Rebranding Greece ή οι γαμάτοι Έλληνες.

Γράφει ο Γιώργος Σωτηρόπουλος Εδώ και αρκετό καιρό ακούγεταιότι η Ελλάδα, λόγω της κρίσης, θα πρέπει να αποκαταστήσει τη φήμη της στοεξωτερικό και να δώσει ένα νέο νόημα στο όνομα «Ελλάς». Αυτό στη γλώσσα των διαφημιστών ονομάζεται “brand name”, δηλαδή το όνομα-κατατεθέν, πουαποτελεί και το πρώτο κάλεσμα. Έχει ξεκινήσει, λοιπόν, μίας μεγάλης εμβέλειας επιχείρηση,προκειμένου να επαναπροσδιοριστεί η αξία της χώρας μας και αναλογικά αυτή νααποτελέσει τον .......
πόλο έλξης για ξένους επενδυτές. Η προσπάθεια αυτή ονομάζεται «Re-branding Greeece». Και γνωστά ονόματα του ελληνικούεπιχειρηματικού κόσμου την έχουν ήδη χρηματοδοτήσει.Έτσι, οι κύριοι αυτοί, τηνανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενοι, προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν το όνομα της χώρας μας και αυτός οεπαναπροσδιορισμός, με τη σειρά του, να αποτελέσει τον πόλο έλξης για ξένεςεπενδύσεις. Από αυτήν την προσπάθεια, δημιουργούνταιπολλά ερωτήματα. Μερικά από αυτά είναι τα κάτωθι1. Προφανώςκαι χρειάζεται η Ελλάδα ξένες επενδύσεις, αλλά σε ποιο επίπεδο; Του ναδουλεύουν οι Έλληνες με πενιχρό μισθό και τα προϊόντα να πωλούνται σε άλλεςαγορές πανάκριβα; 2. Αρκετόκαιρό τώρα συζητούμε να αναπτύξουμε την ελληνική επιχειρηματικότητα και ναστραφούμε στα δικά μας παραγόμενα αγαθά. Γιατί τότε στρεφόμαστε πάλι στοεξωτερικό; 3. Έστωότι ο αφελής ξένος έρχεται, για να επενδύσει στην Ελλάδα. Πόσο καιρό θαχρειαστεί, προκειμένου να «στήσει» την επιχείρησή του; Αλλά και σε ένα άλλο επίπεδο αυτήη προσπάθεια είναι κάπως πρόωρη. Το «ζήσετο μύθο σου στην Ελλάδα» και γι’αυτό έλα να επενδύσεις είναι ένα στερεότυποαρκετά παλαιό, από τη δεκαετία του 60. Η προσπάθεια αυτή, απλώς, το αναβιώνειχωρίς να προσφέρει κάτι νέο. Βέβαια, όσον αφορά την Ελλάδα, η θάλασσα, οιαρχαιότητες και το φαγητό είναι τα στοιχεία εκείνα, για τα οποία ο τουρίστας θαθελήσει να έρθει. Για τους ίδιους όμως λόγους θα θελήσει να πάει και στηνΤουρκία ή στην Αίγυπτο. Άρα πώς θα μπορούσε ναδιαφοροποιηθεί η Ελλάδα από αυτά τα στερεότυπα και να προσελκύσει τουρίστες καιξένους επενδυτές, δημιουργώντας και την αίσθηση ότι όντως κάτι διαφορετικό γίνεταιεδώ πέρα;Η απάντηση δεν είναι μονοδιάστατηούτε και απλή. Αυτό που χρειάζεται δενείναι μόνο η πάταξη της γραφειοκρατίας ή ο περιορισμός του σπάταλου κράτους.Χρειάζονται και άλλα. Το βασικότερο, όμως, είναι ότι χρειάζεταιχρόνος και επιτέλους όχι άλλο αυτομαστίγωμα του τύπου ήμασταν έτσι και γι’αυτότην πατήσαμε ή κάναμε το άλλο….Θέλει να αλλάξουμε νοοτροπία, νααπαλλαγούμε από το ραγιαδισμό μας, να αντιληφθούμε ότι είμαστε και εμείςΕυρωπαίοι και όχι μόνο Βαλκάνιοι ή Μεσανατολίτες. Θέλει να μη διπλοπαρκάρουμε, ναμην πετάμε το αποτσίγαρο στην παραλία, να περιμένουμε υπομονετικά στην ουράμας, να μην επιζητούμε το μέσο, για να κάνουμε τη δουλειά μας γρηγορότερα απότους άλλους, θέλει….θέλει….θέλει…Γιατί μπορεί το λίφτινγκ(βλ.«Δώσε στην Ελλάδα μια ευκαιρία») να δίνει την εντύπωση της ανανέωσης αλλά θαμπορούσε να αποτελεί και στοιχείο χλευασμού. Επομένως, θα πρέπει να επιλέξουμε:αποδοχή-ωρίμανση-μετάνοια-αλλαγή προς το