Πώς πρέπει να διαχειριστούν οι γονείς ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας

Στο Zarpa Radio 89.6 και στην Ανδρονίκη Κοκοτσάκη μίλησε η λογοθεραπεύτρια, ψυχολόγος και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση, Ιλιάνα Στρατινάκη για την ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας)

Η κυρία Στρατινάκη διευκρίνισε ότι πρόκειται για μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ξεκινά από την ηλικία των 2,5 χρονών και συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή του ατόμου.Υπολογίζεται ότι το 5% με 7% του μαθητικού πληθυσμού έχει ΔΕΠΥ, περισσότερο στα αγόρια με αναλογία 3 προς 1 .Τα αγόρια έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ΔΕΠΥ, είναι υπερκινητικά, δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το μάθημα, έχουν δυσκολία στην μνήμη, την προσοχή, την συγκέντρωση καθώς και στον έλεγχο των συναισθημάτων και των παρορμήσεων τους, πράττουν πριν σκεφτούν.Επισήμανε μεταξύ άλλων ότι η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να γίνει όταν το παιδί αρχίσει να φοιτά στην πρώτη δημοτικού γιατί τότε το παιδί πρέπει να είναι συγκεντρωμένο, να παρακολουθεί το μάθημα, να ακολουθεί κανόνες και εντολές, να ολοκληρώνει εργασίες.Πιο νωρίς δεν μπορούμε, τόνισε η κυρία Στρατινάκη, να δώσουμε έγκαιρη διάγνωση γιατί είναι δύσκολο να διαχωρίσουμε στο νηπιαγωγείο την ζωηράδα που έχουν τα παιδιά σε σχέση με τα παιδιά με ΔΕΠΥ.Οι γονείς σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθούν σε ένα ειδικό, είτε παιδοψυχίατρο, είτε λογοθεραπευτή ώστε να υπάρχει έγκαιρη παρέμβαση.Υπάρχουν τρεις τύποι ατόμων με ΔΕΠΥ:Ο πρώτος έχει διάσπαση προσοχής, είναι το παιδί που “περνάει ” απαρατήρητο, δυσκολεύεται να ολοκληρώσει εργασίες, είναι ανοργάνωτο κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι γονείς να μην το καταλαβαίνουν άμεσα.Ο δεύτερος τύπος ΔΕΠΥ είναι ο υπερκινητικός και μπορεί εύκολα να τον καταλάβει κάποιος.Είναι το παιδί που δυσκολεύεται να ακολουθήσει τους κανόνες που έχει ορίσει ο εκπαιδευτικός, “πετάγεται ” στην τάξη και λέει άσχετα πράγματα, τρέχει και γενικά προβαίνει σε πράξεις επικίνδυνες για τον εαυτό του.Και υπάρχει και ο τρίτος τύπος, ο συνδυασμένος, που έχει και διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα.Όσον αφορά το πώς πρέπει οι γονείς να διαχειριστούν αυτά τα παιδιά, η κυρία Στρατινάκη, τόνισε ότι στην οικογένεια πρέπει να υπάρχει σταθερότητα, δομή, όρια αλλά και επιβράβευση.Η οικογένεια να έχει μία κοινή γραμμή, να επιβραβεύει τις θετικές συμπεριφορές, οι γονείς να έχουν υπομονή ώστε να μπορούν να εξηγήσουν στο παιδί τις δυσκολίες του για να καταλάβει και να τις “δουλέψει “.Επίσης, οι γονείς θα πρέπει να βοηθούν το παιδί με ΔΕΠΥ να οργανώνει το διάβασμα του σε συνδυασμό με την συμβουλευτική που λαμβάνει ο γονέας από ένα ειδικό όχι πάντα σε επίπεδο θεραπείας αλλά κυρίως σε επίπεδο συμβουλευτικής.

Πολύ σημαντικός και ο ρόλος του σχολείου όπου θα πρέπει να υπάρχουν ξεκάθαροι κανόνες, να ξέρει το παιδί τί περιμένει ο εκπαιδευτικός από εκείνο, να μπιρει

να επιβραβεύεται η προσπάθεια του. Είναι σημαντικό να υπάρχει ενθάρρυνση σε αυτά τα παιδιά.Σε σχέση με τους ενήλικες με ΔΕΠΥ οι έρευνες έχουν δείξει οτι τα παιδιά που είχαν παρέμβαση και είχαν βοηθηθεί στην παιδική τους ηλικία, στην ενήλικη ζωή τους τα πράγματα είναι καλύτερα.Ωστόσο, στους ενήλικες υπάρχει εσωτερίκευση, δηλαδή έχουν μία εσωτερική ανησυχία, άγχος, θέλουν να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, είναι πιο επιρρεπείς στο αλκοόλ και στην γρήγορη οδήγηση και γενικά έχουν αδυναμία να διατηρήσουν τις προσωπικές τους σχέσεις.

The post Πώς πρέπει να διαχειριστούν οι γονείς ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας appeared first on zarpanews.gr.