Αντιμέτωποι με τον καθρέφτη μας

του Βασίλη Πάικου

Σοκαριστήκαμε όλοι όταν μάθαμε για της τραγωδία της Μανωλάδας. Ξαφνιαστήκαμε και εξοργισθήκαμε. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας και στ' αυτιά μας...

Σοκαρισθήκαμε όλοι όταν μάθαμε ότι η Metron Analysis κατέγραψε 30% νοσταλγών της Χούντας. Ξαφνιαστήκαμε και εξοργισθήκαμε. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας και στ' αυτιά μας.

Σοκαριστήκαμε λοιπόν, ξαφνιαστήκαμε και εξοργισθήκαμε...

...Αλλά ποιόν προσπαθούμε άραγε να κοροϊδέψουμε; Τους εαυτούς μας μήπως; Τώρα πίσω-πίσω τα καταλάβαμε τα σχετικά; Τώρα πίσω-πίσω επαναστάτησε η συνείδησή μας; Τώρα πίσω -πίσω πληγώθηκε

Τώρα πίσω-πίσω εξανέστησαν τα δημοκρατικά μας αισθήματα και τσαλακώθηκε ο ανθρωπισμός μας;

Τη Μανωλάδα την ξέραμε όλοι μας. Τις δεκάδες Μανωλάδες της ελληνικής επικράτειας. Εκεί όπου χρόνια τώρα, και πολύ πριν από την -βολική ως δικαιολογία-οικονομική κρίση, ρημάζονται κυριολεκτικά ψυχές. Οι μετανάστες, αυτοί οι παρίες της ζωής, προπάντων εκείνοι που δεν έχουν χαρτιά. Εκεί όπου διάφοροι ελληναράδες τους εκμεταλλεύονται ασύστολα, αξιοποιώντας την ανάγκη και την ανημπόρια τους. Κι όταν τολμήσουν να διαμαρτυρηθούν ή να διεκδικήσουν τον ιδρώτα τους, ειδοποιούν την αστυνομία να τους συλλάβει, να τους μαντρώσει, να τους απελάσει. Απλώς τώρα προστέθηκαν και τα σκάγια. Σιγά τη διαφορά. Τα σκάγια στις ψυχές τους είναι χειρότερα. Είναι μόνιμα και πολύ πιο οδυνηρά. Ή μήπως δεν καταλαβαίναμε πως τα διάφορα πογκρόμ, ο «Ξένιος Ζεύς», η «απελευθέρωση των πόλεων» του Σαμαρά, τα βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα ( για τα οποία ο Δένδιας θα υπέβαλε μήνυση στο Guardian!), τα τύπου Καλογρέζας στρατόπεδα, οι Άγιοι Παντελεήμονες. Δεν καταλαβαίναμε πως ολ' αυτά είναι που δίνουν γραμμή στους νταήδες της Μανωλάδας και τους οπλίζουν το χέρι; Είμαστε άραγε αθώοι όλοι εμείς που δεν αναζητήσαμε ποτέ την ηθική αυτουργία της βαρβαρότητας;

Κι από την άλλη μεριά. Δεν βλέπουμε τόσον καιρό τώρα τη «Χρυσή Αυγή» να αφηνιάζει; Να διαπράττει εγκλήματα κατά μεταναστών; Να εισβάλει σε νοσοκομεία; Να υποκαθιστά την αστυνομία στις λαϊκές αγορές; Να συνεργάζεται με την αστυνομία στις πλατείες της Αθήνας; Να ασχημονεί στη Βουλή; Και να προπαγανδίζει την 21η Απριλίου, μιας και της έρχεται πιο εύκολο από το να διακηρύσσει απ' ευθείας τα ναζιστικά της φρονήματα. Ενώ απέναντι σ' όλ' αυτά η Δημοκρατία έχει παραδώσει τα όπλα, κυριολεκτικά. Τα δικά της όπλα, τα όσο ανεκτικά.

Αλλά και πέρα απ' αυτό, εμείς δεν είμαστε που τόσον καιρό ανεχόμαστε την αντικοινοβουλευτική υστερία την καλπάζουσα, με πρόσχημα την κρίση και τις συνέπειές της; Εμείς δεν είμαστε που χαϊδέψαμε εκείνους τους εγκληματικά ανόητους που ασχημονούσαν φωνασκούτες «να καεί- να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»; Ή τους άλλους που απαράδεκτα (και ανιστόρητα) συνθηματολογούσαν ότι «Η Χούντα δεν τελείωσε το 73»; Εμείς δεν είμαστε που ανεχτήκαμε και ξαναψηφίσαμε και ξαναψηφίσαμε εκείνους που απαλλάσσουν τα λαμόγια και δίνουν συγχωροχάρτι στις λαμογιές; Ή εμείς δεν είμαστε που κατά καιρούς ακούσαμε ατάραχοι να παρομοιάζονται διάφορες δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις (οι όσο κακές ή και αυταρχικές) με τη Χούντα του Παπαδόπουλου; Δίχως να κάνουμε τον κόπο να σκεφτούμε πως αν εξομοιώνουμε τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και τον Κουβέλη με τη Χούντα, δεν ζημιώνουμε την σημερινή Κυβέρνηση, απλώς εξωραΐζουμε τη Χούντα. Όπως ακριβώς οι «άλλοι», οι εξ ίσου ανόητοι, όταν εξωραΐζουν τη «Χρυσή Αυγή» εξομοιώνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί της, στη λογική της θεωρίας των «δύο άκρων».

Ας μην παριστάνουμε λοιπόν τους ξαφνιασμένους, τους σοκαρισμένους, τους ανήξερους . Ας μην παριστάνουμε τους αθώους, για τα φαινόμενα τα απεχθή πλην απολύτως υπαρκτά, τα ολοζώντανα. Απλώς τρομάξαμε όταν βρεθήκαμε μπροστά στον καθρέφτη μας. Σοκαριστήκαμε μ' αυτό που είδαμε. Αλλά δεν ήταν παρά το είδωλό μας...