"Περιμένοντας μια αγκαλιά..."

Μετά τον εκκωφαντικό θόρυβο των εκρήξεων και τις στιγμές πανικού που ακολούθησαν, στη Βοστώνη ακολούθησε μία βουβή μέρα. Αλλωστε, πώς να μιλήσει κανείς και τι να πει για το 8χρονο αγόρι που έχασε τη ζωή του, περιμένοντας τον πατέρα του να τερματίσει στον Μαραθώνιο. Περιμένοντας για μια αγκαλιά...Τρεις νεκροί και περισσότεροι από 150 τραυματίες ο μέχρι τώρα απολογισμός, σε μία Βοστώνη που ξύπνησε σοκαρισμένη. Οχι ότι κοιμήθηκε κανείς, αλλά τέλος πάντων, ο ήλιος βγήκε...Το σοκ, όμως, είναι μεγάλο και το Boston Globe περιγράφει μία "θορυβώδη" σιωπή στους δρόμους. Δεν είναι ότι ο κόσμος φοβάται... Οι πολίτες βρίσκονται στους δρόμους. αλλά κανείς δεν μιλάει. Ακόμη και στα καφέ της πόλης κάθονται αμίλητοι παρακολουθώντας τηλεόραση. Δεν ξέρουν τι να πουν.  Απλώς κοιτάει ο ένας τον άλλον. Αυτό αρκεί...Οι ιστορίες και οι μαρτυρίες από τη Βοστώνη δεν αφήνουν, άλλωστε τον κόμπο να λυθεί από το λαιμό σου. Πως να αντιμετωπίσεις άλλωστε το θάνατο ενός 8χρονου αγοριού.Ο Μάρτιν βρισκόταν με τις δύο αδερφές του και τη μητέρα τους κοντά στη γραμμή τερματισμού περιμένοντας τον πατέρα τους που είχε λάβει μέρος στο μαραθώνιο. Τον περίμεναν να τερματίσει για ένα φιλί και μία αγκαλιά... Αλλά δεν πρόλαβαν.Η μητέρα του Μάρτιν και η μια από τις δύο αδερφές της είναι ανάμεσα στους σοβαρά τραυματίες και μάλιστα σύμφωνα με πληροφορίες το κοριτσάκι έχει ήδη χάσει το πόδι του!Γι` αυτό... σιωπή.Σοκαριστικές και οι εικόνες στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης. Ενα αγόρι 2 ετών με τραύμα στο κεφάλι, ένα κορίτσι 9 ετών με τραύμα στο πόδι και έξι άλλα παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών. Συνολικά, η Αστυνομία αναφέρει πως περισσότερα από 20 άτομα έχουν χάσει χέρια ή πόδια από τις εκρήξεις.Η πόλη, όμως, θα αντέξει. Η Boston Globe κυκλοφόρησε άλλωστε με τον τίτλο «Σκληρό το χτύπημα, αλλά σκληρότερη η πόλη». Με αλληλεγγύη θα ξεπεράσουν το σοκ, έστω κι αν δεν ξεχάσουν ποτέ τις εικόνες φρίκης που είδαν με τα ίδια τους τα μάτια