προκαλεί φλεγμονή στις αρθρώσεις. Ο Κυριακίδης φέρεται να χρησιμοποίησε τις εναλλακτικές μεθόδους και την πνευματική του δύναμη για να ανακουφίσει τον νεαρό φαρμακοβιομήχανο εκεί ακριβώς όπου τα προϊόντα παραγωγής του αδυνατούσαν να βοηθήσουν. Έκτοτε του αποδόθηκε το προσωνύμιο «γκουρού»

Ο Πέτρος Κυριακίδης με θερμή σχέση με την εκκλησία της Ελλάδας, τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και Κωνσταντινούπολης, την Αρχιεπισκοπή της Κύπρου αλλά και μονών του Αγίου Όρους, προέβαλλε μια σεβάσμια εικόνα με βιβλικό κατάλευκο μούσι, διαπεραστικό βλέμμα και ευγενείς τρόπους που σχεδόν τον ταυτοποιούσαν με το παρατσούκλι του. Παρότι διέθετε πολυπληθή προσωπική φρουρά και μετακινούταν με τη συνοδεία εντυπωσιακής πομπής από τζιπ επιδείκνυε την ασκητικότητα που προσιδιάζει σε άνθρωπο εσώτερης φώτισης που κατέχει θρησκευτικά βιβλιοπωλεία, σουπερμάρκετ οργανικών προϊόντων και βιολογικά μανάβικα.

Έπειτα, μάλιστα, από παρότρυνση του ίδιου αλλά και του ρεφλεξολόγου μικρότερου γιού του, Μιχάλη, ο Λαυρεντιάδης επισκέφτηκε το Άγιο Όρος, με το ιδιωτικό του Learjet για να μυηθεί στην υγιεινή διατροφή ως μέσου καταπολέμησης της ασθένειά του. Με ανάλογο τρόπο ο επιχειρηματίας επισκέφτηκε τη μονή του Πανορμίτη στη Σύμη με το ελικόπτερό του, το οποίο προσγείωσε σχεδόν κινηματογραφικά στην είσοδο του μοναστηριού. Η ενασχόληση του Λαυρεντιάδη με τη θρησκεία και τα βιολογικά προϊόντα γιγάντωσε και τις μπίζνες του Κυριακίδη στους τομείς των ενδιαφερόντων του . Εκτός από τις επιχειρήσεις στις οποίες συμμετέχουν από κοινού, ο Κυριακίδης έχει στην κατοχή του τα καταστήματα βιολογικών ειδών «Βιολογικά Κυριακίδης», το εστιατόριο Bio Bar Resto με βιολογικά τρόφιμα στην οδό Ακαδημίας, τα θρησκευτικά βιβλιοπωλεία Κυριακίδης καθώς και τις θρησκευτικές εκδόσεις Ακρίτας.

Σε αυτόν τον Θεο-βιολογικό επιχειρηματικό περίβλημα που ο Κυριακίδης είχε χτίσει γύρω του πάντα υπήρχαν ρωγμές για να χωρέσουν επιδείξεις ματαιοδοξίας.

Αφού έλαβε μερικά ακατανόητα παράσημα και Μεγαλόσταυρους από διάφορα ορθόδοξα ιδρύματα αλλά και πατριαρχεία μετά των συνακόλουθων εκδηλώσεων τις οποίες τιμούσαν με τη παρουσία τους εκκλησιαστικοί, πολιτικοί και επιχειρηματικοί παράγοντες μη εξαιρουμένων των μελών της κυβερνητικής ελίτ, παρέλαβε και ένα διδακτορικό τίτλο ιατρικής από ένα πανεπιστήμιο της Ρουμανίας. Ακόμα, πρωτοστατούσε σε διάφορες εκδηλώσεις της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Ρωμιοσύνη» στην οποία ο εκδοτικός οργανισμός του εμφανιζόταν ως μέγας χορηγός αλλά επί της ουσίας ο ίδιος ήταν διαχειριστής της ΜΚΟ.

Πάντα με όλο και μεγαλύτερο αριθμό επίσημων παρευρισκομένων ο επιχειρηματίας πότε βραβευόταν για την «επιστημονική, εκπαιδευτική και ερευνητική προσφοράς» του και πότε ανακοίνωνε τη συνεργασία του με υπερήλικα Ρώσο νομπελίστα στη φυσική για από κοινού «πειράματα επιπτώσεων υψηλής ενέργειας ταχυτήτων στο ανθρώπινο σώμα»! Και τα ευρώ έτρεχαν αφειδώς σε χορηγίες προς Πατριαρχεία, οργάνωση συνεδρίων, νοσηλευτικά προγράμματα, ίδρυση «εργαστήριων ελευθέρων σπουδών» εναλλακτικών θεραπειών εκτός ορίων της κλασσικής επιστήμης, φιλανθρωπικές εκδηλώσεις παρέα με το Λαυρεντιάδη και Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ, κατασκευές περίτεχνων περίπτερων των εκδόσεών του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.κλπ.κλπ.

Ωστόσο στο διάχυτο ερώτημα «πού βρίσκονταν τόσα λεφτά;» ουδείς τολμούσε να απαντήσει. Ήδη από το τέλος του 2008 ο Πέτρος Κυριακίδης είχε προβεί σε ιλιγγιώδεις εξαγορές στο χώρο των ΜΜΕ. Καθόλου τυχαία από την πρώτη στιγμή, η απόκτηση του πλήθους επιχειρήσεων μέσων μαζικής ενημέρωσης, συνοδεύτηκε από δημοσιεύματα που τις απέδιδαν στη χρηματοδότηση του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη. Κατόπιν η σιγή των μιντιακών αμνών εξαπλώθηκε παντού καθώς ο ίδιος έγινε ποιμένας προσέλκυσης πολιτικών και εξασθενημένων εκδοτών και καναλαρχών που στο πρόσωπό του έβλεπαν την μεγάλη ευκαιρία ξεφορτωθούν τη ταλαίπωρη πραμάτια τους μοναδικό πρόθυμο αγοραστή. Κάπως έτσι ο Κυπριακής καταγωγής 72χρονος σήμερα καταζητούμενος έγινε μεγιστάνας των media με απευθείας ή μέσω Χρηματιστηρίου εξαγορές. Στο χαρτοφυλάκιο των επενδύσεών του συμπεριλαμβάνονταν:

Η εφημερίδα Εspresso η «Εspresso Κύπρου» και το περιοδικό «Top Scorer.

Το 12,53% της Πήγασος Α.Ε. (Μπόμπολας). Το 10,4% της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία». Το 26,66% της ΚΠΜ Εκδοτικής του Γ.Κύρτσου (City Press, City Auto Moto, Sunday Press). Το 49% της Veto του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου .Το 100% του ραδιοσταθμού Flash FM (Κόκκαλης) . Το 100% της Athens News και το περιοδικό Free (ΔΟΛ) . Το 100% της εφημερίδας Ισοτιμίας και το isotimia.gr . Το 100% του Sport TV (πρώην Magic του Κόκκαλη). Το 10% του ΣΚΑΙ και το 10% του Red FM (Αλαφούζος) » αλλά το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο δεν ενέκρινε το αίτημα μεταβίβασης . Το 33,3 % της εφημερίδας Ποντίκι. Το 100% της αθλητικής «Score» . Η ΝΕΠ (περιοδικά «L’Οfficiel», «Olive» «Parents», «Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια» κ.ά.). Η εφημερίδα «Σφήνα» (Σπύρος Καρατζαφέρης). Το κανάλι Sunny TV, καθώς και άλλες μικρότερες εκδοτικές και τηλεοπτικές επιχειρήσεις.

Από αυτή τη που ξέφρενη πορεία μαζικών εξαγορών στα ΜΜΕ και τη γιγάντωση μιας Μιντιακή αυτοκρατορίας δεν έμεινε πλέον τίποτα. Μέσα σε τρία μόλις χρόνια άλλα αποκτήματα έκλεισαν, άλλα μεταβιβάστηκαν , άλλα έβαλαν λουκέτο, αφήνοντας εκατοντάδες υπαλλήλους απλήρωτους στο δρόμο. Η μηντιακή ασπίδα που πρόσφερε ο Κυριακίδης στο συνέταιρό του Λαυρεντιάδη κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος από τη στιγμή που ο αρμόδιος εισαγγελέας ξεκίνησε να ερευνά την υπόθεση υπεξαίρεσης των 701 εκατομμυρίων ευρώ από τη τράπεζα Proton. Στο μεσοδιάστημα ως την έκδοση εντάλματος σύλληψής τόσο ο συνταξιούχος διπλωμάτης και πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέρχαρντ,-ο οποίος διετέλεσε εκτελεστικός πρόεδρος της Proton Bank όσο και ο μετρ των διεθνών σχέσεων της Ουάσιγκτον Ζμπίγκνιου. Μπρεζίνσκι, επιχείρησαν να τον «ξεπλύνουν» εμπλέκοντας το όνομά του σε δήθεν μπίζνες στις ΗΠΑ.

Μάταιος κόπος. Το πικρό τέλος του τόσο αναμενόμενου παραμυθιού δεν περιλαμβάνει προσευχές. Θα προσγειώσει στην σκληρή πραγματικότητα ακόμα και εκείνους που είχαν τη ψευδαίσθηση ότι ο Πέτρος Κυριακίδης ήταν ένας θαυματουργός γκουρού ενώ δεν ήταν τίποτε παραπάνω ένας επιτήδειος άνθρωπος που ντύθηκε για λίγο με τη φορεσιά του Αι-Βασίλη που έκανε θεάρεστες ελεημοσύνες και δωράκια με τα σκιώδους προέλευσης χρήματα του συνεταίρου του.