Πιζάντε εναντίον Λογοθέτη: Νέος πόλεμος στην Αθήνα για 7,8 εκατ. δολάρια με το κόλπο της τετράγωνης απάτης – Ολόκληρη η μήνυση

Πρόκειται για την λεγόμενη περίπτωση της «τετράγωνης/ τετραμερούς απάτης», στην οποία ο δράστης/εξαπατών (I) παραπλανά τον διαθέτοντα (2) να προβεί σε διάθεση της περιουσίας τρίτου (3), της οποίας ο διαθέτων έχει την εξουσία διαχείρισης/διάθεσης, με σκοπό να προσπορίσει σε τρίτον (4) το τελικό περιουσιακό όφελος που αντιστοιχεί στην ζημία.

Με μια έγκληση (μήνυση) καταπέλτη,  περίπου 9,000 λέξεων, ο τέως μέτοχος της TELESIS χρηματιστηριακή Βίκτωρ Πιζάντε στρέφεται εναντίον του εφοπλιστή Γιώργου Λογοθέτη κατηγορώντας τον ότι του υπεξαίρεσε τουλάχιστον 7,848

Πιζάντε και Λογοθέτης γνωρίστηκαν το 2013 και έκτοτε έκαναν «κολλητή» παρέα.

«Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Λογοθέτη να παγιδεύει τον φίλο του» όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται ο Πιζάντε.

Η έκκληση κατατέθηκε σε δικαστήριο της Αθήνας και ο Πιζάντε ζητεί να ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον του Λογοθέτη, με τον οποίο ήταν φίλοι για το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης, η οποία τελέστηκε, μεταξύ άλλων και στην Αθήνα, στις 17.06.2014 και για το αδίκημα της κατ’ επάγγελμα νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.

Της έγκλησης του κ. Πιζάντε στον εισαγγελέα της Αθήνας, ειχε προηγηθεί αγωγή πάλι εναντίον του Λογοθέτη στο Λονδίνο.

Η υπόθεση έχει εκδικαστεί και αναμένεται το αργότερο έως το τέλος του Οκτωβρίου η απόφαση.

Ο Πιζάντε ισχυρίζεται στα δικαστήρια του Λονδίνου ότι ο Λογοθέτης του υπεξαίρεσε  περίπου 14,000,000 δολάρια για εφοπλιστικές δουλειές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Λογοθέτης αντιμετωπίζει σειρά μηνύσεων και αγωγών σε Ελλάδα, Κύπρο και ΗΠΑ.

Έχουν καταθέτει από τέως συνεργάτες του η φιλικά του πρόσωπα που ισχυρίζονται ότι τους εξαπάτησε.

Στην μήνυση  του ο Πιζάντε ισχυρίζεται ότι, «ο Λογοθέτης χρησιμοποίησε την λεγόμενη περίπτωση της «τετράγωνης/ τετραμερούς απάτης», στην οποία ο δράστης/εξαπατών (I) παραπλανά τον διαθέτοντα (2) να προβεί σε διάθεση της περιουσίας τρίτου (3), της οποίας ο διαθέτων έχει την εξουσία διαχείρισης/διάθεσης, με σκοπό να προσπορίσει σε τρίτον (4) το τελικό περιουσιακό όφελος που αντιστοιχεί στην ζημία.»

Η εγκαλούσα εταιρεία Swindon Holding & Finance Limited είναι συμφερόντων του Βίκτωρα Πιζάντε, επιχειρηματία ελληνικής καταγωγής και ιταλικής ιθαγένειας, ο οποίος ζούσε παλαιότερα στη Νέα Υόρκη, διατηρούσε, ωστόσο, ανέκαθεν πολλούς δεσμούς με την Ελλάδα στην οποία και έχει μεγαλώσει και επί πολλά έτη εργαζόταν, δραστηριοποιείτο επιχειρηματικά και κατοικεί πλέον και σήμερα. Ανέκαθεν, λοιπόν, σημαντικό τμήμα των επιχειρηματικών του αποφάσεων, αναλόγως των περιστάσεων, λαμβάνεται και στην Ελλάδα, κάτι που συνέβη και στην παρούσα περίπτωση. Ειδικότερα, η εγκαλούσα εταιρεία Swindon Holding & Finance Limited (εφεξής Swindon) είναι εταιρεία, η οποία έχει συσταθεί σύμφωνα με τους νόμους των Βρετανικών Παρθένων Νήσων. Μέτοχός της σε ποσοστό 100% είναι το Swindon Trust, ένα καταπίστευμα που έχει συσταθεί προς όφελος της οικογένειας του Βίκτωρα Πιζάντε (Σχετικά Ια-ΐγ).

Ο εγκαλούμενος από την άλλη πλευρά Γεώργιος Λογοθέτης είναι Έλληνας επιχειρηματίας δραστηριοποιούμενος στον χώρο της ναυτιλίας, με ιθαγένεια Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος δραστηριοποιείται επιχειρηματικά μεταξύ άλλων στη Νέα Υόρκη και στην Ελλάδα.

Οι Γεώργιος Λογοθέτης και Βίκτωρ Πιζάντε γνωρίστηκαν στις αρχές του 2013 μέσω των συζύγων τους, και συνέχισαν να συναναστρέφονται κοινωνικώς διατηρώντας φιλική σχέση.

Ο Βίκτωρ Πιζάντε και ο Γεώργιος Λογοθέτης ξεκίνησαν την επενδυτική τους συνεργασία τον Μάιο του 2013. Στο πλαίσιο της φιλικής κοινωνικής τους σχέσης στην Αθήνα, και στην Νέα Υόρκη, κατόπιν προτροπής του κ. Λογοθέτη, ο Βίκτωρ Πιζάντε ξεκίνησε μέσω των εταιρειών του, αρχικώς της BCA Shipping Investment Corporation (εφεξής BCA- εταιρεία Βρετανικών Παρθένων Νήσων) (σχετικό 2α-2γ) σειρά επενδύσεων στον τομέα της ναυτιλίας, αρχικώς, συμφωνώντας με την εταιρεία Lomar Shipmanagement (Εταιρεία Βρετανικών Παρθένων Νήσων) και, εν συνεχεία, με την εταιρείες Libra Holdings Limited (εφεξής Libra) και Lomar Corporation Limited (εφεξής Lomar) (εταιρείες Βερμούδων), συμφερόντων και οι δυο του Γεωργίου Λογοθέτη σε επενδύσεις ναυπήγησης και εκμετάλλευσης πλοίων.

Ειδικότερα, αρχικώς, ο Βίκτωρ Πιζάντε προχώρησε σε κοινοπραξία με τον εγκαλούμενο Γεώργιο Λογοθέτη, με την οποία (κοινοπραξία) η εταιρεία BCA (συμφερόντων Πιζάντε) απέκτησε το 50% της εταιρείας Netley, Βρετανικών Παρθένων Νήσων, την οποία (Netley) έως τότε κατείχε εξ ολοκλήρου η εταιρεία Lomar Shipmanagement (συμφερόντων Λογοθέτη), με σκοπό την απόκτηση κυριότητας και δυνατότητας διαχείρισης επί των εταιρειών – ιδιοκτητριών τεσσάρων πλοίων.

Επρόκειτο για τα πλοία Barry Trader και Kimolos Trader, καθώς και για τα πλοία Kalamata Trader και Kea Trader (Σχετικό 3). Στην ως άνω κοινοπραξία ο Βίκτωρ Πιζάντε αποφάσισε να συμμετάσχει, ακριβώς επειδή ο Γεώργιος Λογοθέτης του παρουσίασε ότι στην επένδυση αυτή θα συμμετείχαν οι δυο τους, σε ποσοστό 50% δια των εταιρειών τους (Σχετικό 4).

Ωστόσο, ο κ. Λογοθέτης, όπως φάνηκε μεταγενέστερα, συνήθιζε να προσκαλεί και τρίτα μέρη στις συμφωνίες του, χωρίς να αποκαλύπτει τη συμμετοχή τους στον αντισυμβαλλόμενό του.

Με τον τρόπο μάλιστα αυτό, όπως εικάζεται και όπως εκ του αποτελέσματος ο κ. Πιζάντε έχει κατανοήσει και από την δική του περίπτωση, ο εγκαλούμενος συχνά υπολόγιζε ως δική του δήθεν συνεισφορά στην κοινή προσπάθεια την συμμετοχή του στα μελλοντικά κέρδη της εκάστοτε επένδυσης, καθιστώντας εαυτόν συνέταιρο στα κέρδη, αλλά όχι (ή τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό) και στο κεφάλαιο της επένδυσης!

Εικάζεται μάλιστα από την πλευρά κ. Πιζάντε ότι αυτό συνέβη ήδη στην πρώτη αυτή επένδυση του Πιζάντε στην Netley.

Ο Βίκτωρ Πιζάντε πείστηκε έτσι αρχικώς να επενδύσει στη Netlcy διαθέτοντας χρήματα της εταιρείας του BCA, 7.654.500 και 1.843.750 δολ. ΗΠΑ (Σχετικά 5, 6).

Η διαχείριση των χρημάτων του Βίκτωρα Πιζάντε γινόταν από τον εγκαλούμενο Γεώργιο Λογοθέτη, μέσω της εταιρείας του τελευταίου, Lomar Shipping Limited (βλ. ως άνω Σχετικό 3, ειδικά την παρ. 12, και Σχετικό 7).

Με τα δεδομένα αυτά το Μάιο του 2014, ένα έτος αργότερα, ο εγκαλούμενος ενημέρωσε τον Βίκτωρα Πιζάντε ότι η εταιρεία Netley (η κοινοπραξία τους) εισήλθε σε διαπραγματεύσεις με τρίτη εταιρεία, την ICBC Leasing, προκειμένου να πουλήσει και να επανακτήσει δια της ενοικίασης τα πλοία Barry Trader και Kimolos Trader (sale – lease back συμφωνία).

Ο εγκαλούμενος ενημέρωσε τον Βίκτωρα Πιζάντε ότι με τον τρόπο αυτό θα απελευθερωνόταν το κεφάλαιο που είχε καταβάλει η BCA, εταιρεία Βίκτωρα Πιζάντε, στην Netlcy, και, επιπλέον, η BCA (Πιζάντε) θα δικαιούτο 6.250.000 δολ. ΗΠΑ από την εν λόγω συναλλαγή (Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 14, υποπαρ. 1,2,4).

Ο εγκαλούμενος, περαιτέρω, ανακοίνωσε στον Βίκτωρα Πιζάντε ότι δήθεν ήταν κρίσιμο για την συμφωνία η ICBC Leasing να συναλλάσσεται μόνον με εταιρείες συμφερόντων Λογοθέτη και ότι δήθεν τυχόν αποκάλυψη της συμμετοχής της BCA (Πιζάντε) στη Netlcy θα έθετε σε κίνδυνο την ως άνω συμφωνία (Σχετικό 9).

Ευλόγως, πλέον, εικάζεται ότι αυτό έγινε προκειμένου ο κ. Λογοθέτης να αποφύγει να απο καλύψει στον κ. Πιζάντε τυχόν δικαιώματα τρίτων μερών επί των πλοίων που διαχειριζόταν η Netley (η κοινοπραξία Πιζάντε – Λογοθέτη) κατά το συνήθη τρόπο συναλλαγής του εγκαλουμένου, ο οποίος συνήθιζε να έχει κρυφούς “συνεταίρους” στους οποίους είχε υποσχεθεί μερίδιο συμμετοχής στα κέρδη της ίδιας επένδυσης..

Προς τούτο η BCA (Πιζάντε) μεταβίβασε στην Lomar (Λογοθέτης) αντί συμβολικού τιμήματος τη συμμετοχή της στην Netley (πρώτα κοινοπραξία-και πλέον Λογοθέτης), ώστε να φαίνεται ότι της ανήκει εξ ολοκλήρου (Σχετικά 10α, ΙΟβ, 11α, Πβ). Αντιστοίχως, συμφωνήθηκε τον Ιούνιο του 2014, μεταξύ των εταιρειών Swindon, της εγκαλούσης, δηλαδή, εταιρείας συμφερόντων Βίκτωρα Πιζάντε, και της Libra, της εταιρείας Holding συμφερόντων Λογοθέτη, η εταιρεία Libra να καταβάλει στην Swindon τα όσα η Netley (πλέον ελεγχόμενη μόνον από τη Lomar) θα όφειλε στην BCA (Πιζάντε) ( Σχετικό 12, Σχετικό 13, Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 21, υποπαρ. 1,2,3,4, παρ. 22, υποπαρ. 1). Πέραν εξάλλου των 6.250.000 δολ. ΗΠΑ στην BCA οφείλονταν από την Netley και 2.741.250 δολ. ΗΠΑ, τα οποία επίσης συμφωνήθηκε να εισπραχθούν δια της Swindon

Άλλως ειπείν: η συμμετοχή της BCA στην Netley και οι συνολικές οφειλές της Netley στην BCA θα αποσβέννυντο δια της καταβολής αντιστοίχων ποσών από την Libra (Λογοθέτης) στην Swindon (Πιζάντε).

Επομένως, κατά συνομολογία των μερών, τον Ιούλιο του 2014 συμφωνήθηκε ότι οι αξιώσεις πλέον της εγκαλούσης Swindon συμφερόντων Βίκτωρα Πιζάντε έναντι της Libra ανέρχονταν σε 6.250.000 + 2.741.250 – 8.991.250 δολ. ΗΠΑ (περίπου δηλαδή 9 εκ. δολ ΗΠΑ). (Σχετικό 12, Σχετικά 13, Σχετικό 14, Σχετικό 15).

Τα ποσά αυτά τελικώς ο Βίκτωρ Πιζάντε τα επανεπένδυσε τον Νοέμβριο του 2014 στην κοινοπραξία των εταιρειών του εγκαλουμένου Γεωργίου Λογοθέτη με το επενδυτικό fund Kohlberg Kravis Roberts («KKR»), με την επωνυμία Orchard Marine Limited («OML») (Σχετικό 16). Ειδικότερα, ο Πιζάντε συμφώνησε να εισφέρει δια της Swindon στην OMLto ποσό των 6.250.000 δολ. ΗΠΑ, το οποίο αντιστοιχούσε στην αμοιβή της Swindon από τη sale-leaseback συμφωνία μεταξύ της Netley και της ICBC Leasing για τα πλοία Barry Trader και Kimolos Trader και το ποσό των 2.741.250 δολ. ΗΠΑ, το οποίο αντιπροσώπευε την παράδοση της σε ποσοστό 50% συμμετοχής της Swindon στα πλοία Kalamata Trader, Kea Trader και Kalamoti Trader.

Ειδικότερα ο Γεώργιος Λογοθέτης ενημέρωσε αρχικώς τον Βίκτωρα Πιζάντε ότι η εταιρεία Lomar, συμφερόντων του ιδίου (του Λογοθέτη), θα προχωρούσε στην κοινοπραξία «OML» με το ανωτέρω fund «KKR» με αντικείμενο την αγορά πλοίων μεταφοράς container.

Επίσης, ότι η Lomar θα αποκτούσε το 60% της OML και ότι προς τούτο η Lomar εισέφερε στην OML 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ. Προτάθηκε τότε στον Βίκτωρα Πιζάντε να «επανεπενδύσει» τις απαιτήσεις εταιρειών του στο εν λόγω σχήμα, αποκτώντας, μέσω της εταιρείας του Swindon, το 30% της συμμετοχής της Lomar, εταιρείας του Λογοθέτη, στην κοινοπραξία OML.

Μάλιστα, παρεστήθη στον Βίκτωρα Πιζάντε από τον Γεώργιο Λογοθέτη ότι αυτός ο έμμεσος τρόπος επένδυσης, μέσω της Lomar, θα ήταν προτιμότερος της απευθείας επένδυσης στην κοινοπραξία OML, για να μην «ξαφνιαστούν» οι συνεταίροι του της KKR (Σχετικό 17).

Επρόκειτο εν προκειμένω για μια επένδυση από πλευράς Swindon (Πιζάντε), η οποία παρουσιαζόταν ότι άξιζε 12-13.5 εκ. δολ. ΗΠΑ, ήτοι το 30% των 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα οποία η Lomar παριστάτο ότι εισέφερε στην OML (Σχετικό 18).

Την επένδυση ωστόσο αυτήν την αγνοούσαν, καθώς φαίνεται, το fund KKR, και εν γένει ο έξω κόσμος, καθώς είχε, κατ’ απαίτηση του εγκαλουμένου, τον χαρακτήρα εσωτερικής συμφωνίας (Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 30, υποπαρ. 1, Σχετικό 16). Αποκαλύπτεται, δηλαδή, και εν προκειμένω, ο τρόπος με τον οποίον ο εγκαλούμενος προχωρούσε στην απατηλή του δράση. Σε κάποιον από τους συνεταίρους/συνεργάτες/συν-επενδυτές παριστά ότι δήθεν είναι ο μόνος με τον οποίον “κάνει τη δουλειά”, ενώ συγχρόνως μερίδιο από την επένδυση έχει υποσχεθεί και σε άλλους! Με τον τρόπο αυτό παρουσιάζει στον εκάστοτε αντισυμβαλλόμενο ως δικά του χρήματα, τα χρήματα τα οποία έχει στην πραγματικότητα εισφέρει ο κρυφός «συνεταίρος».

Πριν από την τελική συμφωνία του Νοεμβρίου 2014, στις 17 Ιουνίου 2014 στην Αθήνα, στο Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, έλαβε χώρα συνάντηση των Βίκτωρα Πιζάντε και Γεωργίου Λογοθέτη, στην οποία αναλύθηκε το επιχειρηματικό πλάνο της κοινοπραξίας OML, εξηγήθηκε η συμμετοχή της εταιρείας Lomar σε αυτήν, ήτοι το ύψος της συμμετοχής της Lomar (40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ για την απόκτηση του 60% της OML) αλλά και το επενδυτικό πλάνο της κοινοπραξίας

Κατόπιν της ανωτέρω συνάντησης ο Βίκτωρ Πιζάντε πείσθηκε να συμφωνήσει στην απόσβεση των έως τότε αξιώσεών του (ήτοι των εταιρειών συμφερόντων του Swindon, και – ακόμα – BCA) έναντι του Γεωργίου Λογοθέτη (ήτοι των εταιρειών συμφερόντων του Γ. Λογοθέτη), ύψους 8.991.250 δολ. ΗΠΑ, έναντι της απόκτησης από πλευράς Swindon του 30% της Lomar, εταιρείας που συμμετείχε στην κοινοπραξία OML σε ποσοστό 60%, επειδή ακριβώς του παραστήθηκε ψευδώς ότι δήθεν η Lomar είχε η ίδια εισφέρει 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ για το 60% της OML..

Ειδικότερα και περαιτέρω, συμφωνήθηκε η Swindon να λαμβάνει το 30% των προσόδων της Lomar που προέρχονταν από την κοινοπραξία Ο ML (τα παραπάνω είναι συνομολογημένα από το Γεώργιο Λογοθέτη στο από 03.08.2020 δικόγραφό του με τίτλο « Επανα- Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», στο πλαίσιο της διαδικασίας ενώπιον των Δικαστικών Αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου, βλ. Σχετικό 8, παρ. 29, υποπαρ. 1, 2, 3).

Η ανωτέρω μετακύλιση των αξιώσεων των εταιρειών Swindon και BCA του Βίκτωρα Πιζάντε έναντι των εταιρειών του Γ. Λογοθέτη, στην επένδυση της OML (της κοινοπραξίας Lomar/ KKR), δια της απόκτησης του 30% της Lomar από την Swindon αποφασίστηκε από πλευράς Βίκτωρα Πιζάντε κατόπιν της συνάντησης στην Αθήνα, αποτυπώθηκε ως συμφωνία εγγράφως τον Νοέμβριο του 2014, και δεν αμφισβητείται ως γεγονός από τον Γεώργιο Λογοθέτη.

Άλλως ειπείν, ο ίδιος ο Γεώργιος Λογοθέτης δηλώνει ότι οι απαιτήσεις των εταιρειών του Βίκτωρα Πιζάντε, ύψους 8.991.250 Δολλ. ΗΠΑ διεγράφησαν δια της απόκτησης από την εταιρεία του Πιζάντε του 30% της Lomar, της εταιρείας συμφερόντων Λογοθέτη που συμμετείχε κατά 60% στην κοινοπραξία OML (βλ. ως άνω Σχετικό 8, παρ. 29, υποπαρ. 1, 2, 3), συνεπεία των όσων συμφωνήθηκαν μεταξύ Πιζάντε και Λογοθέτη στην Αθήνα, το 2014.

Ακολούθως θα εξηγηθεί:

Γιατί η ανωτέρω δικαιοπραξία ήταν αποτέλεσμα παραπλανητικών και απατηλών ενεργειών του εγκαλουμένου με την έννοια του άρθρου 386 ΠΚ.

Γιατί η αξία της επένδυσης της Lomar στην OML, και επομένως και το 30% αυτής, ήταν διαφορετική, και δη πολύ μικρότερη από την παρουσιασθείσα, κάτι που ο εγκαλούμενος γνώριζε κατά τον χρόνο της μεταβίβασης

Ποια ακριβώς είναι η ζημία της εγκαλούσης εταιρείας και πότε κατέστη δυνατός ο ακριβής υπολογισμός της από πλευράς του Βίκτωρα Πιζάντε

Θα εξηγηθεί, δηλαδή, συγκεφαλαιωτικά, γιατί και πώς έλαβε χώρα κακούργηματική απάτη, η οποία άρχισε να πραγματώνεται από το Μάιο του 2013 και ολοκληρώθηκε στην Αθήνα (ως ψευδής παράσταση) τον Ιούνιο του 2014, οπότε ο Γεώργιος Λογοθέτης ολοκλήρωσε την απατηλή συμπεριφορά του, πριν λάβει χώρα η περιουσιακή διάθεση από πλευράς Πιζάντε, δια της υπογραφής της συμφωνίας.

Μια πρώτη υποψία περί της απατηλής δράσης του εγκαλουμένου γεννήθηκε στον κ. Πιζάντε, όταν σε έκθεση αποτίμησης της επένδυσής του στην OML, που διεξήγαγε η Deloitte, η αξία της εμφανίστηκε σημαντικά απομειωμένη.

Ο κος Πιζάντε τότε θορυβήθηκε· ωστόσο, ο εγκαλούμενος αμφισβήτησε την ακρίβεια της εν λόγω αποτίμησης (Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36, υποπαρ. 3, εδάφιο ζ).

Προκειμένου, λοιπόν, ο κ. Πιζάντε να διακριβώσει αν οι ισχυρισμοί του Γεωργίου Λογοθέτη ήσαν αληθείς, ανέθεσε στην Deloitte να διεξαγάγει μια πιο εμπεριστατωμένη έρευνα και, συγκεκριμένα, να αποτιμήσει ποια ήταν η πραγματική εμπορική αξία της συνεισφοράς της Lomar του Λογοθέτη στην OML (την κοινοπραξία με το fund KKR), τον Ιούνιο του 2014, όταν, δηλαδή, έλαβαν χώρα οι βασικές διαπραγματεύσεις μεταξύ του κ. Λογοθέτη και του κ. Πιζάντε για τη μετακύλιση των αξιώσεων των εταιρειών του τελευταίου στην OML.

Για την απάτη στην πλήρη της έκταση ο κ. Πιζάντε και η Swindon έλαβαν γνώση μόλις στις 19 Νοεμβρίου 2020, οπότε και έλαβαν την τελική αυτή έκθεση της Deloitte. Τα πορίσματα της εν λόγω έκθεσης έδειξαν ότι η πραγματική εμπορική αξία της επένδυσης του Γεωργίου Λογοθέτη διά της εταιρείας του Lomar στην OML λίγο πριν από την τελική συμφωνία ανερχόταν μόλις σε 9.375.000 δολ. ΗΠΑ αντί της παρασταθείσας δήθεν υπάρχουσας επένδυσης 40-45 εκ. Δολ. ΗΠΑ.

Μάλιστα εκ των υστέρων ο Γ. Λογοθέτης μετέβαλε το «αφήγημα» περί του υπολογισμού της δήθεν αξίας της επένδυσής του, αναφέροντας (εκ των υστέρων!) ότι δήθεν στο ύψος της επένδυσης δεν υπολόγιζε χρήματα και περιουσιακά assets υπάρχοντα εκείνη τη στιγμή, αλλά κυρίως μελλοντικά προσδοκώμενα κέρδη.

Αυτό βεβαίως και ουδέποτε ελέχθη στον Β. Πιζάντε, καθώς κανείς δεν θα εισέφερε ποτέ χρήματα, για να αποκτήσει ένα τμήμα μελλοντικών και αβέβαιων αξιώσεων.

Αλλά και αυτός ο όψιμος ισχυρισμός του Γ. Λογοθέτη και πάλι διατυπώνεται το ίδιο ψευδώς, και μάλιστα εν γνώσει του ψεύδους του από τον Γ. Λογοθέτη.

Έτσι ακόμα και τα δήθεν προσδοκώμενα κέρδη ύψους 31- 35 εκ. δολ. ΗΠΑ από τις συμβάσεις ναυπήγησης (πλοία υπό κατασκευή), τα οποία, κατά τους ισχυρισμούς του Γ. Λογοθέτη, θα εισέφερε η Lomar στην OML αποδείχθηκαν βάσει της Έκθεσης της Deloitte ως απολύτως υπερεκτιμημένα (βλ. Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte, με τίτλο «Project Deep Blue»,
σελ. 19-22, σελ. 30).

Η έκθεση αυτή μάλιστα, συνετάγη κατόπιν των στοιχείων που είχε υπόψιν του ο Γ. Λογοθέτης κατά το χρονικό εκείνο διάστημα, καθιστώντας σαφές ότι και ως προς το όψιμο αυτό αυτό αφήγημά του (συμμετοχή της Lomar στην OML δια της εισφοράς μελλοντικών κερδών) ο εγκαλούμενος και πάλι ψεύδεται.

Άλλως ειπείν, ο Βίκτωρ Πιζάντε, ως αποτέλεσμα της απατηλούς συμπεριφοράς του Γεωργίου Λογοθέτη, διέγραψε αξιώσεις των εταιρειών του έναντι των εταιρειών του Γεωργίου Λογοθέτη ύψους 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, προ κειμένου να αποκτήσει το 30% του 60% της επένδυσης του Λογοθέτη δια της Lomar στην OML, το οποίο (60%) ενώ του παρουσιάστηκε ότι άξιζε 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, εν τοις πράγμασι άξιζε μόλις 9.375.000 δολ. ΗΠΑ, με αποτέλεσμα η ζημία της εταιρείας του Swindon να είναι καθολική.

Το ύψος δε της ζημίας που υπέστη η ως άνω εταιρεία μπόρεσε να προσδιοριστεί στο σύνολό του μόλις στις 19 Νοεμβρίου 2020, οπότε ο Βίκτωρ Πιζάντε και η εν λόγω εταιρεία έλαβαν γνώση της από 19.11.2020 έκθεσης της Deloitte.

Περαιτέρω στην ανωτέρω ζημία θα καταδειχθεί επιπλέον και:

Γιατί ο εγκαλούμενος, δρώντας για λογαριασμό της Lomar, και παρά την ιδιαίτερη νομική του υποχρέωση προς τούτο, τόσο όπως αυτή απέρρεε από τον νόμο, και δη από τα άρθρα 197, 198 ΑΚ, κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεών με τον Βίκτωρα Πιζάντε στην Αθήνα, τον Ιούνιο 2014, για την σύναψη της σύμβασης μεταξύ της Swindon και της Lomar, για την συμμετοχή με 30% της πρώτης στην δεύτερη, όσο και μετά την σύναψη της σύμβασης Lomar- Swindon τον Νοέμβριο του 2014, εν γνώσει του παρέλειψε να ενημερώσει τον Βίκτωρα Πιζάντε και τη Swindon, για την καταβολή από πλευράς OML στην Lomar ποσού μόλις 5 εκ. Δολ.. ΗΠΑ με αποτέλεσμα αυτός (ο Πιζάντε) να παραλείψει ακολούθως να ασκήσει τα δικαιώματα υπέρ της Swindon, ήτοι να αξιώσει την καταβολή του 30% των 5 εκ. δολ. ΗΠΑ υπέρ της Swindon, με αποτέλεσμα η Swindon να ζημιωθεί με επιπλέον 1.67 εκ. δολ. ΗΠΑ περίπου (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 31, υποπαρ. 2,3, Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte, με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 21-22).

Είναι συνομολογημένο από τον ίδιο τον εγκαλούμενο, στο πλαίσιο εν εξελίξει αστικής διαδικασίας ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων, τα οποία έχουν αποκτήσει δικαιοδοσία αποκλειστικώς και μόνον δυνάμει σχετικής συμβατικής ρήτρας, ότι:

Ο εγκαλούμένος ανέπτυξε επιχειρηματική συνεργασία με τον Βίκτωρα Πιζάντε, ήδη από τον Μάιο του 2013, δια της κοινοπραξίας Netlcy (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα

Περί το Μάιο του 2014, η εταιρεία Lomar (Λογοθέτη), ως διαχειρίστρια των πλοίων της Netley, εισήλθε σε διαπραγματεύσεις με την εταιρεία ICBC Leasing, προκειμένου να πουλήσει και να επανακτήσει δια της ενοικίασης τα πλοία (sale leaseback συμφωνία) που ήλεγχε η Netley (η κοινοπραξία Πιζάντε και Λογοθέτη) (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 14, υποπαρ. 1).

Το Μάρτιο του 2014 ο Γεώργιος Λογοθέτης απέστειλε email προς το Βίκτωρα Πιζάντε, με το οποίο τον ενημέρωνε ότι η ICBC Leasing έπρεπε δήθεν να συναλλάσσεται μόνο με εταιρείες συμφερόντων Λογοθέτη, με αποτέλεσμα τυχόν αποκάλυψη της συμμετοχής της BCA στη Netley να θέτει δήθεν σε κίνδυνο τη sale – lease back συμφωνία (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα- Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 14, υποπαρ. 2, Σχετικό 9). Στις 5 Ιουνίου 2014 η BCA μεταβίβασε στην Lomar αντί συμβολικού τιμήματος τη συμμετοχή της στη Netley, ώστε να φαίνεται ότι τα πλοία Barry Trader και Kimotos Trader της ανήκουν εξ ολοκλήρου (βλ. ως άνω Σχετικό 10α, Σχετικό ΙΟβ).

Τον Ιούλιο του 2014 η εταιρεία του Βίκτωρα Πιζάντε BCA, είχε συνολική αξίωση από την συμμετοχή της στην Netley περί τα 8.991.250 δολλ. ΗΠΑ (βλ. ως άνω Σχετικό 12, Σχετικό 13, Σχετικό 14, Σχετικό 15, Σχετικό 8, «Επανα- Τροποποιημένη

Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 29, υποπαρ. 3).

Ήδη από τον Μάιο του 2014 ο εγκαλούμενος είχε ενημερώσει τον Βίκτωρα Πιζάντε περί της σύστασης από πλευράς του (του Λογοθέτη) της κοινοπραξίας OML με το επενδυτικό fund KKR, με αντικείμενο την ναυπήγηση/διαχείριση πλοίων, στην οποία ο Λογοθέτης, δια της εταιρείας του Lomar είχε δήθεν εισφέρει 40-45 εκ. δολ ΗΠΑ. Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης. Ο Βίκτωρ Πιζάντε πειστικά αποδεικνύει ότι ο Λογοθέτης του προκάλεσε την ιδέα να επενδύσει (Σχετικό 17). Μάλιστα ο εγκαλούμενος, ενώ στο αστικό του δικόγραφο ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων αρχικώς αποδέχεται ότι είπε στον Βίκτωρα Πιζάντε πως η Lomar εισφέρει 40 εκ. δολ. ΗΠΑ στην OML, ακολούθως, στην αμέσως επόμενη παράγραφο, αρνείται ότι το είπε! (βλ. ως άνω Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 5 υποπαρ. 1 και 2).

Τελικώς ο εγκαλούμενος δεν μπορεί να αρνηθεί πειστικά ότι παρουσίασε στον Βίκτωρα Πιζάντε τη συμμετοχή της Lomar, της εταιρείας του στην OML, την κοινοπραξία με το fund KKR, ως δήθεν αξίας 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ.

Υπ’ αυτήν την έννοια του παρουσίασε ως δήθεν επενδυτική ευκαιρία, την απόκτηση του 30% της Lomar, η οποία φερόταν να συμμετείχε στην OML με 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, δια της απόσβεσης των οφειλών των εταιριών του εγκαλουμένου έναντι των εταιρειών του Βίκτωρα Πιζάντε.

Είναι, δηλαδή, συνομολογημένο ότι οι αξιώσεις της εγκαλούσης εταιρείας Swindon (Πιζάντε) έναντι της Libra (Λογοθέτης), ύψους περίπου 9 εκ, δολ. ΗΠΑ, αποτέλεσμα των ανωτέρω αρχικών επενδύσεων της BCA (Πιζάντε) στην Netley (κοινοπραξία Πιζάντε – Λογοθέτη) και της μεταβίβασης της συμμετοχής της BCA στην Netley από την BCA στην Lomar (Λογοθέτης), μετακυλίστηκαν στην ανωτέρω επένδυση της Swindon στην OML, επειδή ο κ. Λογοθέτης παρουσίασε στον κ. Πιζάντε ότι αυτή η μετακύλιση δήθεν είναι προς το συμφέρον του – του Πιζάντε (βλ. ως άνω Σχετικό 8, «Επανα- Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 29 υποπαρ. 1, 2,3).

Συμπερασματικός: Ο Βίκτωρ Πιζάντε, και ειδικότερα η εγκαλούσα εταιρεία Swindon, διέγραψε αξιώσεις ύψους περίπου 9 εκ. δολ.. ΗΠΑ που είχε η Swindon έναντι των εταιρειών του εγκαλουμένου (και προέρχονταν από αξιώσεις άλλης εταιρείας του, της BCA, έναντι της Netley), προκειμένου να αποκτήσει το 30% της συμμετοχής της Lomar του εγκαλουμένου στην OML, το οποίο ο εγκαλούμενος του παρέστησε να αξίζει 12-13,5 εκ. δολ. ΗΠΑ, ήτοι το 30% των 40- 45 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα οποία η Lomar δήθεν συνεισέφερε εκείνη την στιγμή ως αξία στην OML.

Περαιτέρω, είναι συνομολογημένο από τον εγκαλούμενο ότι οι βασικές διαπραγματεύσεις ολοκληρώθηκαν στην Αθήνα, τον Ιούνιο του 2014, και ειδικότερα στις 17.06.2014 στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία.

Εκεί παρουσιάστηκε λεπτομερώς από τον εγκαλούμενο στον Βίκτωρα Πιζάντε το σχέδιο μετακύλισης του χρέους του πρώτου προς τον δεύτερο, ύψους 9 εκ, δολ. ΗΠΑ κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στην απόκτηση του 30% της συμμετοχής της εταιρείας Lomar του εγκαλουμένου, που θα μετείχε κατά 60% στην κοινοπραξία OML μαζί με το επενδυτικό fund KKR. Όλα αυτά εν όψει της κεφαλαιώδους διαβεβαίωσης ότι η Lomar εισέφερε στην OML 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ. Υπ’ αυτήν την έννοια η αξία του 30% της Lomar στην OML (40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ στο σύνολο) παρουσιαζόταν στον

«Βίκτωρα Πιζάντε ως δήθεν υπερβαίνουσα -κατά λίγα εκατομμύρια- τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, στα οποία ανερχόταν η αξίωση των εταιρειών του Πιζάντε έναντι των εταιρειών του Λογοθέτη, (βλ ως άνω Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 29 υποπαρ. 1, 2, 3). Ωστόσο η ανωτέρω παράσταση ήταν ψευδής διότι:

Απεδείχθη ότι η περιουσία την οποία εισέφερε η Lomar στην OML ήταν μόλις 9.375.000 δολ. ΗΠΑ και όχι 40- 45 εκ. δολ. ΗΠΑ (Σχετικό 20)

Μάλιστα φαίνεται ότι η περιουσία που ο εγκαλούμενος εισέφερε στην OML δια της Lomar δεν ήταν καν σε ρευστό γρήμα.

Εάν συνυπολογιστεί στα ανωτέρω η διαγραφή της αξίωσης της Swindon έναντι της Libra, η οποία κατ’ αποτέλεσμα προερχόταν από την αρχική επένδυση της BCA (Πιζάντε) στην Netlcy και τα εν γένει οφειλόμενα ποσά στην BCA (Πιζάντε), προκύπτει ότι ο εγκαλούμενος όχι μόνον δεν εισέφερε δια των εταιρειών του (Lomar) ποσόν ύψους 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ στην κοινοπραξία OML, αλλά ότι και η περιουσία που εισέφερε (9 εκ. και μάλιστα όγι σε ρευστό) προερχόταν κατ’ ουσίαν από τον Βίκτωρα Πιζάντε και τις εταιρείες του!

Ο εγκαλούμενος επομένως δεν έδωσε σχεδόν τίποτα από την «τσέπη» του! (βλ Σχετικό 8, «Επανα- Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36, υποπαρ. 3, εδ. ε, στ, Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue» σελ. 11,19-21)

Ο εγκαλούμενος, ενώ δέχεται ότι παρέστησε πως η αξία της συμμετοχής της Lomar στην OML δήθεν ανήρχετο σε 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ (!!), αποτυγχάνει να εξηγήσει πειστικά πώς αυτά μπορούν να αντιστοιχούν σε 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα οποία μόνον αυτά φαίνεται να εισέφερε! Κατά τρόπο ακατανόητο ισχυρίζεται ότι δήθεν πρόκειται περί «λογιστικής αξίας» της συμμετοχής του (book value) και ότι δήθεν η πραγματική εμπορική αξία ανήρχετο στο ανωτέρω εξωπραγματικό νούμερο (! !)(βλ Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36, υποπαρ. 3 εδ. ζ).

Αλλά και οι μεταγενέστεροι ισχυρισμοί του εγκαλουμένου, όπως αυτοί διατυπώθηκαν ενώπιον των δικαστικών αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου, ότι δήθεν η εμπορική αξία της συμμετοχής της Lomar στην OML ήταν πολύ μεγαλύτερη, και ότι ανερχόταν, μάλιστα, σε 40-45 εκ δολ. ΗΠΑ είναι εμφανώς αναληθείς καθώς:

To αντικείμενο της εισφερθείσας περιουσίας, η οποία συνίστατο σε συμβάσεις ναυπήγησης πλοίων, δηλαδή σε πλοία που είχαν παραγγελθεί και ήταν υπό κατασκευή, όπως η περιουσία αυτή αποτιμήθηκε στο πλαίσιο του αντικειμένου της δραστηριότητας της κοινοπραξίας OML (ναυτιλιακής φύσης), δεν ξεπερνούσε τα ανωτέρω 9.375.000 δολ. ΗΠΑ. Μάλιστα τα υπό κατασκευή πλοία που εισέφερε ο Λογοθέτης δια της Lomar αποτιμήθηκαν στην ανωτέρω αξία, κατά την εμπορική τους αξία. (Σχετικό 20, Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 11,19-21).

Οι μεταγενέστεροι ισχυρισμοί του εγκαλουμένου, ότι δήθεν η εμπορική αξία της συνεισφοράς της Lomar στην OML ήταν πολύ μεγαλύτερη, δεν αντέχουν στην λογική, ιδίως όταν πρόκειται για ποσόν ύψους 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ.

Η συνεισφορά της KKR, ήτοι του fund που είχε αποκτήσει το 40% της OML ανήργετο σε 6.250.000 δολ. ΗΠΑ γεγονός που αποδεικνύει ότι το σύνολο της αξίας ολόκληρης της κοινοπραξίας OML ανήρχετο σε 15.625.000 δολ. ΗΠΑ. Μάλιστα στην περίπτωση αυτή προκύπτει και η εισφερθείσα αξία 9.375.000δολ. ΗΠΑ του 60% της Lomar(!!) (βλ. Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 36, υποπαρ. 3, εδ. λ, Σχετικό 18, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 11,19-21).

Ο εγκαλούμενος προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ισχυρίζεται και πάλι ότι πρόκειται περί της λογιστικής αποτίμησης της συμμετοχής του fund και ότι δήθεν η πραγματική αποτίμηση είναι δήθεν πολύ μεγαλύτερη!!!

Προκειμένου να καλύψει τα ψεύδη του, δεν υποστηρίζει απλά ότι δήθεν συνεισέφερε δια της Lomar 40-45 εκ. δολ, στην OML αλλά φθάνει στο σημείο να ισχυριστεί ότι από τα 40-45 εκ δολ. ΗΠΑ., που υποτίθεται ότι συνεισέφερε η Lomar στην OML, τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ περίπου δήθεν συνιστούσαν ίδια κεφάλαια της Lomar, ενώ τα υπολειπόμενα 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ υποτίθεται ότι ήταν τα προσδοκώμενα κέρδη από τις συμβάσεις ναυπήγησης που είχε εισφέρει η Lomar στην κοινοπραξία (Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης, παρ. 36, υποπαρ. 3, εδ. α).

Οι ισχυρισμοί αυτοί, ωστόσο, είναι αναληθείς.

Ακόμα και τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα όποια υποτίθεται ότι συνεισέφερε η Lomar (Λογοθέτης) ως ίδια κεφάλαια στην OML είναι, με βάση τις αναπτύξεις που προηγήθηκαν, κατ’ ουσίαν περιουσία προερχόμενη από τις εταιρείες του Πιζάντε (!!!).

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, ο κ. Λογοθέτης παρέσυρε τον κ. Πιζάντε σε μία καθόλα επιζήμια για την εταιρεία του Swindon επένδυση, προκειμένου να επωφεληθεί, γλιτώνοντας χρήματα (περί 9 εκ δολ. ΗΠΑ) που θα έπρεπε να καταβάλει ο ίδιος στην OML δια των εταιρειών του.

Σε σχέση με τα 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ τα οποία, κατά τους ισχυρισμούς του κ. Λογοθέτη, δήθεν αναμένονταν ως προσδοκώμενα κέρδη από τις συμβάσεις ναυπήγησης που εισφέρθηκαν στην OML από τη Lomar, επισημαίνεται ότι ο κ. Πιζάντε πείσθηκε από τον κ. Λογοθέτη να επενδύσει περί τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ στην OML, ακριβώς επειδή ο τελευταίος τού παρέστησε (στον Πιζάντε) ότι η εταιρεία του, Swindon θα λάμβανε το 30% του 60% της συμμετοχής της Lomar στην OML, το οποίο (60%) ανερχόταν σε πραγματική καθαρή αξία υπάρχοντος ενεργητικού (και όχι μελλοντικών κερδών) ύψους 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ, σε μετρητά και σκάφη.

Αν ο κ. Λογοθέτης, όπως αναληθώς υποστηρίζει, είχε παραστήσει στον κ. Πιζάντε ότι από την αξία της συνεισφοράς της Lomar ύψους 40-45 εκ. δολ, τα 31-35 ήταν απλά προσδοκώμενα κέρδη, τα οποία θα αναμενόταν κατά τις αβέβαιες εκτιμήσεις του Λογοθέτη και της Lomar, ουδέποτε θα είχε επενδύσει δια της εταιρείας του, Swindon στο μερίδιο της Lomar στην OML.

Μάλιστα, το επιχείρημα που επιστρατεύει, εν προκειμένω, ο κ. Λογοθέτης όχι μόνο αντιστρατεύεται την ίδια τη λογική, αλλά διαψεύδεται και από την αλληλογραφία που είχαν ανταλλάξει ο κ. Λογοθέτης και ο κ. Πιζάντε λίγο πριν από τις βασικές διαπραγματεύσεις, τον Ιούνιο του 2014. Πράγματι, στο από 13.05.2014 email του, ιθ Γεώργιος Λογοθέτης διαβεβαίωνε το Βίκτωρα Πιζάντε ότι «X συνεισφορά ιδίων κεφαλαίων της Lomar στην κοινοπραξία σε μετρητά και σε σκάφη 0α είναι περίπου 40 εκατομμύρια δολάρια» (Σχετικό 17).

Είναι, επομένως, ξεκάθαρο ότι ο κ. Πιζάντε προχώρησε σε επένδυση ύψους περίπου 9 εκ. δολ. ΗΠΑ στην OML, διότι ο κ. Λογοθέτης παρέστησε σε εκείνον (στον Πιζάντε) ψευδώς ότι η εταιρεία του Swindon θα αποκτούσε το 30% του 60% της συμμετοχής της Lomar του Λογοθέτη στην OML, το οποίο (το 60% της συμμετοχής της Lomar) αντιστοιχούσε σε καθαρή αξία ενεργητικού ύψους 40-45 εκ. δολ. ΗΠΑ.

Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται εκ των υστέρων πανηγυρικά, όταν διαπιστώνεται ότι η δήθεν συνεισφορά της Lomar αναφέρεται σε κέρδη που θα πραγματοποιηθούν από πλοία που θα ναυπηγηθούν! Ωστόσο, προκειμένου οι συμβάσεις ναυπήγησης να αποφέρουν κέρδη και, μάλιστα, κέρδη αξίας 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ, τα οποία θα μπορούσε, η Lomar να εισφέρει στην κοινοπραξία, θα ήταν απαραίτητο να δαπανηθούν περαιτέρω κεφάλαια, ώστε τα πλοία αυτά να ολοκληρωθούν και να είναι έτοιμα προς παράδοση.

Οι συμβάσεις ναυπήγησης, δηλ. τα πλοία υπό κατασκευή, τα οποία υποτίθεται ότι η Lomar του Λογοθέτη θα εισέφερε στην κοινοπραξία OML τον Νοέμβριου του 2014, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να αξίζουν 31-35 εκ. δολ. ΗΠΑ!

Θα ήταν πολύ βολικό, με τον τρόπο αυτό, να συνάπτονται συμβάσεις ναυπήγησης, χωρίς περαιτέρω μνεία περί της χρηματοδότησης αυτών, και μόνη η σύμβαση να αξίζει όσο τα μελλοντικά κέρδη από το πλοίο, το οποίο ωστόσο όχι μόνον δεν έχει κατασκευαστεί, αλλά του οποίου η χρηματοδότηση δεν έχει καν διασφαλιστεί!

Τελικώς λοιπόν, με άλλους λόγους, το μόνο που η Lomar πράγματι εισέφερε στην OML είναι συμβάσεις ναυπήγησης αξίας περί τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ, περιουσιακό στοιχείο που κατ’ ουσίαν προερχόταν από την περιουσία των εταιρειών του Πιζάντε.Μάλιστα επί των ανωτέρω ευλογών σκέψεων ο εγκαλούμενος ενώπιον των αγγλικών αστικών δικαστηρίων έχει αντιτείνει ότι δήθεν η κατασκευή των σκαφών θα χρηματοδοτείτο με 125 εκ. δολάρια ΗΠΑ από το fund KKR, το οποίο κατείχε το 40% της OML.

Τελικώς ωστόσο τα 125.000.000 δολ. ΗΠΑ, τα οποία, κατά τους μεταγενέστερους ισχυρισμούς του Λογοθέτη, θα επενδύονταν στην OML από το fund KKR, τον άλλο εταίρο της Lomar στην OML, ακριβώς για να χρηματοδοτηθεί η κατασκευή των πλοίων, όπως παραδέχεται ο ίδιος ο Λογοθέτης, εν τοις πράγμασι, δεν επενδύθηκαν ποτέ στην OML, αλλά επιστράφηκαν στην KKR, γι’ αυτό και δεν αποτυπώνονται στον ισολογισμό της OML (Σχετικό 8, «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης, παρ. 36, υποπαρ. 3, εδ. γ)

Εξάλλου, το γεγονός της ψευδούς παράστασης υποδηλώνεται και εκ του τρόπου, με τον οποίον έλαβε χώρα η διαπραγμάτευση για την συμμετοχή της Swindon στην επένδυση του εγκαλουμένου, με το fund KKR.

Κατά την προσφιλή τακτική του εγκαλουμένου, δεν ήθελε ο Βίκτωρ Πιζάντε να συμμετάσχει απευθείας δια της Swindon στην κοινοπραξία OML, συμμετέχοντας και στις διαπραγματεύσεις με το fund KKR, αλλά ζήτησε να μετάσχει εμμέσως στην επένδυση, δια της απόκτησης του 30% της Lomar, η οποία θα αποκτούσε το 60% της OML. Έτσι η KKR δεν θα γνώριζε την συμμετοχή του στην κοινοπραξία, αλλά και ο ίδιος ο Πιζάντε δεν θα γνώριζε την αξία της OML, Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης» αλλά ούτε και το ύψος της συμμετοχής ή της προσδοκώμενης επένδυσης του KKR στην OML. (βλ ως άνω Σχετικό 15, Σχετικό 8 «Επανα-Τροποποιημένη Γραμμή Υπεράσπισης», παρ. 30 υποπαρ.

1), Σε αυτήν την αλληλουχία, επισημαίνεται ότι η τακτική που ακολούθησε ο Γεώργιος Λογοθέτης, τόσο κατά τις διαπραγματεύσεις με την ICBC Leasing όσο και κατά τις διαπραγματεύσεις με το fund KKR, να έχει «κρυφούς» συνεταίρους, στους οποίους έχει υποσχεθεί μερίδιο της ίδιας επένδυσης, φαίνεται να επαναλαμβάνεται και στην υπόθεση «Libra-Τράπεζα Πειραιώς», η οποία έχει απασχολήσει ελληνική ποινική δικαιοσύνη.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι η τακτική του Λογοθέτη να παριστάνει στους συναλλασσόμενους με αυτόν ανυποψίαστους επενδυτές ότι η συμμετοχή των εταιρειών του στην εκάστοτε επένδυση είναι πολύ μεγαλύτερη από την πραγματική, προκειμένου να εξασφαλίσει κεφάλαια για επιδιωκόμενη από τον ίδιο επένδυση, είναι ο συνήθης τρόπος επιχειρηματικής του δράσης.

Άλλωστε, ο ίδιος ο Γεώργιος Λογοθέτης στο από 19.04.2014 email του προς τον Adam Tomazos παραδεχόταν ρητά ότι το φερόμενο από εκείνον ύψος της συνεισφοράς της Lomar πόρρω απέχει από την πραγματικότητα.

Συγκεκριμένα, δήλωνε με αδιάστικτη διατύπωση ότι οι αριθμοί (στους οποίους βασίστηκε η αποτίμηση της καθαρής αξίας της συνεισφοράς της Lomar σε 40 εκ. δολ. ΗΠΑ) ήταν «υπερβολικά θετικοί» και ότι «ευελπιστούμε ότι μπορούμε να κάνουμε την KKR να συμφωνήσει ως προς την εγκυρότητα των λογιστικών αποτιμήσεων ή απλώς να επαναπαυθούμε με τον αριθμό 40 εκατομμυρίων δολ- ΗΠΑ» και ότι «το πιο πιεστικό ζήτημα» είναι ο Β.Π. (ενν. ο Βίκτωρ Πιζάντε) και «πώς θα αποκτήσουμε τον Β.Π. (ενν. ο Βίκτωρ Πιζάντε)» (Σχετικό 22, η από 07.09.2020 «Τροποποιημένη Απάντηση» που υπέβαλαν ο Βίκτωρ Πιζάντε και η Swindon ενώπιον των δικαστικών αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου).

Είναι, λοιπόν, ολοφάνερο ότι τα 40- 45 εκ. δολ., δηλ. η υποτιθέμενη αξία της συνεισφοράς της Lomar στην OML ήταν εντελώς πλασματική και επινοήθηκε από το Γ. Λογοθέτη, προκειμένου να πείσει το Β. Πιζάντε να επενδύσει κεφάλαιο ύψους περί τα 9 εκ. δολ. ΗΠΑ της εταιρείας του Swindon στο μερίδιο της Lomar στην κοινοπραξία OML, τα οποία καθώς φαίνεται είναι και τα μόνα χρήματα που μπήκαν από πλευράς Λογοθέτη και Lomar, και τα οποία προφανώς παρέστησε στο KKR ότι ήταν της Lomar, δηλαδή δικά του.

Εν τέλει, το γεγονός της ψευδούς παράστασης του Γεωργίου Λογοθέτη καθώς και το ύψος της ζημίας αποδείχθηκε περίτρανα στην από 19.11.2020 έκθεση της Deloitte, τα πορίσματα της οποίας έδειξαν τα ακόλουθα:

Η πραγματική εμπορική αξία της συνεισφοράς της Lomar στην OML ανέρχεται μόλις σε 9. 375.000 εκ. δολ. ΗΠΑ και αντιπροσωπεύει το 60% της OML.

Το πόρισμα αυτό επιβεβαιώνεται και από τη συνολική αξία της κοινοπραξίας OML, η οποία, σύμφωνα με την αποτίμηση της Deloitte ανέρχεται μόλις σε 15.625.000 δολ. ΗΠΑ, από τα οποία τα 6.250.000 δολ. ΗΠΑ αποτελούν τη συνεισφορά της KKR για το 40% της OML (Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση τηςΟεΙοίΚε με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 19-21).

Όλως παραπλανητικός παριστάθηκε στον Β. Πιζάντε ως υπάρχουσα αξία συνεισφοράς της Lomar στην OML 40- 45 εκ. Δολ. ΗΠΑ.

Πολλαπλός προκύπτει ότι η αξία αυτή ήταν «φουσκωμένη» και πλασματική, με μοναδικό αντικείμενο, όχι μετρητά και υπάρχοντα πλοία, αλλά συμβάσεις ναυπήγησης, οι οποίες μάλιστα δεν είχαν καν χρηματοδοτικός εξασφαλιστεί.

Ο ίδιος ο εγκαλού μένος προσπαθώντας να δώσει εξηγήσεις ενώπιον των αγγλικών δικαστηρίων κάνει τα πράγματα χειρότερα για τον ίδιο, αναφέροντας ότι στο ποσόν αυτό συμπεριλαμβάνονται δήθεν τα προσδοκόμενα κέρδη (επί ανύπαρκτων ακόμα πλοίων!!!).

Επ’ αυτού η έκθεση αποτίμησης της OML εκείνη την στιγμή, όπως προσφάτως διενεργήθηκε από την Deloitte, είναι αποδεικτική του ψεύδους του εγκαλουμένου (σελ. 20- 21): Η OML αξίζει 15.625.000 εκ. δολ.!

Αλλά και ως προς τα προσδοκώμενα κέρδη, από τι συμβάσεις ναυπήγησης που δήθεν θα εισέφερε η Lomar στην OML, ακόμη και αν δεν ληφθούν υπόψη τα κεφάλαια που απαιτούνται για την κατασκευή των πλοίων, και σε αυτή την περίπτωση αποδεικνύεται ότι οι υπολογισμοί της Lomar είναι καταφανώς «φουσκωμένοι», καθιστώντας το μέγεθος αυτό πρακτικώς ανύπαρκτο!

Ακόμη, δηλαδή και αν παραγνωριστεί το πραγματικό γεγονός ότι η Lomar δεν εισέφερε στην κοινοπραξία πλοία έτοιμα να ναυλωθούν, αλλά πλοία υπό κατασκευή, και στην απίθανη αυτή περίπτωση, τα κέρδη που θα αποκτούσε η Lomar από τα νεοναυπηγημένα πλοία, με βάση την αποτίμηση της Deloitte, δε θα ήσαν 31- 35 εκ δολ ΗΠΑ, αλλά 33 εκ. δολ. ΗΠΑ λιγότερο.

Δηλαδή, τα πλοία και στην απίθανη περίπτωση που ήσαν νεοναυπηγημένα, δε θα απέφεραν στη Lomar κανένα κέρδος, ώστε να μπορέσει να εισφέρει στην OML (Σχετικό 19, η από 19.11.2020 Έκθεση της Deloitte με τίτλο «Project Deep Blue», σελ. 23-31). Αναλυτικά αναφέρεται στην έκθεση ότι:

α) Κατά μεν τους ισχυρισμ