Δηλώνω ΑΝΤΙΦΑ

Για τρία βράδια (5, 12, 19 Οκτωβρίου) στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης και η παρέα του, θα ζωντανέψουν μελωδίες, λόγια και ποιήματα με τραγούδια που αγαπήθηκαν μες τα χρόνια αλλά και με νέα, από την καινούρια του δισκογραφική δουλειά, «Ζωής Παιχνίδια». Ο ίδιος μίλησε στον Αθήνα 984 και στον Αίαντα Αρτεμάκη.

Ερ. Από το Σάββατο 5 Οκτωβρίου και για

τρία Σάββατα θα βρίσκεστε στην κεντρική σκηνή του Σταυρού του Νότου. Τι θα ακούσει το κοινό, τι θα περιλαμβάνει το ρεπερτόριο και ποιοι θα σας συνοδεύουν στην σκηνή;

Δ.Ζ. Τραγουδάει μαζί μου η Γεωργία Γεωργαντζή, τα δικά της τραγούδια, μια γυναικεία προσέγγιση για την τραγουδοποιία όπως μου αρέσει να λέω. Και η οποία σε λίγο καιρό θα έχει και μια δεύτερη δισκογραφική πρόταση, μιας και η προηγούμενή της κλείνει περίπου δυο χρόνια από τότε που έκανε το ντεμπούτο της. Η Σοφία τραγουδάει και στον καινούριο δίσκο, οπότε αυτομάτως θα έχετε περίπου μια εικόνα για το τι περίπου σας επιφυλάσσουμε. Αλλά θέλω να σας πω ότι έχουμε μια καινούρια έλευση στην ορχήστρα μας. Παλιός και καλός φίλος από την Θεσσαλονίκη, ο Στέλιος Γαργάλας, ο οποίος θα έρθει με το βιολί του να μας ενισχύσει. Μουσικά και ψυχολογικά. Και εννοείται ότι θα έρθει και ο Παναγιώτης Κουτσούρας, στο τρίχορδο μπουζούκι. Η υπόλοιπη μπάντα είναι σταθερή. Η ομάδα που παίζω τα τελευταία χρόνια. Ο Δημήτρης Οικονομίδης στο πιάνο, ο Θανάσης Αρχανιώτης στα τύμπανα, ο Νίκος Παπαδόπουλος στις κιθάρες και ο Θάνος Κολοκυθάς στο μπάσο. Λέμε να ξεκινήσουμε το πρόγραμμά μας με κάτι από τον καινούριο δίσκο με την έννοια της επικαιροποίησης του μηνύματός του. Πολλά από αυτά τα τραγούδια, αρκετά μάλλον όχι πολλά, τα έχω παίξει μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια και τα έχω δοκιμάσει στον κόσμο. Θα ακουστούν με έναν τρόπο ιδιαίτερο, μέσα στο πρόγραμμα. Δεν σκοπεύω να κάνω κάτι σαν ενότητα απαραίτητα. Μου αρέσει να τα εντάξω στο ίδιο υπάρχον υλικό. Να λειτουργήσουν και νοηματικά αλλά και υφολογικά δίπλα στα παλιά τραγούδια. Τραγούδια που έχουμε αγαπήσει όλοι μας μέσα στα χρόνια. Και εγώ μαζί σας. Γιατί η αλήθεια είναι ότι τα τραγούδια σου τα αγαπάς σιγά, σιγά όσο περνάει ο καιρός ακόμα περισσότερο μέσα από την σχέση τους με τον κόσμο. Κατά τα άλλα, υπάρχουν τραγούδια φίλων, δώρα, τα οποία τα αισθάνομαι σα δικά μου. Δεν μπορούν να λείψουν και αυτά από το πρόγραμμα. Και δεν ξέρω τι άλλο. Συνήθως κάνουμε ένα μπούσουλα, μια σειρά, όταν παίζουμε σε τέτοιες μουσικές σκηνές. Αλλά υπάρχει και μια ανταλλαγή με τον κόσμο. Δηλαδή ουσιαστικά αν ο κόσμος έχει ένα αίτημα (γέλια), το ικανοποιούμε με κάποιον τρόπο. Φροντίζουμε και το ικανοποιούμε. Χαίρομαι γιατί πρώτη φορά παίζω στον Σταυρό του Νότου. Εντάξει δεν είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε σε αυτήν την μουσική σκηνή. Εννοώ ότι κατεβαίνω αδιαλείπτως τα τελευταία τουλάχιστον είκοσι χρόνια στην Αθήνα. Είχα άλλα στέκια. Τέλος πάντων, βρέθηκε ο τρόπος και η αφορμή να βρεθώ και στην κεντρική σκηνή του «Σταυρού». Για εμένα είναι μια σκηνή την οποία την εκτιμώ, διότι έχει μια συνέχεια και μια συνέπεια σε αυτό που προτείνει μέσα στα χρόνια και είναι τιμή για εμένα να βρεθώ σ' αυτό το πατάρι.

Ερ. Η νέα δουλειά σας, «Ζωής Παιχνίδια», τι πραγματεύεται και πώς έγινε η επιλογή του τίτλου;

Δ.Ζ. Όλη αυτή την διαδρομή πραγματεύεται αυτή η δουλειά. Όλη αυτή τη διαδρομή που αφορά μία συζήτηση με τον εσώτερο εαυτό μου. Έχω γράψει όλους τους στίχους εγώ. Βασικά είναι «ταξιδιωτικές εντυπώσεις», θα τολμήσω να πω, από ένα ημερολόγιο που κρατούσα για περίπου δέκα χρόνια ως φοιτητής. Το οποίο μέσα στον καιρό το έχασα. Μετά, πρόσφατα το βρήκα στα χέρια της κόρης μου. Το «πέρασα» έτσι, για λόγους αυτοπροσδιορισμού, θα τολμούσα να πω, σε μια φίλη και συνεργάτη τα τελευταία χρόνια. Που είναι και καθ' ύλην κατά μίαν έννοια, αρμόδια με την έννοια ότι έχει τελειώσει φιλολογία. Να με βοηθήσει λιγάκι, να ρίξει μια ματιά περισσότερο. Αν υπήρχε κάτι ενδιαφέρον για αυτήν εκεί μέσα. Μιας και η ίδια δημιουργεί. Έγινε μια δουλίτσα εκεί πάνω, η οποία κράτησε αρκετό καιρό. Αυτό το πράγμα χωρίστηκε σε ενότητες. Μου έγινε μία πρόταση από την ομότεχνη, μιλάω για την Σοφία Γεωργαντζή, που συνεργαζόμαστε κιόλας και συμμετέχει βέβαια και στο «Ζωής Παιχνίδια». Με την επιμέλεια που έχει κάνει αυτή των κειμένων, έχει τραγουδήσει κιόλας. Μου το επέστρεψε λοιπόν πίσω, χωρισμένο σε θεματικές ενότητες, με κάποια πρόταση για το τι μιλάει η κάθε μία. Ήταν πολύ συγκινητικό αυτό για εμένα γιατί ουσιαστικά είχα έναν διάλογο - γιατί έχουμε μια αρκετά μεγάλη διαφορά ηλικιακά με την Σοφία - και είδα μια γενιά μετά από εμένα πώς ακριβώς με βλέπει. Η αλήθεια είναι ότι μπήκα και στην διαδικασία να απαντήσω στον νεαρό φοιτητή τού τότε για όλα αυτά τα οποία αναρωτιόταν. Για όλα αυτά τα οποία τον οδήγησαν σε έναν ενθουσιασμό για την ζωή. Και μετά ο άνθρωπος που ωρίμαζε σιγά, σιγά τα άφηνε στην άκρη, αμβλύνονταν όλα αυτά και «έλα τώρα δεν είναι για εμάς αυτά». Όλοι το έχουμε κάνει, ο καθένας ξέρει τον καθρέπτη του φαντάζομαι. Όπου αναγκάστηκα ως ώριμος άντρας πλέον να απαντήσω στον νεαρό. Να του πω ας πούμε πέντε κουβέντες που θεώρησα ότι του χρωστάω. Παράλληλα, εντάξει, έπρεπε να απαντήσω γιατί μου δημιουργήθηκε θέμα να απαντήσω στον πατέρα μου αντίστοιχα σα γενιά (γέλια). Οπότε έπρεπε να ανοίξει και εκεί ένας διάλογος, να κλείσουμε θέματα. Υπάρχει όλη η ιστορία από τις νίκες μας σα γενιά αλλά πιο πολύ από όλα υπάρχει από τις ήττες μας. Τις χασούρες μας. Αυτή η γενιά των παρυφών της μεταπολίτευσης όπως μου αρέσει να τη λέω. Εντάξει, εγώ πιστεύω σε αυτά τα παιδιά. Πιστεύω σε αυτά τα μυαλά ανεξαρτήτως αν έχουν βρεθεί κάποιοι να διαχειρίζονται εξουσία και να κάνουν πράγματα τα οποία δεν είναι, τουλάχιστον κατά την γνώμη μου, καλά και αντίθετα είναι πολύ απεχθή. Παρόλα αυτά, πιστεύω σε αυτά τα μυαλά, πιστεύω σε αυτές τις ψυχές της γενιάς μου. Αλίμονο αν δεν το έκανα. Από εκεί και πέρα, απηύθυνα μία πρόσκληση ψυχής, στον αγαπημένο φίλο μου και ομότεχνο, στον Χάρη Κατσιμίχα. Καταρχήν να λάβει γνώση για το τι ετοιμάζω. Γιατί πρόκειται για μια προσπάθεια που αφορά δύο ώρες μουσικής ουσιαστικά. Είναι διπλό CD αυτό που θα εκδώσουμε. Να λάβει γνώση και στην συνέχεια του έκανα την πρόταση να μοιραστούμε κάτι από εκεί μέσα. Να συμμετέχει. Ο ίδιος ανίχνευσε τον τρόπο με τον οποίο θα ήθελε να υπάρξει ανάμεσα σε αυτήν την δουλειά. Μου έδωσε μεγάλη χαρά γιατί, το ξαναλέω, ήταν η υποστήριξη η ψυχολογική και συναισθηματική που μου παρείχε ο Χάρης, με τον τρόπο του και με την γλυκύτητα του. Και στην συνέχεια ήρθε, προς το τέλος της δουλειάς, και επιβιβάστηκε στο καράβι μας και ο Χρήστος. Ο Χρήστος Θηβαίος ο οποίος ήρθε με την καρδιά του και μας χάρισε μια εξαιρετική ερμηνεία. Μένω σε αυτό διότι όλοι όσοι τραγουδούν σ' αυτήν την δουλειά, είναι δημιουργοί, με εξαίρεση την 6η τάξη του Δημοτικού σχολείου Μεσημερίου. Το χωριό που ζω. Μέσα σε αυτήν την τάξη είναι και η κορούλα μου. Τώρα 2α Γυμνασίου βέβαια αλλά λέμε (γέλια). Τότε την είχα ηχογραφήσει, όταν ήταν 6η Δημοτικού. Με εξαίρεση λοιπόν τα παιδιά του σχολείου, αυτοί που τραγουδούν είναι όλοι δημιουργοί. Είναι όλοι τραγουδοποιοί σε αυτό που μου αρέσει να λέω βιωματικό τραγούδι.

Ερ. Μία ερώτηση των ημερών. Χρυσή Αυγή, βία, ανεργία, κρίση. Το σχόλιό σας;

Δ.Ζ. Κοιτάξτε. Σε αυτά τα πράγματα δεν είναι καλό να μασάμε τα λόγια μας. Εγώ δηλώνω ΑΝΤΙΦΑ. Και το δηλώνω από παιδί. Παρεμπιπτόντως, γιατί μεγαλώνω και δυο παιδιά, δε σας κρύβω ότι είμαι σε επαγρύπνηση. Δεν μπορώ να το πω φόβο γιατί ο φόβος δεν είναι καλό πράγμα. Από την άλλη, τι να σας πω. Η ιδεολογική συγκρότησή μου και πολιτική με οδηγεί να έχω συγκεκριμένες απόψεις και συμπεράσματα για το τι είναι αυτό το φαινόμενο. Και εγώ λοιπόν θα συνταχτώ με αυτήν την άποψη που το θεωρεί ως μακρύ χέρι του συστήματος. Το οποίο δεν ξέρω, ακόμα και αυτήν την στιγμή που μιλάμε, μετά το γεγονός της απελευθέρωσης σήμερα (02.10.2013) των τριών «λουλουδιών», προβληματίζομαι πάρα πολύ. Τι ξαναπαίζεται στην πλάτη μας; Είμαι πάρα πολύ καχύποπτος, ακόμα και με όλη αυτήν την χαρά που υπήρξε από την ελλειμματική μας αστική δημοκρατία. Στο ότι επιτίθεται εναντίον του νεοναζισμού και του φασισμού, δεν συντάσσομαι. Και ευτυχώς που δεν συντάχθηκα, γιατί δεν πέρασαν λίγες ημέρες και ήδη έχουμε κάποια πράγματα τα οποία, αν μη τι άλλο, μου δημιουργούν τεράστιο σκεπτικισμό. Αντίθετα, πιστεύω ότι πρέπει όλοι εμείς να δούμε, τι θα κάνουμε. Γιατί ουσιαστικά το μοναδικό ανάχωμα απέναντι και επίθεση θα τολμήσω να πω, είναι όλοι εμείς μαζί. Αυτή είναι η άποψη μου. Και το ξαναλέω. Δηλώνω ΑΝΤΙΦΑ.

Περισσότερες πληροφορίες:

Σταυρός του Νότου Κεντρική Σκηνή

τηλ. κρατήσεων: 2109226975

Ώρα προσέλευσης: 22.30
Είσοδος: 12 ευρώ με ποτό