«Εφτά νομά σ’ ένα δωμά»..Κατάντιας

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Ημουν και εξακολουθώνα είμαι θαυμαστής των τραγουδιών του. Στα μεγαλειώδη χρόνια της μεταπολίτευσηςήμουν στο εξωτερικό και δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να τον δω και να τον ακούσωσε συναυλία και να τώρα που ήρθε η μεγάλη ευκαιρία. Θα τραγουδούσε ζωντανάαπέναντι ακριβώς απ΄το μπαλκόνι μου στο....... Ιλιον, στο κλειστό γυμναστήριο «Γ.Κακούρης» επί της οδού Καπετάν Βέρρα & «Ορεινής Ταξιαρχίας». Ημουν ήδηέτοιμος να κατέβω με τον γιο μου να βρω μια καλή θέση στα μπροστινά καθίσματαγια να τον απολαύσω απ’ όσο γίνεται πιο κοντά, όταν είδα αίφνης πάνω από δέκααστυνομικούς με περιπολικά να φρουρούντους γύρω δρόμους. Ξαναγύρισα στο μπαλκόνι μου να τον ακούσω έστω από μακριά.Συναυλία με αστυνομική περιφρούρηση δεν θα δεχόμουν να ακούσω ούτε αν ερχόταν οΤζον Λένον.
Είμαι αντίθετος μεκάθε μορφή βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται. Οταν όμως διάβασα το διαφημιστικόέντυπο για τη «Συναυλία Αλληλεγγύης στις Γειτονιές», με την ευγενική χορηγίατου ΣΚΑΪ (Μπορούμε όλοι μαζί με τον Αλαφούζο και τον Πορτοσάλτε) και τον άκουσανα τραγουδά το «εφτά νομά σ’ ένα δωμά», σε συνδυασμό με τα όσα ακούγονται καιτην εν γένει συμπεριφορά του τον τελευταίο καιρό, νόμιζα πως άκουγα τον Σώτο Παναγόπουλο να τραγουδά το«άπονη ζωή» ή το ρεμπέτικο «τούτοι οι μπάτσοι που ‘ρθαν τώρα». Παρόλα αυτάεξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι ο μέγιστος των ελλήνων τραγουδοποιών αλλά o ελάχιστοςτων καλλιτεχνών. Ο μεγάλος καλλιτέχνηςχρειάζεται κάτι παραπάνω και κρίνεται απ’ τη συνολική πορεία του. Όπως έλεγε ομέγας Τ.Σ, Ελλιοτ «το χρήμα, η δόξα και το Νόμπελ αποτελούν την ταφόπλακα τουΚαλλιτέχνη» και ο Γ. Νταλάρας τα γεύτηκε από πολύ νωρίς. Ολοι οι μεγάλοι τηςτέχνης, από τον Αισχύλο (Προμηθέας Δεσμώτης) και τον Σοφοκλή (Αντιγόνη) μέχριτον Καζαντζίδη, υπήρξαν μεγάλοι γιατίαφουγκράστηκαν τον πόνο της ψυχής του λαού, εμπνεύστηκαν απ’ το λαό καισυγκρούστηκαν με την εκάστοτε εξουσία. Υπήρξαν και παρέμειναν αυθεντικοί. Οσοι καλλιτέχνες αποξενώθηκαν απ’ το λαό καιτα προβλήματά του, στέρεψαν πνευματικά και ηθικά και άρχισαν να αναζητούν τη δόξαστα εφήμερα και στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.