Ρωσία: Απρόσκλητη στο Βερολίνο

Ρωσία: Είναι 16 Απριλίου του 1945, όταν ο Κόκκινος Στρατός εισβάλει στο Βερολίνο Ο Στάλιν απαιτεί από τους στρατηγούς του, Ζούκοφ και Κόνιεφ, να έχουν καταλάβει την πόλη πριν από την ημέρα της εργατικής Πρωτομαγιάς. Έτσι, οι Σοβιετικοί καταλαμβάνουν το Ράιχσταγκ, το Κοινοβούλιο του Τρίτου Ράιχ. Και μεταδίδεται στα μέσα η διάσημη φωτογραφία.
Δείτε μερικές λήψεις της φωτογραφίας και μετά γνωρίστε τον αληθινό πρωταγωνιστή, τον φωτογράφο και… το παρασκήνιο.

Η αληθινή ιστορία

πίσω από τη φωτογραφία
Η φωτογραφία αυτή, βγαίνει στις 2 Μαΐου του 1945, δύο ημέρες μετά την πραγματική ύψωση της Κόκκινης Σημαίας. Ο φωτογράφος, Γιεβγκένι Χαλντέι, στήνει το σκηνικό του και απαθανατίζει τη στιγμή με στρατιώτες, διαφορετικούς απ’ αυτούς που πραγματικά ύψωσαν τη σημαία.

Ο Μιχαήλ Πετρόβιτς Μίνιν ήταν Ρώσος στρατιώτης που πολέμησε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν ο πρώτος που κρέμασε τη σοβιετική σημαία στο κτίριο του γερμανικού κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα στις 30 Απριλίου του 1945, στις 10 το βράδυ, ο Μίνιν ορμά στο Ράιχσταγκ, ανεβαίνει στην οροφή και υψώνει την Σοβιετική σημαία.

«“Ο Μίνιν ήταν μέρος μιας ομάδας πέντε στρατιωτών που κουβαλούσαν την κόκκινη σημαία. Προσπάθησαν να μπουν στο κτίριο. Βρήκαν τις περισσότερες πόρτες αμπαρωμένες. Τα μέλη της ομάδας πήραν ένα καδρόνι και το χρησιμοποίησαν ως έμβολο. Κατόρθωσαν να σπάσουν την κλειδωμένη πόρτα. Μπαίνοντας, συνάντησαν αντίσταση από γερμανούς στρατιώτες. Ανταποκρίθηκαν και ανέβηκαν τα σκαλοπάτια. Βγήκαν στη στέγη. Φθάνοντας, αποφάσισαν να κρεμάσουν τη σημαία στο μεγάλο άγαλμα της Γκερμάνια πάνω από την κύρια είσοδο. Με ένα κοντάρι και μια ζώνη πανταλονιού στερέωσαν την σημαία στην κορώνα που φορούσε το άγαλμα.”

Ο Μίνιν αναγνωρίστηκε για την πράξη του, αλλά δεν ανταμείφθηκε. Πέρασαν πενήντα χρόνια μέχρι να αποκατασταθεί η μνήμη του, όταν τελικά ο Μπόρις Γιέλτσιν του έδωσε τιμητικό βραβείο.

Το γεγονός αυτό είχε ιδιαίτερη σημασία για τον Στάλιν λόγω της συμβολικότητας του κτιρίου. Το Ράιχσταγκ επίσημα λογιζόταν ως το Κοινοβούλιο του Τρίτου Ράιχ. Ακόμα κι αν δεν γινόταν χρήση του από το 1933, εξαιτίας μιας φωτιάς που είχε καταστρέψει το εσωτερικό του, αποτελούσε το στολίδι του Βερολίνου και το κέντρο της «αυτοκρατορίας» του Χίτλερ. Στην κορυφή του δέσποζε το άγαλμα “Germania” που συμβόλιζε την παντοδύναμη Γερμανία….

Στις 2 Μαΐου του 1945 επισφραγίστηκε λοιπόν η νίκη των Σοβιετικών. Ο θάνατος του Αδόλφου Χίτλερ είχε γίνει γνωστός, τα στρατεύματα των Ναζί είχαν αποδεκατιστεί και το Βερολίνο είχε υποταχθεί στις δυνάμεις του Στάλιν. Τότε, ο φωτογράφος Γιεβγκένι Χαλντέι, ο οποίος βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της μάχης, αποφάσισε να δώσει σάρκα και οστά σε ένα όραμα που, όπως αποκάλυψε, «στριφογύριζε» στο κεφάλι του για πολύ καιρό. Ήθελε να απαθανατίσει την ιστορική στιγμή της έπαρσης της κόκκινης σημαίας στην πόλη.

Ο φωτογράφος Γιεβγκένι Χαλντέι (Yevgeny Khaldei) στο Βερολίνο, 2 Μαΐου 1945

Επέλεξε τρεις στρατιώτες, διαφορετικούς από εκείνους που την είχαν εγείρει δύο μέρες πριν, και σκαρφάλωσε μαζί τους στην κορυφή του Ράιχσταγκ. Εκεί, έδωσε στον έναν από αυτούς να κρατά μια μεγάλη σημαία που είχε φέρει ο ίδιος από την πατρίδα του για το σκοπό αυτό. Ως επαγγελματίας φωτογράφος, σκηνοθέτησε τους άντρες στη στέγη του κτιρίου, στήνοντάς τους κατάλληλα και διαλέγοντας την ιδανική γωνία λήψης. Ύστερα τράβηξε την ιστορική φωτογραφία…. Παράλληλα, στον ορίζοντα της φωτογραφίας πρόσθεσαν καπνούς, οι οποίοι συνέβαλαν στη δραματικότητα της σκηνής….

Η περίφημη λήψη είναι αποτέλεσμα σκηνοθετικής παρέμβασης του φωτογράφου. Ωστόσο, η αξία του ιστορικού ντοκουμέντου δεν παύει να είναι τεράστια. Ο Γιεβγκένι Χαλντέι κατάφερε να αποτυπώσει και να μεταδώσει το κράμα των αισθημάτων θριάμβου και ενθουσιασμού που επικρατούσε στο Βερολίνο την ημέρα της οριστικής πτώσης της χιτλερικής Γερμανίας….