Όπως το Θωμά…

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

Πώς να στηριχτείς στο λόγο των άλλων, χωρίς να θέλεις και εσύ να βεβαιωθείς;

Πώς να δεχθείς το «Ανέστη ο Κύριος όντως!», όταν δεν είσαι σίγουρος προσωπικά;

Το θαυμαστό είναι ότι την Ανάσταση του Ιησού δεν την κήρυξαν οι «ειδόντες» στρατιώτες που φύλασσαν τον τάφο, αλλά οι «μη ειδόντες» Μαθητές που ήταν μακριά του τάφου.

Οι Ευαγγελιστές αναφέρουν ένδεκα περιπτώσεις που ο Χριστός εμφανίστηκε μετά την Ανάστασή Του στους μαθητές Του. Σε μια απ’ αυτές προηγήθηκε αμφισβήτηση,

ώστε να κάνει τον Αναστάντα να ξανάρθει «κεκλεισμένων των θυρών». Έρχεται για να ασχοληθεί με τον «άπιστον», χωρίς να τον επιπλήξει αλλά να συγκαταβεί στην επιθυμία του «να δει, να αγγίξει, να ψηλαφίσει».

Αν και κοντά Του ο Θωμάς για τρία χρόνια «είδε και ψηλάφισε» τη δύναμη της Θεϊκής Του αγάπης που τον οδήγησε «να θεραπεύει ασθενείς και να εκβάλλει τα δαιμόνια», εντούτοις δεν δέχτηκε το λόγο των συν – μαθητών του ότι «είδαμε τον Κύριο».

Δεν είναι η Ανάσταση του Θεανθρώπου γεγονός αποδεικνυόμενο αλλά πιστευόμενο. Δεν αποδεικνύεται, δηλαδή, αλλά πιστεύεται. Τα όποια επιχειρήματα – άδειος τάφος, εμφανίσεις, κ. ά – δεν είναι για να πείσουν, ώστε να δεχτούμε την Ανάσταση θέλουμε δεν θέλουμε, καταργώντας την ελευθερία που μας χάρισε ως δώρο. Είναι για να συμπληρώνουν την προσωπική βεβαιότητα που έφερε η εμφάνισή Του «εν ετέρα μορφή», «εν Πνεύματι Αγίω».

Η όποια προσπάθεια να δεχτούμε την Ανάσταση του Χριστού με λογικά επιχειρήματα, αποστασιοποιούμενοι από την αποκάλυψη και προσκολλώμενοι στην ανακάλυψη, θα καταλήξει, ενδεχομένως, στη λογική αποδοχή, όχι όμως στη χαρά της ομολογίας του: «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου».

Αν προσπαθήσουμε να βεβαιωθούμε με επιχειρήματα, θα είμαστε όπως και ο Θωμάς που ζητούσε να Τον γνωρίσει όπως Τον γνώριζε πριν την Ανάσταση.

Αν η μαρτυρία όσων είδαν τον Αναστάντα Χριστό δεν λειτουργήσει ως ταπεινή αφετηρία και αναμονή της δικής μας θέας, όποτε Εκείνος θελήσει, θα είμαστε όπως το Θωμά που ήθελε «να δει για να πιστέψει» αγνοώντας τη μαρτυρία των άλλων.

Αν, παρ’ όλα αυτά, η καρδιά μας κάποια φορά γέμισε από την Χάρη Του – ένεκα συντριβής και ταπείνωσής της – και άρα γνωρίζει την παρουσία Του, δεν είναι απίθανο κάποια φορά, απρόσμενα και ανυπολόγιστα, όπως στο Θωμά, να έλθει δυναμικά και προσωπικά και να ομολογήσουμε «εξ όλης της καρδίας», όπως ο Θωμάς, «ο Κύριος μου και ο Θεός μου», «δόξα Σοι!».

Πηγή: Ησυχαστήριο Αγίας Τριάδος

The post Όπως το Θωμά… appeared first on Dogma.