Ο καλύτερος κυβερνήτης υποβρυχίων των ναζί και σκοτώθηκε …μεθυσμένος

Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος

Ο Wolfgang Lüth (15 Οκτωβρίου 1913 – 14 Μαΐου 1945), ανεδείχθη σε λαϊκό ηρώα στην ναζιστική Γερμανία.

Ήταν ο καλύτερος κυβερνήτης του στόλου των υποβρύχιων με ασύλληπτο ρεκόρ 46 βυθίσεων εμπορικών πλοίων  συνολικής χωρητικότητας 225.204 gros, ενός γαλλικού υποβρυχίου, με συμμετοχή σε 15 πολεμικές περιπολίες και 700 μέρες και νύχτες στις θάλασσες και τους ωκεανούς!

Έγινε  το θέμα μιας αγιογραφικής

αφήγησης του Γερμανού συγγραφέα Franz Kurowski , που δημοσιεύτηκε το 1988 με το ψευδώνυμο Karl Alman, για να τιμήσει τη μνήμη «του πιο επιτυχημένου διοικητή U-boat του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου».

Ήταν κυριολεκτικά μύθος, και φόβος και τρόμος για τα πλοία των συμμάχων.

Όμως και οι μύθοι, έχουν πολλές φορές τραγικό και άδικο τέλος…

Σκοτώθηκε από ένα Γερμανό φρουρό ναύτη, όταν μεθυσμένος επέστρεψε στην βάση του και δεν γνώριζε το σύνθημα…

Ο ΠΙΟ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΕΜΕΝΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ

Ο Lüth εντάχθηκε στο Reichsmarine το 1933. Μετά από μια περίοδο εκπαίδευσης σε σκάφη επιφανείας, μετατέθηκε στην υπηρεσία U-boat το 1936. Τον Δεκέμβριο του 1939 έλαβε τη διοίκηση του U-9 , το οποίο ανέλαβε έξι πολεμικές περιπολίες.

 Τον Ιούνιο του 1940 ανέλαβε τη διοίκηση του U-138 για δύο περιπολίες. 

Τον Οκτώβριο του 1940 μεταφέρθηκε ξανά, αυτή τη φορά στο ωκεανό υποβρύχιο U-43 για πέντε πολεμικές περιπολίες.

 Μετά από δύο περιπολίες στο U-181 , η δεύτερη ήταν η μεγαλύτερη του πολέμου, του απονεμήθηκε ο Σταυρός του Ιππότη του Σιδερένιου Σταυρού με φύλλα βελανιδιάς, σπαθιά και διαμάντια . 

Ήταν ο πρώτος από τους δύο διοικητές U-boat που τιμήθηκαν τόσο κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, ο δεύτερος παραλήπτης ήταν ο Albrecht Brandi .

Ο Λουτ ήταν Γερμανός της Βαλτικής , γεννημένος στη Ρίγα , τότε μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας .

Αρχικά υπηρέτησε με τον στόλο επιφανείας, πραγματοποιώντας μια εκπαιδευτική περιοδεία εννέα μηνών σε όλο τον κόσμο με το καταδρομικό Καρλσρούη από τις 24 Σεπτεμβρίου 1933 έως τις 27 Ιουνίου 1934.

Τον Φεβρουάριο του 1937 μετατέθηκε στο U-boat Arm και προήχθη σε Oberleutnant zur See (υποπλοίαρχο) την 1η Ιουνίου 1938.

Στις 30 Δεκεμβρίου 1939 ο Lüth ανέλαβε τη διοίκηση του U-9 , ενός U-boat τύπου IIB . 

Πήγε σε έξι περιπολίες με αυτό το σκάφος, σημειώνοντας σταθερή επιτυχία. Τον Ιανουάριο του 1940, το U-9 βύθισε το Σουηδικό εμπορικό  Flandria , μετά από την πρόωρη ανάφλεξη ενός πλωτήρα καπνού.

 Αυτή η επιφανειακή επίθεση πραγματοποιήθηκε ενώ η γέφυρα του U-9 ήταν γεμάτη με μέλη του πληρώματος που έβλεπαν. 

 Άλλες βυθίσεις περιελάμβαναν το επιφανειακό γαλλικό υποβρύχιο  Doris στις 9 Μαΐου 1940 και επτά εμπορικά πλοία με σύνολο 16.669  μικτών τόνων  (GRT).

Στις 27 Ιουνίου 1940 ο Lüth ανέλαβε τη διοίκηση του U-138 , ενός υποβρυχίου Type IID , με το οποίο βύθισε τέσσερα πλοία στην πρώτη του περιπολία, συνολικού ύψους 34.644  GRT .

 Τον Οκτώβριο, το U-138 επέστρεψε από τη δεύτερη περιπολία του, κατά τη διάρκεια της οποίας εκτόξευσε τορπίλη στο (αλλά έχασε) το νορβηγικό εμπορικό ατμόπλοιο SS  Dagrun (4.562  GRT ), βύθισε το βρετανικό εμπορικό ατμόπλοιο SS  Bonheur (5.327  GRT ) και προκάλεσε ζημιά στον βρετανικό κινητήρα δεξαμενόπλοιο British Glory (6.993  GRT ).

ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΙΝΔΙΚΟ

Τον Ιανουάριο του 1942, μετά την ολοκλήρωση μιας άλλης περιπολίας, ο Lüth διατάχθηκε να φέρει το U-43 πίσω στη Γερμανία για μια γενική επισκευή. [18] Στις 9 Μαΐου 1942 δόθηκε στον Lüth η διοίκηση ενός U -181 τύπου IXD-2 μεγάλης εμβέλειας .

 Έφυγε με την πρώτη του περιπολία τον Σεπτέμβριο του 1942, αναχωρώντας από το Κίελο για τον Ινδικό Ωκεανό και τα νερά ανοιχτά της Νότιας Αφρικής . 

Τον Οκτώβριο έφτασε στους θαλάσσιους δρόμους έξω από το Κέιπ Τάουν και πέρασε έναν μήνα περιπολώντας στην περιοχή.

 Στις 13 Νοεμβρίου 1942, ενώ ήταν ακόμη στη θάλασσα, ο Lüth έλαβε ένα σήμα που έλεγε ότι του είχε απονεμηθεί ο Σταυρός του Ιππότη του Σιδερένιου Σταυρού με Φύλλα Δρυος.

Τον Μάρτιο του 1943 ο Lüth ξεκίνησε για μια δεύτερη περιπολία στα ανοιχτά της Νότιας Αφρικής και στον Ινδικό Ωκεανό, ιδιαίτερα στα νερά γύρω από τον Μαυρίκιο .

 Αυτή η περιπολία διήρκεσε 205 ημέρες (23 Μαρτίου 1943 – 14 Οκτωβρίου 1943) καθιστώντας την τη δεύτερη μεγαλύτερη του πολέμου.

 (Η μεγαλύτερη περιπολία μάχης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν διάρκειας 225 ημερών, η οποία επιτεύχθηκε από τον Eitel-Friedrich Kentrat ως διοικητή του U-196 .) 

Ο Lüth βύθισε 10 πλοία συνολικού ύψους 45.331  GRT σε αυτήν την περιπολία, η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν η τελευταία του…

Τον Ιούλιο, ο Lüth οδήγησε το σκάφος του δυτικά προς τη Μαδαγασκάρη, πριν τον διατάξουν να επιστρέψει στον Μαυρίκιο.  Στις 15 Ιουλίου 1943, ο Lüth βύθισε το βρετανικό πλοιο εφοδιασμου Empire Lake και σημείωσε στο ημερολόγιο του:

 “Πέντε άνδρες έχουν μείνει να επιπλέουν σε ένα κομμάτι συντριμμιού.

 Λόγω της ανοιχτής θάλασσας και της απόστασης 180 μιλίων από τη στεριά πιθανότατα δεν θα να σωθείς»

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ… ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ

Μετά από πέντε χρόνια επιχειρησιακής υπηρεσίας U-boat, συμπεριλαμβανομένων 15 πολεμικών περιπολιών και πάνω από 600 ημέρες στη θάλασσα, ο Lüth ανέλαβε τη διοίκηση του 22ου Στόλου U-boat που στάθμευε στο Gotenhafen τον Ιανουάριο του 1944. Αυτή ήταν μια μονάδα εκπαίδευσης για διοικητές U-boat.

 Τον Ιούλιο του 1944 ανέλαβε τη διοίκηση του 1ου Τμήματος της Ναυτικής Ακαδημίας Mürwik στο Flensburg . 

Προήχθη σε Fregattenkapitän (διοικητής) την 1η Αυγούστου 1944 και έγινε διοικητής ολόκληρης της ακαδημίας τον Σεπτέμβριο.

 Προήχθη στο Kapitän zur See (καπετάνιος) την 1η Σεπτεμβρίου 1944.

Οι βρετανικές δυνάμεις κατέλαβαν το Φλένσμπουργκ στις 5 Μαΐου 1945. αρχικά, τίποτα δεν άλλαξε στην καθημερινή ρουτίνα στη Ναυτική Ακαδημία Mürwik.

 Επιστρέφοντας μεθυσμένος τη νύχτα της 13ης/14ης Μαΐου 1945,  ο Lüth απέτυχε να ανταποκριθεί στην πρόκληση του φρουρού και πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τον 18χρονο ναυτικό Mathias Gottlob, Γερμανό φρουρό.

 Ο υπεύθυνος αξιωματικός ανέφερε αμέσως το περιστατικό, επικοινωνώντας με τον Μεγάλο Ναύαρχο και τον Πρόεδρο του Ράιχ Καρλ Ντόνιτς .

 Ο βοηθός του Dönitz, ο οποίος είχε αποδεχτεί την κλήση, αρχικά θεώρησε ότι ήταν ένα κακόγουστο αστείο.

 Στη συνέχεια κάλεσε τον αδερφό του Lüth, Joachim, καθώς τα δύο αδέρφια έμεναν μαζί.

 Ήταν αυτός που ενημέρωσε τη γυναίκα του Λουτ και τα τέσσερα παιδιά τους ότι ο Λουτ είχε πεθάνει.

Ο Ντόνιτς επικοινώνησε με τον Βρετανό διοικητή της πόλης του Φλένσμπουργκ, ζητώντας του την άδεια να πραγματοποιήσει μια επίσημη κρατική κηδεία , η οποία εγκρίθηκε με βασιλική συναίνεση .

 Η κηδεία πραγματοποιήθηκε στις 16 Μαΐου 1945 με τον Dönitz, τον διορισμένο διάδοχο του Αδόλφου Χίτλερ να υπηρετεί ως Reichspräsident, να εκφωνεί το εγκώμιο.

 Εκ των προτέρων, ο Dönitz είχε διατάξει ένα εξεταστικό συμβούλιο και στρατοδικείο για να διευκρινιστούν οι συνθήκες του πυροβολισμού.

 Κατά τη διάρκεια του στρατοδικείου, ο Gottlob δήλωσε ότι, σύμφωνα με τις εντολές του, είχε ζητήσει τον κωδικό πρόσβασης τρεις φορές χωρίς να λάβει απάντηση από το άτομο, το οποίο δεν μπορούσε να αναγνωρίσει οπτικά στο σκοτάδι.

 Χωρίς να σκοπεύει είχε πυροβολήσει το τουφέκι του από το ισχίο.

 Η αλυσίδα των γεγονότων επιβεβαιώθηκε.

 Το δικαστήριο έκρινε ότι ο Γκότλομπ δεν ήταν ένοχος και τον απάλλαξε από κάθε ευθύνη.

Πληροφορίες

Ναυτικό τμήμα πληροφοριών (Αύγουστος 1941).

Γερμανικά U-boats του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου – uboat.net

Πόλεμος U-boat του Χίτλερ . Τομ. 2: The Hunted 1942–1945. Νέα Υόρκη: Μοντέρνα Βιβλιοθήκη.

The post Ο καλύτερος κυβερνήτης υποβρυχίων των ναζί και σκοτώθηκε …μεθυσμένος appeared first on Militaire.gr.