Ο Γ. Δρόσος στον ΑΘΗΝΑ984

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο Αθηνών, Γιάννης Δρόσος, μίλησε στις 29/11 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και τον Τάκη Καμπύλη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

* Για την πρωτοβουλία των καθηγητών της Νομικής του πανεπιστημίου Αθηνών για τη σειρά διαλέξεων στο θέατρο Διάνα:

«Η προσέλευση είναι η προσέλευση των συνήθων μαθημάτων, αν ήταν μαθήματα. Δεν πρόκειται για μαθήματα, το διευκρινίσαμε αυτό απολύτως. Ήταν γύρω στα 150 άτομα, στις 9 το πρωί της Τρίτης, της Τετάρτης και της Πέμπτης. Θα πρέπει να συνεννοηθούμε με τους συναδέλφους. Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να συνεχιστούν αυτά τα μαθήματα, αυτά που μοιάζουν με μαθήματα, αλλά δεν είναι μαθήματα. Το λέω αυτό γιατί ούτε πιστοποιητικά θα εκδώσουμε, ούτε τα μαθήματα υποκαθιστούνται. Όποιος θέλει έρχεται, όποιος θέλει δεν έρχεται. Σκεπτόμαστε να το συνεχίσουμε, αλλά θα πρέπει να συνεννοηθούμε και με το θέατρο... Δεν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη αποκατάσταση σχέσεων, γιατί η σχέση ανάμεσα στους διδάσκοντες και τους διδασκόμενους δεν είχε διαρραγεί ποτέ. Είναι η συνέχιση της σχέσης υπό αυτές τις συνθήκες και καταστάσεις... Θέλω να ευχαριστήσω και δημόσια την κ. Ελένη Ράντου, διότι μας έκανε απολύτως προσιτό το θέατρο Διάνα και πρέπει να την τιμήσουμε γι' αυτό και την ευχαριστώ».

Δημοσιογράφος: Τώρα, με προκαλείτε να σας πω ότι εμείς στον ΑΘΗΝΑ 9.84 έχουμε ένα εξαιρετικό αμφιθέατρο 300 θέσεων και το οποίο βεβαίως μπορείτε να το συνυπολογίσετε στις αναζητήσεις σας, αν χρειαστεί...

Γ. Δρόσος: «Σας ευχαριστώ. Μόνο επειδή είστε ο ΑΘΗΝΑ 9.84 θέλω να πω τρεις λέξεις κι όχι για άλλο λόγο, γιατί νομίζω ότι η υπερβολική δημοσιότητα σε αυτό το θέμα δεν θα διευκόλυνε. Είναι πολύ δυσάρεστη η κατάσταση στα πανεπιστήμια. Το ξέραμε, αλλά είναι άλλο πράγμα να το βλέπουμε. Αποδεικνύεται ότι είναι ένα κομμάτι από το βαθύτατο ελληνικό κράτος. Έχω πολύ μεγάλο σεβασμό για τους ανθρώπους οι οποίοι θα χάσουν τη δουλειά τους ή κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους ή χάνουν της εργασιακή τους ασφάλεια, ανεξάρτητα από το αν ήρθαν, πόσοι ήρθαν και πώς κατέχουν αυτές τις θέσεις. Δεν έχω κανένα σεβασμό για εκείνους οι οποίοι δεν πατάνε το πόδι τους, αλλά δεν είναι πια και χιλιάδες, είναι όμως κάποιες δεκάδες ίσως. Από εκεί και πέρα, έχω την εντύπωση ότι είναι μία εξαιρετικά πολύπλοκη κατάσταση. Στην αρχή έμοιαζε το πανεπιστήμιο να αναζητά από το υπουργείο μία αποδεκτή λύση. Τώρα, το υπουργείο πρότεινε μία λύση που αποδέχτηκαν οι πρυτανικές αρχές, αλλά δεν αποδέχονται οι εργαζόμενοι. Να δει και ο πρύτανης τη γλύκα, του να προτείνει και να δέχεται κάτι και να ακούει το όχι, με τον τρόπο που το άκουσε, μέχρι στιγμής, αν αυτό μείνει ως το τέλος».

Δημοσιογράφος: Το πιο ανησυχητικό είναι ότι στο χορό μπαίνει πια και το Αριστοτέλειο και ουσιαστικά αρχίζει να δημιουργείται ένα συνολικότερο πρόβλημα, διότι εάν εσύ εξαιρείσαι από τη διαθεσιμότητα ως Καποδιστριακό, γιατί να το δεχθεί, όπως το δέχθηκε, ο άλλος. Κι αυτό διογκώνει το πρόβλημα, αντί να το φέρνει κοντά σε μία λύση...

Γ. Δρόσος: «Αυτό ας το αντιμετωπίσει η πολιτική ηγεσία, με έναν καλό τρόπο. Υπάρχει μία αντιφατική στάση των Μέσων απέναντι στα πανεπιστήμια. Από τη μία οδύρονται δάκρυα, τα οποία δεν νομίζω ότι βγαίνουν από τα μάτια τους και κλάματα, τα οποία δεν βγαίνουν από το στόμα τους, ότι το πανεπιστήμιο δεν λειτουργεί, το πανεπιστήμιο έτσι, το πανεπιστήμιο αλλιώς. Από την άλλη, το χλευάζουν με τον ελεεινότερο τρόπο. Αρκετές εφημερίδες -δεν θέλω να μνημονεύσω καμία-, ονόματα πολύ δοκίμων αρθρογράφων, χλευάζουν τα πανεπιστήμια, το ελληνικό δημόσιο, πανεπιστήμιο πλήρως. Απαξιώνεται πλήρως. Αν διαβάσει κανείς αυτή την αρθρογραφία ή αν ακούσει αυτές τις αναλύσεις ή κακιούλες ή εξυπνακίστικες αιχμές και πολλές άλλες, έξω από τη στιγμή της οργανωμένης θρηνολογίας και των Ερινύων, γιατί το πανεπιστήμιο είναι κλειστό, θα αναρωτηθεί γιατί αυτοί οι άνθρωποι που θεωρούν το πανεπιστήμιο ένα σκουπιδαριό και μισό οδύρονται που το σκουπιδαριό έκλεισε; Είναι λίγο πιο σύνθετο το θέμα».

Δημοσιογράφος: Σήμερα διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ στα "Νέα" για ένα μεταπτυχιακό στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο παρακολουθούν φοιτητές από 20 χώρες...

Γ. Δρόσος: «Είναι αξιέπαινο, δεν ξέρω στις λεπτομέρειές του το μεταπτυχιακό αυτό. Νομίζω ότι μπορούν να οργανωθούν τέτοια μεταπτυχιακά. Βεβαίως υπάρχει η προϋπόθεση να διδάσκεται σοβαρός αριθμός μαθημάτων σε ξένη γλώσσα. Άλλες χώρες, με μικρή γλώσσα, όπως η Ολλανδία, το κάνουν αυτό και πολύ επιτυχώς. Αντιλαμβάνεστε, όμως, ότι αυτό το μεταπτυχιακό -το οποίο είναι ένα πάρα πολύ καλό, όπως πολλά από τα μεταπτυχιακά του οικονομικού πανεπιστημίου έχουν ευρύτερη φήμη στον συγκεκριμένο χώρο-, δεν είναι καθ' υποκατάσταση ή από μόνο του η διέξοδος στην πολύ κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα πανεπιστήμια σήμερα...».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ